< תהילים 39 >

למנצח לידיתון מזמור לדוד אמרתי אשמרה דרכי מחטוא בלשוני אשמרה לפי מחסום בעד רשע לנגדי׃ 1
Przewodnikowi chóru, Jedutunowi. Psalm Dawida. Powiedziałem: Będę strzegł moich dróg, abym nie zgrzeszył językiem; nałożę na usta wędzidło, dopóki niegodziwy [będzie] przede mną.
נאלמתי דומיה החשיתי מטוב וכאבי נעכר׃ 2
Zaniemówiłem oniemiały, zamilkłem [nawet] w dobrej [sprawie], lecz moja boleść się wzmagała.
חם לבי בקרבי בהגיגי תבער אש דברתי בלשוני׃ 3
Rozgorzało we mnie serce; gdy rozmyślałem, zapłonął ogień, a [wtedy] mój język tak przemówił:
הודיעני יהוה קצי ומדת ימי מה היא אדעה מה חדל אני׃ 4
PANIE, daj mi poznać mój kres i miarę moich dni, abym wiedział, jak jestem słaby.
הנה טפחות נתתה ימי וחלדי כאין נגדך אך כל הבל כל אדם נצב סלה׃ 5
Oto wymierzyłeś moje dni na szerokość dłoni, a mój wiek jest niczym przed tobą; zaprawdę każdy człowiek, nawet najlepszy, jest całkowitą marnością. (Sela)
אך בצלם יתהלך איש אך הבל יהמיון יצבר ולא ידע מי אספם׃ 6
Doprawdy człowiek przemija jak cień; doprawdy na próżno się kłopocze; gromadzi, a nie wie, kto to zabierze.
ועתה מה קויתי אדני תוחלתי לך היא׃ 7
A teraz czego mam oczekiwać, Panie? W tobie jest moja nadzieja.
מכל פשעי הצילני חרפת נבל אל תשימני׃ 8
Uwolnij mnie od wszystkich moich występków, nie wystawiaj mnie na pośmiewisko głupca.
נאלמתי לא אפתח פי כי אתה עשית׃ 9
Zamilkłem i nie otworzyłem moich ust, bo ty [to] sprawiłeś.
הסר מעלי נגעך מתגרת ידך אני כליתי׃ 10
Oddal ode mnie twoje karanie, bo ginę od uderzeń twojej ręki.
בתוכחות על עון יסרת איש ותמס כעש חמודו אך הבל כל אדם סלה׃ 11
Gdy karą chłoszczesz człowieka za nieprawość, [to] jak mól niszczysz jego piękno; doprawdy marnością jest każdy człowiek. (Sela)
שמעה תפלתי יהוה ושועתי האזינה אל דמעתי אל תחרש כי גר אנכי עמך תושב ככל אבותי׃ 12
Wysłuchaj mojej modlitwy, PANIE, i nakłoń ucha na moje wołanie; nie bądź głuchy na moje łzy, bo jestem gościem u ciebie [i] przychodniem, jak wszyscy moi ojcowie.
השע ממני ואבליגה בטרם אלך ואינני׃ 13
Oszczędzaj mnie, abym się wzmacniał, zanim odejdę i już mnie nie będzie.

< תהילים 39 >