תהילים 39

1 למנצח לידיתון מזמור לדוד אמרתי אשמרה דרכי מחטוא בלשוני אשמרה לפי מחסום בעד רשע לנגדי׃

Zborovođi. Jedutunu. Psalam. Davidov. Odlučio sam: “Čuvat ću put svoj da ne zgriješim jezikom; usta ću svoja zauzdati dokle god preda mnom bude bezbožnik.”

2 נאלמתי דומיה החשיתי מטוב וכאבי נעכר׃

Zamukoh, zanijemjeh, glasa ne puštah, ali uzalud - bol mi postade gorča.

3 חם לבי בקרבי בהגיגי תבער אש דברתי בלשוני׃

U meni srce je gorjelo, na samu pomisao buknuo bi oganj; tad progovorih svojim jezikom:

4 הודיעני יהוה קצי ומדת ימי מה היא אדעה מה חדל אני׃

“Objavi mi, Jahve, moj svršetak i kolika je mjera mojih dana, da znam kako sam ništavan.

5 הנה טפחות נתתה ימי וחלדי כאין נגדך אך כל הבל כל אדם נצב סלה׃

Evo, pedljem si mi dane izmjerio, život moj je kao ništa pred tobom: tek dašak je svaki čovjek.

6 אך בצלם יתהלך איש אך הבל יהמיון יצבר ולא ידע מי אספם׃

Poput sjene čovjek prolazi tek dašak je sve bogatstvo njegovo: zgrće, a ne zna tko će ga pokupiti.”

7 ועתה מה קויתי אדני תוחלתי לך היא׃

A sada, čemu da se nadam, Gospode? Sva je nada moja u tebi!

8 מכל פשעי הצילני חרפת נבל אל תשימני׃

Izbavi me svih mojih bezakonja, ne daj da ruglo budem luđaku!

9 נאלמתי לא אפתח פי כי אתה עשית׃

Šutim i usta ne otvaram, jer tako si ti učinio.

10 הסר מעלי נגעך מתגרת ידך אני כליתי׃

Bič svoj otkloni od mene, jer izdišem pod težinom ruke tvoje.

11 בתוכחות על עון יסרת איש ותמס כעש חמודו אך הבל כל אדם סלה׃

Ti kaznama popravljaš čovjeka i sve mu najdraže kao moljac rastačeš: tek dašak je svaki čovjek.

12 שמעה תפלתי יהוה ושועתי האזינה אל דמעתי אל תחרש כי גר אנכי עמך תושב ככל אבותי׃

Čuj, o Jahve, molitvu moju, vapaje mi poslušaj, na suze se moje ne ogluši! Jer u tebe ja sam došljak, pridošlica kao svi oci moji.

13 השע ממני ואבליגה בטרם אלך ואינני׃

Odvrati pogled od mene, da odahnem prije nego odem i više ne budem!