< תהילים 35 >
לדוד ריבה יהוה את יריבי לחם את לחמי׃ | 1 |
Psalmus David. Iudica Domine nocentes me, expugna impugnantes me.
החזק מגן וצנה וקומה בעזרתי׃ | 2 |
Apprehende arma et scutum: et exurge in adiutorium mihi.
והרק חנית וסגר לקראת רדפי אמר לנפשי ישעתך אני׃ | 3 |
Effunde frameam, et conclude adversus eos, qui persequuntur me: dic animae meae: Salus tua ego sum.
יבשו ויכלמו מבקשי נפשי יסגו אחור ויחפרו חשבי רעתי׃ | 4 |
Confundantur et revereantur, quaerentes animam meam. Avertantur retrorsum, et confundantur cogitantes mihi mala.
יהיו כמץ לפני רוח ומלאך יהוה דוחה׃ | 5 |
Fiant tamquam pulvis ante faciem venti: et angelus Domini coarctans eos.
יהי דרכם חשך וחלקלקות ומלאך יהוה רדפם׃ | 6 |
Fiat via illorum tenebrae et lubricum: et angelus Domini persequens eos.
כי חנם טמנו לי שחת רשתם חנם חפרו לנפשי׃ | 7 |
Quoniam gratis absconderunt mihi interitum laquei sui: supervacue exprobraverunt animam meam.
תבואהו שואה לא ידע ורשתו אשר טמן תלכדו בשואה יפל בה׃ | 8 |
Veniat illi laqueus, quem ignorat: et captio, quam abscondit, apprehendat eum: et in laqueum cadat in ipsum.
ונפשי תגיל ביהוה תשיש בישועתו׃ | 9 |
Anima autem mea exultabit in Domino: et delectabitur super salutari suo.
כל עצמותי תאמרנה יהוה מי כמוך מציל עני מחזק ממנו ועני ואביון מגזלו׃ | 10 |
Omnia ossa mea dicent: Domine, quis similis tibi? Eripiens inopem de manu fortiorum eius: egenum et pauperem a diripientibus eum.
יקומון עדי חמס אשר לא ידעתי ישאלוני׃ | 11 |
Surgentes testes iniqui, quae ignorabam interrogabant me.
ישלמוני רעה תחת טובה שכול לנפשי׃ | 12 |
Retribuebant mihi mala pro bonis: sterilitatem animae meae.
ואני בחלותם לבושי שק עניתי בצום נפשי ותפלתי על חיקי תשוב׃ | 13 |
Ego autem cum mihi molesti essent, induebar cilicio. Humiliabam in ieiunio animam meam: et oratio mea in sinu meo convertetur.
כרע כאח לי התהלכתי כאבל אם קדר שחותי׃ | 14 |
Quasi proximum, et quasi fratrem nostrum, sic complacebam: quasi lugens et contristatus sic humiliabar.
ובצלעי שמחו ונאספו נאספו עלי נכים ולא ידעתי קרעו ולא דמו׃ | 15 |
Et adversum me laetati sunt, et convenerunt: congregata sunt super me flagella, et ignoravi.
בחנפי לעגי מעוג חרק עלי שנימו׃ | 16 |
Dissipati sunt, nec compuncti, tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione: frenduerunt super me dentibus suis.
אדני כמה תראה השיבה נפשי משאיהם מכפירים יחידתי׃ | 17 |
Domine quando respicies? restitue animam meam a malignitate eorum, a leonibus unicam meam.
אודך בקהל רב בעם עצום אהללך׃ | 18 |
Confitebor tibi in ecclesia magna, in populo gravi laudabo te.
אל ישמחו לי איבי שקר שנאי חנם יקרצו עין׃ | 19 |
Non supergaudeant mihi qui adversantur mihi inique: qui oderunt me gratis et annuunt oculis.
כי לא שלום ידברו ועל רגעי ארץ דברי מרמות יחשבון׃ | 20 |
Quoniam mihi quidem pacifice loquebantur: et in iracundia terrae loquentes, dolos cogitabant.
וירחיבו עלי פיהם אמרו האח האח ראתה עינינו׃ | 21 |
Et dilataverunt super me os suum: dixerunt: Euge, euge, viderunt oculi nostri.
ראיתה יהוה אל תחרש אדני אל תרחק ממני׃ | 22 |
Vidisti Domine, ne sileas: Domine ne discedas a me.
העירה והקיצה למשפטי אלהי ואדני לריבי׃ | 23 |
Exurge et intende iudicio meo: Deus meus, et Dominus meus in causam meam.
שפטני כצדקך יהוה אלהי ואל ישמחו לי׃ | 24 |
Iudica me secundum iustitiam tuam Domine Deus meus, et non supergaudeant mihi.
אל יאמרו בלבם האח נפשנו אל יאמרו בלענוהו׃ | 25 |
Non dicant in cordibus suis: Euge, euge, animae nostrae: nec dicant: Devorabimus eum.
יבשו ויחפרו יחדו שמחי רעתי ילבשו בשת וכלמה המגדילים עלי׃ | 26 |
Erubescant et revereantur simul, qui gratulantur malis meis. Induantur confusione et reverentia qui maligna loquuntur super me.
ירנו וישמחו חפצי צדקי ויאמרו תמיד יגדל יהוה החפץ שלום עבדו׃ | 27 |
Exultent et laetentur qui volunt iustitiam meam: et dicant semper: Magnificetur Dominus, qui volunt pacem servi eius.
ולשוני תהגה צדקך כל היום תהלתך׃ | 28 |
Et lingua mea meditabitur iustitiam tuam, tota die laudem tuam.