< תהילים 35 >

לדוד ריבה יהוה את יריבי לחם את לחמי׃ 1
Psalmus David. Iudica Domine nocentes me, expugna impugnantes me.
החזק מגן וצנה וקומה בעזרתי׃ 2
Apprehende arma et scutum: et exurge in adiutorium mihi.
והרק חנית וסגר לקראת רדפי אמר לנפשי ישעתך אני׃ 3
Effunde frameam, et conclude adversus eos, qui persequuntur me: dic animae meae: Salus tua ego sum.
יבשו ויכלמו מבקשי נפשי יסגו אחור ויחפרו חשבי רעתי׃ 4
Confundantur et revereantur, quaerentes animam meam. Avertantur retrorsum, et confundantur cogitantes mihi mala.
יהיו כמץ לפני רוח ומלאך יהוה דוחה׃ 5
Fiant tamquam pulvis ante faciem venti: et angelus Domini coarctans eos.
יהי דרכם חשך וחלקלקות ומלאך יהוה רדפם׃ 6
Fiat via illorum tenebrae et lubricum: et angelus Domini persequens eos.
כי חנם טמנו לי שחת רשתם חנם חפרו לנפשי׃ 7
Quoniam gratis absconderunt mihi interitum laquei sui: supervacue exprobraverunt animam meam.
תבואהו שואה לא ידע ורשתו אשר טמן תלכדו בשואה יפל בה׃ 8
Veniat illi laqueus, quem ignorat: et captio, quam abscondit, apprehendat eum: et in laqueum cadat in ipsum.
ונפשי תגיל ביהוה תשיש בישועתו׃ 9
Anima autem mea exultabit in Domino: et delectabitur super salutari suo.
כל עצמותי תאמרנה יהוה מי כמוך מציל עני מחזק ממנו ועני ואביון מגזלו׃ 10
Omnia ossa mea dicent: Domine, quis similis tibi? Eripiens inopem de manu fortiorum eius: egenum et pauperem a diripientibus eum.
יקומון עדי חמס אשר לא ידעתי ישאלוני׃ 11
Surgentes testes iniqui, quae ignorabam interrogabant me.
ישלמוני רעה תחת טובה שכול לנפשי׃ 12
Retribuebant mihi mala pro bonis: sterilitatem animae meae.
ואני בחלותם לבושי שק עניתי בצום נפשי ותפלתי על חיקי תשוב׃ 13
Ego autem cum mihi molesti essent, induebar cilicio. Humiliabam in ieiunio animam meam: et oratio mea in sinu meo convertetur.
כרע כאח לי התהלכתי כאבל אם קדר שחותי׃ 14
Quasi proximum, et quasi fratrem nostrum, sic complacebam: quasi lugens et contristatus sic humiliabar.
ובצלעי שמחו ונאספו נאספו עלי נכים ולא ידעתי קרעו ולא דמו׃ 15
Et adversum me laetati sunt, et convenerunt: congregata sunt super me flagella, et ignoravi.
בחנפי לעגי מעוג חרק עלי שנימו׃ 16
Dissipati sunt, nec compuncti, tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione: frenduerunt super me dentibus suis.
אדני כמה תראה השיבה נפשי משאיהם מכפירים יחידתי׃ 17
Domine quando respicies? restitue animam meam a malignitate eorum, a leonibus unicam meam.
אודך בקהל רב בעם עצום אהללך׃ 18
Confitebor tibi in ecclesia magna, in populo gravi laudabo te.
אל ישמחו לי איבי שקר שנאי חנם יקרצו עין׃ 19
Non supergaudeant mihi qui adversantur mihi inique: qui oderunt me gratis et annuunt oculis.
כי לא שלום ידברו ועל רגעי ארץ דברי מרמות יחשבון׃ 20
Quoniam mihi quidem pacifice loquebantur: et in iracundia terrae loquentes, dolos cogitabant.
וירחיבו עלי פיהם אמרו האח האח ראתה עינינו׃ 21
Et dilataverunt super me os suum: dixerunt: Euge, euge, viderunt oculi nostri.
ראיתה יהוה אל תחרש אדני אל תרחק ממני׃ 22
Vidisti Domine, ne sileas: Domine ne discedas a me.
העירה והקיצה למשפטי אלהי ואדני לריבי׃ 23
Exurge et intende iudicio meo: Deus meus, et Dominus meus in causam meam.
שפטני כצדקך יהוה אלהי ואל ישמחו לי׃ 24
Iudica me secundum iustitiam tuam Domine Deus meus, et non supergaudeant mihi.
אל יאמרו בלבם האח נפשנו אל יאמרו בלענוהו׃ 25
Non dicant in cordibus suis: Euge, euge, animae nostrae: nec dicant: Devorabimus eum.
יבשו ויחפרו יחדו שמחי רעתי ילבשו בשת וכלמה המגדילים עלי׃ 26
Erubescant et revereantur simul, qui gratulantur malis meis. Induantur confusione et reverentia qui maligna loquuntur super me.
ירנו וישמחו חפצי צדקי ויאמרו תמיד יגדל יהוה החפץ שלום עבדו׃ 27
Exultent et laetentur qui volunt iustitiam meam: et dicant semper: Magnificetur Dominus, qui volunt pacem servi eius.
ולשוני תהגה צדקך כל היום תהלתך׃ 28
Et lingua mea meditabitur iustitiam tuam, tota die laudem tuam.

< תהילים 35 >