< תהילים 35 >
לדוד ריבה יהוה את יריבי לחם את לחמי׃ | 1 |
Ipsi David. [Judica, Domine, nocentes me; expugna impugnantes me.
החזק מגן וצנה וקומה בעזרתי׃ | 2 |
Apprehende arma et scutum, et exsurge in adjutorium mihi.
והרק חנית וסגר לקראת רדפי אמר לנפשי ישעתך אני׃ | 3 |
Effunde frameam, et conclude adversus eos qui persequuntur me; dic animæ meæ: Salus tua ego sum.
יבשו ויכלמו מבקשי נפשי יסגו אחור ויחפרו חשבי רעתי׃ | 4 |
Confundantur et revereantur quærentes animam meam; avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala.
יהיו כמץ לפני רוח ומלאך יהוה דוחה׃ | 5 |
Fiant tamquam pulvis ante faciem venti, et angelus Domini coarctans eos.
יהי דרכם חשך וחלקלקות ומלאך יהוה רדפם׃ | 6 |
Fiat via illorum tenebræ et lubricum, et angelus Domini persequens eos.
כי חנם טמנו לי שחת רשתם חנם חפרו לנפשי׃ | 7 |
Quoniam gratis absconderunt mihi interitum laquei sui; supervacue exprobraverunt animam meam.
תבואהו שואה לא ידע ורשתו אשר טמן תלכדו בשואה יפל בה׃ | 8 |
Veniat illi laqueus quem ignorat, et captio quam abscondit apprehendat eum, et in laqueum cadat in ipsum.
ונפשי תגיל ביהוה תשיש בישועתו׃ | 9 |
Anima autem mea exsultabit in Domino, et delectabitur super salutari suo.
כל עצמותי תאמרנה יהוה מי כמוך מציל עני מחזק ממנו ועני ואביון מגזלו׃ | 10 |
Omnia ossa mea dicent: Domine, quis similis tibi? eripiens inopem de manu fortiorum ejus; egenum et pauperem a diripientibus eum.
יקומון עדי חמס אשר לא ידעתי ישאלוני׃ | 11 |
Surgentes testes iniqui, quæ ignorabam interrogabant me.
ישלמוני רעה תחת טובה שכול לנפשי׃ | 12 |
Retribuebant mihi mala pro bonis, sterilitatem animæ meæ.
ואני בחלותם לבושי שק עניתי בצום נפשי ותפלתי על חיקי תשוב׃ | 13 |
Ego autem, cum mihi molesti essent, induebar cilicio; humiliabam in jejunio animam meam, et oratio mea in sinu meo convertetur.
כרע כאח לי התהלכתי כאבל אם קדר שחותי׃ | 14 |
Quasi proximum et quasi fratrem nostrum sic complacebam; quasi lugens et contristatus sic humiliabar.
ובצלעי שמחו ונאספו נאספו עלי נכים ולא ידעתי קרעו ולא דמו׃ | 15 |
Et adversum me lætati sunt, et convenerunt; congregata sunt super me flagella, et ignoravi.
בחנפי לעגי מעוג חרק עלי שנימו׃ | 16 |
Dissipati sunt, nec compuncti; tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione; frenduerunt super me dentibus suis.
אדני כמה תראה השיבה נפשי משאיהם מכפירים יחידתי׃ | 17 |
Domine, quando respicies? Restitue animam meam a malignitate eorum; a leonibus unicam meam.
אודך בקהל רב בעם עצום אהללך׃ | 18 |
Confitebor tibi in ecclesia magna; in populo gravi laudabo te.
אל ישמחו לי איבי שקר שנאי חנם יקרצו עין׃ | 19 |
Non supergaudeant mihi qui adversantur mihi inique, qui oderunt me gratis, et annuunt oculis.
כי לא שלום ידברו ועל רגעי ארץ דברי מרמות יחשבון׃ | 20 |
Quoniam mihi quidem pacifice loquebantur; et in iracundia terræ loquentes, dolos cogitabant.
וירחיבו עלי פיהם אמרו האח האח ראתה עינינו׃ | 21 |
Et dilataverunt super me os suum; dixerunt: Euge, euge! viderunt oculi nostri.
ראיתה יהוה אל תחרש אדני אל תרחק ממני׃ | 22 |
Vidisti, Domine: ne sileas; Domine, ne discedas a me.
העירה והקיצה למשפטי אלהי ואדני לריבי׃ | 23 |
Exsurge et intende judicio meo, Deus meus; et Dominus meus, in causam meam.
שפטני כצדקך יהוה אלהי ואל ישמחו לי׃ | 24 |
Judica me secundum justitiam tuam, Domine Deus meus, et non supergaudeant mihi.
אל יאמרו בלבם האח נפשנו אל יאמרו בלענוהו׃ | 25 |
Non dicant in cordibus suis: Euge, euge, animæ nostræ; nec dicant: Devoravimus eum.
יבשו ויחפרו יחדו שמחי רעתי ילבשו בשת וכלמה המגדילים עלי׃ | 26 |
Erubescant et revereantur simul qui gratulantur malis meis; induantur confusione et reverentia qui magna loquuntur super me.
ירנו וישמחו חפצי צדקי ויאמרו תמיד יגדל יהוה החפץ שלום עבדו׃ | 27 |
Exsultent et lætentur qui volunt justitiam meam; et dicant semper: Magnificetur Dominus, qui volunt pacem servi ejus.
ולשוני תהגה צדקך כל היום תהלתך׃ | 28 |
Et lingua mea meditabitur justitiam tuam; tota die laudem tuam.]