< תהילים 31 >
למנצח מזמור לדוד בך יהוה חסיתי אל אבושה לעולם בצדקתך פלטני׃ | 1 |
У Тебе се, Господе, уздам; немој ме оставити под срамотом довека, по правди својој избави ме.
הטה אלי אזנך מהרה הצילני היה לי לצור מעוז לבית מצודות להושיעני׃ | 2 |
Пригни к мени ухо своје, похитај, помози ми. Буди ми камени град, тврда ограда, где бих се спасао.
כי סלעי ומצודתי אתה ולמען שמך תנחני ותנהלני׃ | 3 |
Јер си Ти камена гора моја и ограда моја, имена свог ради води ме и управљај мном.
תוציאני מרשת זו טמנו לי כי אתה מעוזי׃ | 4 |
Извади ме из мреже коју ми тајно заместише; јер си Ти крепост моја.
בידך אפקיד רוחי פדיתה אותי יהוה אל אמת׃ | 5 |
У Твоју руку предајем дух свој; избављао си ме, Господе, Боже истинити!
שנאתי השמרים הבלי שוא ואני אל יהוה בטחתי׃ | 6 |
Ненавидим оне који поштују пропадљиве идоле; ја се у Господа уздам.
אגילה ואשמחה בחסדך אשר ראית את עניי ידעת בצרות נפשי׃ | 7 |
Радоваћу се и веселити се о милости Твојој, кад погледаш на моју муку, познаш тугу душе моје,
ולא הסגרתני ביד אויב העמדת במרחב רגלי׃ | 8 |
Не даш ме у руку непријатељу, поставиш ноге моје на пространом месту.
חנני יהוה כי צר לי עששה בכעס עיני נפשי ובטני׃ | 9 |
Смилуј се на ме, Господе; јер ме је туга, од јада изнеможе око моје, душа моја и срце моје;
כי כלו ביגון חיי ושנותי באנחה כשל בעוני כחי ועצמי עששו׃ | 10 |
Ишчиле у жалости живот мој, и године моје у уздисању; ослаби од муке крепост моја, и кости моје сасахнуше.
מכל צררי הייתי חרפה ולשכני מאד ופחד למידעי ראי בחוץ נדדו ממני׃ | 11 |
Од мноштва непријатеља својих постадох подсмех и суседима својим, и страшило знанцима својим; који ме виде на улици беже од мене.
נשכחתי כמת מלב הייתי ככלי אבד׃ | 12 |
Заборављен сам као мртав, нема ме у срцима; ја сам као разбијен суд.
כי שמעתי דבת רבים מגור מסביב בהוסדם יחד עלי לקחת נפשי זממו׃ | 13 |
Јер слушам грдњу од многих, од свуда страх, кад се договарају на ме, мисле ишчупати душу моју.
ואני עליך בטחתי יהוה אמרתי אלהי אתה׃ | 14 |
А ја се, Господе, у Тебе уздам и велим: Ти си Бог мој.
בידך עתתי הצילני מיד אויבי ומרדפי׃ | 15 |
У Твојој су руци дани моји; отми ме из руку непријатеља мојих, и од оних, који ме гоне.
האירה פניך על עבדך הושיעני בחסדך׃ | 16 |
Покажи светло лице своје слузи свом; спаси ме милошћу својом.
יהוה אל אבושה כי קראתיך יבשו רשעים ידמו לשאול׃ (Sheol ) | 17 |
Господе! Немој ме оставити под срамотом; јер Тебе призивам. Нек се посраме безбожници, нека замукну и падну у пакао. (Sheol )
תאלמנה שפתי שקר הדברות על צדיק עתק בגאוה ובוז׃ | 18 |
Нека онеме уста лажљива, која говоре на праведника обесно, охоло и с поругом.
מה רב טובך אשר צפנת ליראיך פעלת לחסים בך נגד בני אדם׃ | 19 |
Како је много у Тебе добра, које чуваш за оне који Те се боје, и које дајеш онима који се у Те уздају пред синовима човечијим!
תסתירם בסתר פניך מרכסי איש תצפנם בסכה מריב לשנות׃ | 20 |
Сакриваш их под кров лица свог од буна људских; склањаш их под сен од свадљивих језика.
ברוך יהוה כי הפליא חסדו לי בעיר מצור׃ | 21 |
Да је благословен Господ, што ми показа дивну милост као да ме уведе у тврд град!
ואני אמרתי בחפזי נגרזתי מנגד עיניך אכן שמעת קול תחנוני בשועי אליך׃ | 22 |
Ја рекох у сметњи својој: Одбачен сам од очију Твојих; али Ти чу молитвени глас мој кад Те призвах.
אהבו את יהוה כל חסידיו אמונים נצר יהוה ומשלם על יתר עשה גאוה׃ | 23 |
Љубите Господа сви свети Његови; Господ држи веру; и увршено враћа онима који поступају охоло.
חזקו ויאמץ לבבכם כל המיחלים ליהוה׃ | 24 |
Будите слободни, и нека буде јако срце ваше, сви који се у Господа уздате.