< תהילים 31 >
למנצח מזמור לדוד בך יהוה חסיתי אל אבושה לעולם בצדקתך פלטני׃ | 1 |
Psalmus David, in finem, pro ecstasi. In te Domine speravi non confundar in aeternum: in iustitia tua libera me.
הטה אלי אזנך מהרה הצילני היה לי לצור מעוז לבית מצודות להושיעני׃ | 2 |
Inclina ad me aurem tuam, accelera ut eruas me. Esto mihi in Deum protectorem: et in domum refugii, ut salvum me facias.
כי סלעי ומצודתי אתה ולמען שמך תנחני ותנהלני׃ | 3 |
Quoniam fortitudo mea, et refugium meum es tu: et propter nomen tuum deduces me, et enutries me.
תוציאני מרשת זו טמנו לי כי אתה מעוזי׃ | 4 |
Educes me de laqueo hoc, quem absconderunt mihi: quoniam tu es protector meus.
בידך אפקיד רוחי פדיתה אותי יהוה אל אמת׃ | 5 |
In manus tuas commendo spiritum meum: redemisti me Domine Deus veritatis.
שנאתי השמרים הבלי שוא ואני אל יהוה בטחתי׃ | 6 |
Odisti observantes vanitates, supervacue. Ego autem in Domino speravi:
אגילה ואשמחה בחסדך אשר ראית את עניי ידעת בצרות נפשי׃ | 7 |
exultabo, et laetabor in misericordia tua. Quoniam respexisti humilitatem meam, salvasti de necessitatibus animam meam.
ולא הסגרתני ביד אויב העמדת במרחב רגלי׃ | 8 |
Nec conclusisti me in manibus inimici: statuisti in loco spatioso pedes meos.
חנני יהוה כי צר לי עששה בכעס עיני נפשי ובטני׃ | 9 |
Miserere mei Domine quoniam tribulor: conturbatus est in ira oculus meus, anima mea, et venter meus:
כי כלו ביגון חיי ושנותי באנחה כשל בעוני כחי ועצמי עששו׃ | 10 |
Quoniam defecit in dolore vita mea: et anni mei in gemitibus. Infirmata est in paupertate virtus mea: et ossa mea conturbata sunt.
מכל צררי הייתי חרפה ולשכני מאד ופחד למידעי ראי בחוץ נדדו ממני׃ | 11 |
Super omnes inimicos meos factus sum opprobrium vicinis meis valde: et timor notis meis. Qui videbant me, foras fugerunt a me:
נשכחתי כמת מלב הייתי ככלי אבד׃ | 12 |
oblivioni datus sum, tamquam mortuus a corde. Factus sum tamquam vas perditum:
כי שמעתי דבת רבים מגור מסביב בהוסדם יחד עלי לקחת נפשי זממו׃ | 13 |
quoniam audivi vituperationem multorum commorantium in circuitu: In eo dum convenirent simul adversum me, accipere animam meam consiliati sunt.
ואני עליך בטחתי יהוה אמרתי אלהי אתה׃ | 14 |
Ego autem in te speravi Domine: dixi: Deus meus es tu:
בידך עתתי הצילני מיד אויבי ומרדפי׃ | 15 |
in manibus tuis sortes meae. Eripe me de manu inimicorum meorum, et a persequentibus me.
האירה פניך על עבדך הושיעני בחסדך׃ | 16 |
Illustra faciem tuam super servum tuum, salvum me fac in misericordia tua:
יהוה אל אבושה כי קראתיך יבשו רשעים ידמו לשאול׃ (Sheol ) | 17 |
Domine non confundar, quoniam invocavi te. Erubescant impii, et deducantur in infernum: (Sheol )
תאלמנה שפתי שקר הדברות על צדיק עתק בגאוה ובוז׃ | 18 |
muta fiant labia dolosa. Quae loquuntur adversus iustum iniquitatem, in superbia, et in abusione.
מה רב טובך אשר צפנת ליראיך פעלת לחסים בך נגד בני אדם׃ | 19 |
Quam magna multitudo dulcedinis tuae Domine, quam abscondisti timentibus te. Perfecisti eis, qui sperant in te, in conspectu filiorum hominum.
תסתירם בסתר פניך מרכסי איש תצפנם בסכה מריב לשנות׃ | 20 |
Abscondes eos in abscondito faciei tuae a conturbatione hominum. Proteges eos in tabernaculo tuo a contradictione linguarum.
ברוך יהוה כי הפליא חסדו לי בעיר מצור׃ | 21 |
Benedictus Dominus: quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita.
ואני אמרתי בחפזי נגרזתי מנגד עיניך אכן שמעת קול תחנוני בשועי אליך׃ | 22 |
Ego autem dixi in excessu mentis meae: Proiectus sum a facie oculorum tuorum. Ideo exaudisti vocem orationis meae, dum clamarem ad te.
אהבו את יהוה כל חסידיו אמונים נצר יהוה ומשלם על יתר עשה גאוה׃ | 23 |
Diligite Dominum omnes sancti eius: quoniam veritatem requiret Dominus, et retribuet abundanter facientibus superbiam.
חזקו ויאמץ לבבכם כל המיחלים ליהוה׃ | 24 |
Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, omnes qui speratis in Domino.