< תהילים 2 >

למה רגשו גוים ולאמים יהגו ריק׃ 1
Әлләр немишкә чуқан салиду? Немә үчүн хәлиқләр бекардин-бекар сүйқәст ойлайду?
יתיצבו מלכי ארץ ורוזנים נוסדו יחד על יהוה ועל משיחו׃ 2
Дуниядики падишалар сәпкә тизилип, Әмәлдарлар қара нийәт әйлишип, Пәрвәрдигар вә Униң Мәсиһи билән қаршилишип: —
ננתקה את מוסרותימו ונשליכה ממנו עבתימו׃ 3
«Уларниң чәклимилирини чөрүветәйли, Уларниң асарәтлирини бузуп ташлайли!» — дейишиду.
יושב בשמים ישחק אדני ילעג למו׃ 4
Асманда олтарғучи күлиду, Рәб уларни мазақ қилиду;
אז ידבר אלימו באפו ובחרונו יבהלמו׃ 5
Һәм аччиғида уларға сөзләп, Қәһри билән уларни вәһимигә селип: —
ואני נסכתי מלכי על ציון הר קדשי׃ 6
«Өзүм болсам Зионда, йәни муқәддәс теғимда, Өзүм мәсиһ қилған падишани тиклидим».
אספרה אל חק יהוה אמר אלי בני אתה אני היום ילדתיך׃ 7
«Мән [әрштики] пәрманни җакалаймәнки, Пәрвәрдигар маңа: — «Сән Мениң оғлум; Өзүм сени бүгүнки күндә туғулдурдум;
שאל ממני ואתנה גוים נחלתך ואחזתך אפסי ארץ׃ 8
Мәндин сора, Мән саңа мирас болушқа әлләрни, Тәәллуғуң болушқа йәр йүзини чәт-чәтлиригичә беримән;
תרעם בשבט ברזל ככלי יוצר תנפצם׃ 9
Сән төмүр таяқ билән уларни битчит қиливетисән; Сапал чинини кукум-талқан қилғандәк, сән уларни парә-парә қиливетисән» — деди».
ועתה מלכים השכילו הוסרו שפטי ארץ׃ 10
Әнди, һәй падишалар, әқилдар болуңлар! Җаһандики сорақчилар савақ елиңлар;
עבדו את יהוה ביראה וגילו ברעדה׃ 11
Пәрвәрдигардин қорқуш билән униң хизмитидә болуңлар; Титрәк ичидә хошаллиниңлар!
נשקו בר פן יאנף ותאבדו דרך כי יבער כמעט אפו אשרי כל חוסי בו׃ 12
Оғулниң ғәзивиниң қозғалмаслиғи үчүн, Уни сөйүңлар; Чүнки униң ғәзиви сәлла қайниса, Йолуңлардила һалак болисиләр; Униңға таянғанлар нәқәдәр бәхитликтур!

< תהילים 2 >