תהילים 2

1 למה רגשו גוים ולאמים יהגו ריק׃

Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?

2 יתיצבו מלכי ארץ ורוזנים נוסדו יחד על יהוה ועל משיחו׃

Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:

3 ננתקה את מוסרותימו ונשליכה ממנו עבתימו׃

Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.

4 יושב בשמים ישחק אדני ילעג למו׃

Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.

5 אז ידבר אלימו באפו ובחרונו יבהלמו׃

Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,

6 ואני נסכתי מלכי על ציון הר קדשי׃

Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

7 אספרה אל חק יהוה אמר אלי בני אתה אני היום ילדתיך׃

Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

8 שאל ממני ואתנה גוים נחלתך ואחזתך אפסי ארץ׃

Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

9 תרעם בשבט ברזל ככלי יוצר תנפצם׃

Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.

10 ועתה מלכים השכילו הוסרו שפטי ארץ׃

Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

11 עבדו את יהוה ביראה וגילו ברעדה׃

Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

12 נשקו בר פן יאנף ותאבדו דרך כי יבער כמעט אפו אשרי כל חוסי בו׃

Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.