תהילים 2

1 למה רגשו גוים ולאמים יהגו ריק׃

Zašto se bune narodi, zašto puci ludosti snuju?

2 יתיצבו מלכי ארץ ורוזנים נוסדו יחד על יהוה ועל משיחו׃

Ustaju kraljevi zemaljski, knezovi se rotÄe protiv Jahve i Pomazanika njegova:

3 ננתקה את מוסרותימו ונשליכה ממנו עבתימו׃

“Skršimo okove njihove i jaram njihov zbacimo!”

4 יושב בשמים ישחק אדני ילעג למו׃

Smije se onaj što na nebu stoluje, Gospod im se podruguje.

5 אז ידבר אלימו באפו ובחרונו יבהלמו׃

Tad im veli u svom gnjevu, žestinom ih on zbunjuje:

6 ואני נסכתי מלכי על ציון הר קדשי׃

“TÓa ja kralja svog postavih nad Sionom, svojom svetom gorom.”

7 אספרה אל חק יהוה אמר אלי בני אתה אני היום ילדתיך׃

Obznanjujem odluku Jahvinu: Gospodin mi reče: “Ti si sin moj, danas te rodih.

8 שאל ממני ואתנה גוים נחלתך ואחזתך אפסי ארץ׃

Zatraži samo, i dat ću ti puke u baštinu, i u posjed krajeve zemaljske.

9 תרעם בשבט ברזל ככלי יוצר תנפצם׃

Vladat ćeš njima palicom gvozdenÄom i razbit ih kao sud lončarski.”

10 ועתה מלכים השכילו הוסרו שפטי ארץ׃

Opametite se sada, vi kraljevi, Urazumite se, suci zemaljski.

11 עבדו את יהוה ביראה וגילו ברעדה׃

Služite Jahvi sa strahom, s trepetom se pokorite njemu,

12 נשקו בר פן יאנף ותאבדו דרך כי יבער כמעט אפו אשרי כל חוסי בו׃

da se ne razgnjevi te ne propadnete na putu, kad uskoro plane srdžba njegova. Blago svima koji se njemu utječu!