< תהילים 19 >
למנצח מזמור לדוד השמים מספרים כבוד אל ומעשה ידיו מגיד הרקיע׃ | 1 |
In finem, Psalmus David. Cæli enarrant gloriam Dei, et opera manuum eius annunciat firmamentum.
יום ליום יביע אמר ולילה ללילה יחוה דעת׃ | 2 |
Dies diei eructat verbum, et nox nocti indicat scientiam.
אין אמר ואין דברים בלי נשמע קולם׃ | 3 |
Non sunt loquelæ, neque sermones, quorum non audiantur voces eorum.
בכל הארץ יצא קום ובקצה תבל מליהם לשמש שם אהל בהם׃ | 4 |
In omnem terram exivit sonus eorum: et in fines orbis terræ verba eorum.
והוא כחתן יצא מחפתו ישיש כגבור לרוץ ארח׃ | 5 |
In sole posuit tabernaculum suum: et ipse tamquam sponsus procedens de thalamo suo: Exultavit ut gigas ad currendam viam,
מקצה השמים מוצאו ותקופתו על קצותם ואין נסתר מחמתו׃ | 6 |
a summo cælo egressio eius: Et occursus eius usque ad summum eius: nec est qui se abscondat a calore eius.
תורת יהוה תמימה משיבת נפש עדות יהוה נאמנה מחכימת פתי׃ | 7 |
Lex Domini immaculata convertens animas: testimonium Domini fidele, sapientiam præstans parvulis.
פקודי יהוה ישרים משמחי לב מצות יהוה ברה מאירת עינים׃ | 8 |
Iustitiæ Domini rectæ, lætificantes corda: præceptum Domini lucidum; illuminans oculos.
יראת יהוה טהורה עומדת לעד משפטי יהוה אמת צדקו יחדו׃ | 9 |
Timor Domini sanctus, permanens in sæculum sæculi: iudicia Domini vera, iustificata in semetipsa.
הנחמדים מזהב ומפז רב ומתוקים מדבש ונפת צופים׃ | 10 |
Desiderabilia super aurum et lapidem pretiosum multum: et dulciora super mel et favum.
גם עבדך נזהר בהם בשמרם עקב רב׃ | 11 |
Etenim servus tuus custodit ea, in custodiendis illis retributio multa.
שגיאות מי יבין מנסתרות נקני׃ | 12 |
Delicta quis intelligit? ab occultis meis munda me:
גם מזדים חשך עבדך אל ימשלו בי אז איתם ונקיתי מפשע רב׃ | 13 |
et ab alienis parce servo tuo. Si mei non fuerint dominati, tunc immaculatus ero: et emundabor a delicto maximo.
יהיו לרצון אמרי פי והגיון לבי לפניך יהוה צורי וגאלי׃ | 14 |
Et erunt ut complaceant eloquia oris mei: et meditatio cordis mei in conspectu tuo semper. Domine adiutor meus, et redemptor meus.