תהילים 146

1 הללו יה הללי נפשי את יהוה׃

Halleluja. Lofva Herran, min själ.

2 אהללה יהוה בחיי אזמרה לאלהי בעודי׃

Jag vill lofva Herran, så länge jag lefver, och lofsjunga minom Gud, så länge jag här är.

3 אל תבטחו בנדיבים בבן אדם שאין לו תשועה׃

Förlåter eder icke uppå Förstar; de äro menniskor, de kunna intet hjelpa.

4 תצא רוחו ישב לאדמתו ביום ההוא אבדו עשתנתיו׃

Ty menniskones ande måste sin väg, och hon måste åter till jord varda; då äro förtappade alle hennes anslag.

5 אשרי שאל יעקב בעזרו שברו על יהוה אלהיו׃

Säll är den, hvilkens hjelp Jacobs Gud är; hvilkens hopp på Herran hans Gud står;

6 עשה שמים וארץ את הים ואת כל אשר בם השמר אמת לעולם׃

Den himmelen, jordena, hafvet och allt det derinne är, gjort hafver; den tro håller evinnerliga;

7 עשה משפט לעשוקים נתן לחם לרעבים יהוה מתיר אסורים׃

Den rätt skaffar dem som våld lida: den de hungroga spisar. Herren löser de fångna.

8 יהוה פקח עורים יהוה זקף כפופים יהוה אהב צדיקים׃

Herren gör de blinda seende; Herren upprättar de som nederslagne äro; Herren älskar de rättfärdiga.

9 יהוה שמר את גרים יתום ואלמנה יעודד ודרך רשעים יעות׃

Herren bevarar de främlingar och faderlösa, och uppehåller enkorna, och tillbakavänder de ogudaktigas väg.

10 ימלך יהוה לעולם אלהיך ציון לדר ודר הללו יה׃

Herren är Konung evinnerliga, din Gud, Zion, förutan ända. Halleluja.