תהילים 142

1 משכיל לדוד בהיותו במערה תפלה קולי אל יהוה אזעק קולי אל יהוה אתחנן׃

Keima Pakai henga kataovin, Pakai henga khotona kathum in ahi.

2 אשפך לפניו שיחי צרתי לפניו אגיד׃

Keima Pakai ang-sunga kakiphin in, kahahsatna jouse jong kaphongdoh’in.

3 בהתעטף עלי רוחי ואתה ידעת נתיבתי בארח זו אהלך טמנו פח לי׃

Kalhagao alam vai jitan, hinlah Pakai nangbou nahi kachena ding lampi ei-hil ji. Kajotna lam lam’a chun ei-douten thang eikam peh jiuvin ahi.

4 הביט ימין וראה ואין לי מכיר אבד מנוס ממני אין דורש לנפשי׃

Keiman mikhat tou hunga eipanpi ding kangaichat lai jin, koiman amitsih jenga jong eive poi! Koimacha eikithopi ding aumpoi, kachunga thilsoh koiman imachan eigelpeh poi.

5 זעקתי אליך יהוה אמרתי אתה מחסי חלקי בארץ החיים׃

O Pakai, keima na henga kataovin, “Nangma hi kakiselna nahi, kahinkhoa kangaichat pen nang bou nahi,” kati.

6 הקשיבה אל רנתי כי דלותי מאד הצילני מרדפי כי אמצו ממני׃

Kataona hi nei ngaipeh teijin, ei-kisunem behseh jeng tai! Ei-bolgenthei hoa kon’in neihuhdoh tan, ajeh chu amaho keisang in ahatval jeng tauve.

7 הוציאה ממסגר נפשי להודות את שמך בי יכתרו צדיקים כי תגמל עלי׃

Songkul’a kon’in neihuhdoh loijin, chutileh nangma kathangvah thei ding ahi. Lolhing tah’a neibol jeh’a kajet le kaveija midih dim lha diu ahi.