תהילים 14

1 למנצח לדוד אמר נבל בלבו אין אלהים השחיתו התעיבו עלילה אין עשה טוב׃

Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Głupi rzekł w sercu swojem: Niemasz Boga. Popsowali się, obrzydliwymi się stali w zabawach swoich: niemasz, ktoby czynił dobrze.

2 יהוה משמים השקיף על בני אדם לראות היש משכיל דרש את אלהים׃

Pan z niebios spojrzał na synów ludzkich, aby obaczył, byłliby kto rozumny i szukający Boga.

3 הכל סר יחדו נאלחו אין עשה טוב אין גם אחד׃

Aleć wszyscy odstąpili, jednako się nieużytecznymi stali; niemasz, ktoby czynił dobrze, niemasz i jednego.

4 הלא ידעו כל פעלי און אכלי עמי אכלו לחם יהוה לא קראו׃

Azaż nie wiedzą wszyscy czyniciele nieprawości, że pożerają lud mój, jako więc chleb jedzą? ale Pana nie wzywają.

5 שם פחדו פחד כי אלהים בדור צדיק׃

Tam się bardzo ulękną, gdyż Bóg jest przy narodzie sprawiedliwego.

6 עצת עני תבישו כי יהוה מחסהו׃

Hańbicie radę ubogiego; ale Pan jest nadzieją jego.

7 מי יתן מציון ישועת ישראל בשוב יהוה שבות עמו יגל יעקב ישמח ישראל׃

Któż da z Syonu wybawienie Izraelowi? Gdyż zasię wyprowadzi Pan z więzienia lud swój; rozraduje się Jakób, a Izrael się rozweseli.