< תהילים 139 >

למנצח לדוד מזמור יהוה חקרתני ותדע׃ 1
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — И Пәрвәрдигар, Сән мени тәкшүрүп чиқтиң, Һәм мени билип йәттиң;
אתה ידעת שבתי וקומי בנתה לרעי מרחוק׃ 2
Өзүң олтарғинимни, турғинимниму билисән; Жирақта туруқлуқ көңлүмдикини билисән.
ארחי ורבעי זרית וכל דרכי הסכנתה׃ 3
Басқан қәдәмлиримни, ятқанлиримни өткәмәңдин өткүздуң; Барлиқ йоллирим Саңа аяндур.
כי אין מלה בלשוני הן יהוה ידעת כלה׃ 4
Бәрһәқ, тилимға бир сөз келә-кәлмәстинла, и Пәрвәрдигар, Мана Сән буни әйни бойичә билмәй қалмайсән.
אחור וקדם צרתני ותשת עלי כפכה׃ 5
Сән мени алди-кәйнимдин орап турисән, Қолуңни мениң үстүмгә қондурғансән.
פלאיה דעת ממני נשגבה לא אוכל לה׃ 6
Бундақ билим маңа шунчилик тилсимат билиниду! Шундақ жүксәкки, мән уни билип йетәлмәйдикәнмән.
אנה אלך מרוחך ואנה מפניך אברח׃ 7
Роһуңдин нери болушқа нәләргиму баралайттим? Һозуруңдин өзүмни қачуруп нәләргә баралайттим?
אם אסק שמים שם אתה ואציעה שאול הנך׃ (Sheol h7585) 8
Асманларға чиқсам, мана Сән әшу йәрдә; Тәһтисарада орун салсамму, мана Сән шу йәрдә; (Sheol h7585)
אשא כנפי שחר אשכנה באחרית ים׃ 9
Сәһәрниң қанатлирини елип учуп, Деңизниң әң чәт йәрлиридә турсам,
גם שם ידך תנחני ותאחזני ימינך׃ 10
Һәтта әшу җайда қолуң мени йетәкләйду, Оң қолуң мени йөләйду.
ואמר אך חשך ישופני ולילה אור בעדני׃ 11
Мән: «Қараңғулуқ мени япса, Әтрапимдики йоруқлуқ чоқум кечә болиду» — десәм,
גם חשך לא יחשיך ממך ולילה כיום יאיר כחשיכה כאורה׃ 12
Қараңғулуқму Сәндин йошуруналмайду, Кечиму Саңа күндүздәк айдиңдур, Қараңғулуқму [Саңа] йоруқтәктур.
כי אתה קנית כליתי תסכני בבטן אמי׃ 13
Бәрһәк, Сән мениң ичлиримни ясиғансән; Анамниң қосиғида мени тоқуғансән;
אודך על כי נוראות נפליתי נפלאים מעשיך ונפשי ידעת מאד׃ 14
Мән Сени мәдһийиләймән, Чүнки мән сүрлүк вә карамәт ясалғанмән; Сениң қилғанлириң карамәт тилсиматтур; Буни җеним убдан билиду.
לא נכחד עצמי ממך אשר עשיתי בסתר רקמתי בתחתיות ארץ׃ 15
Мән йошурун җайда ясалғинимда, Йәр тәглиридә әпчиллик билән тоқулуп шәкилләндүрүлгинимдә, Устиханлирим Сәндин йошурун әмәс еди.
גלמי ראו עיניך ועל ספרך כלם יכתבו ימים יצרו ולא אחד בהם׃ 16
Әзалирим техи апиридә болмиған күнләрдә, Улар ясиливатқан күнләрдә, Көзүң техи шәкилләнмигән җисмимни көрүп йәткән еди; Уларниң һәммиси аллибурун дәптириңдә йезилған еди.
ולי מה יקרו רעיך אל מה עצמו ראשיהם׃ 17
Аһ Тәңрим, ойлириң маңа нәқәдәр қиммәтликтур! Уларниң жиғиндиси шунчә зордур!
אספרם מחול ירבון הקיצתי ועודי עמך׃ 18
Уларни санай десәм, улар деңиздики қумлардинму көптур; Уйқидин көзүмни ачсам, мән йәнила Сән билән биллидурмән!
אם תקטל אלוה רשע ואנשי דמים סורו מני׃ 19
Аһ, Сән рәзилләрни өлтүрүвәтсәң едиң, и Худа! Қанхор кишиләр, мәндин жирақ болуш!
אשר יאמרך למזמה נשא לשוא עריך׃ 20
Чүнки улар Сениң тоғрилиқ һейлилик билән сөзләйду; Сениң шәһәрлириң улар тәрипидин аздурулди.
הלוא משנאיך יהוה אשנא ובתקוממיך אתקוטט׃ 21
Саңа өчмән болғанларға, и Пәрвәрдигар, мәнму өчқу? Саңа қарши чиққанларға мәнму жиркинимәнғу?
תכלית שנאה שנאתים לאויבים היו לי׃ 22
Уларға чиш-тирниқимғичә өчтурмән; Уларни өз дүшмәнлирим дәп һесаплаймән.
חקרני אל ודע לבבי בחנני ודע שרעפי׃ 23
Мени күзитип тәкшүргәйсән, и Тәңрим! Мениң қәлбимни билип йәткәйсән! Мени синап, ғәмлик ойлиримни билгәйсән;
וראה אם דרך עצב בי ונחני בדרך עולם׃ 24
Мәндә [Өзүңгә] азар бәргидәк йолниң бар-йоқлуғини көргәйсән; Вә мени мәңгүлүк йолуңда йетәклигәйсән!

< תהילים 139 >