< תהילים 137 >
על נהרות בבל שם ישבנו גם בכינו בזכרנו את ציון׃ | 1 |
Babildiki derya-ériqlar boyida biz olturduq; Zionni esliginimizde, berheq yigha kötürduq;
על ערבים בתוכה תלינו כנרותינו׃ | 2 |
Chiltarimizni arisidiki sögetlerge ésip qoyduq.
כי שם שאלונו שובינו דברי שיר ותוללינו שמחה שירו לנו משיר ציון׃ | 3 |
Chünki bizni sürgün qilghanlar bizdin naxsha telep qildi; Bizni zarlatquchilar bizdin tamasha telep qilip: — «Hey, Zion naxshiliridin birni bizge éytqina» — déyishti.
איך נשיר את שיר יהוה על אדמת נכר׃ | 4 |
Yaqa yurtta turup Perwerdigarning naxshisini qandaqmu éytayli?
אם אשכחך ירושלם תשכח ימיני׃ | 5 |
Ey Yérusalém, men séni untusam, Ong qolum [maharitini] untusun!
תדבק לשוני לחכי אם לא אזכרכי אם לא אעלה את ירושלם על ראש שמחתי׃ | 6 |
Séni eslimisem, — Yérusalémni eng chong xursenlikimdin ewzel körmisem — Tilim tanglayimgha chapliship qalsun!
זכר יהוה לבני אדום את יום ירושלם האמרים ערו ערו עד היסוד בה׃ | 7 |
I Perwerdigar, Édom baliliridin hésab alghanda, Yérusalémning béshigha chüshken künini yadinggha keltürgeysen; Chünki ular: «Uni yer bilen yeksan qilinglar, Ulighiche yer bilen yeksan qilinglar!» déyishti.
בת בבל השדודה אשרי שישלם לך את גמולך שגמלת לנו׃ | 8 |
I bulinish aldida turghan Babil qizi, Bizge qilghan qilmishliringni özüngge qayturghuchi bextliktur!
אשרי שיאחז ונפץ את עלליך אל הסלע׃ | 9 |
Bowaqliringni élip tashqa atquchi kishi bextliktur!