< תהילים 137 >
על נהרות בבל שם ישבנו גם בכינו בזכרנו את ציון׃ | 1 |
На водама вавилонским сеђасмо и плакасмо опомињући се Сиона.
על ערבים בתוכה תלינו כנרותינו׃ | 2 |
О врбама сред њега вешасмо харфе своје.
כי שם שאלונו שובינו דברי שיר ותוללינו שמחה שירו לנו משיר ציון׃ | 3 |
Онде искаху који нас заробише да певамо, и који нас оборише да се веселимо: "Певајте нам песму сионску."
איך נשיר את שיר יהוה על אדמת נכר׃ | 4 |
Како ћемо певати песму Господњу у земљи туђој?
אם אשכחך ירושלם תשכח ימיני׃ | 5 |
Ако заборавим тебе, Јерусалиме, нека ме заборави десница моја.
תדבק לשוני לחכי אם לא אזכרכי אם לא אעלה את ירושלם על ראש שמחתי׃ | 6 |
Нека прионе језик мој за уста моја, ако тебе не успамтим, ако не уздржим Јерусалима сврх весеља свог.
זכר יהוה לבני אדום את יום ירושלם האמרים ערו ערו עד היסוד בה׃ | 7 |
Напомени, Господе, синовима Едомовим дан јерусалимски, кад говорише: Раскопајте, раскопајте га до темеља.
בת בבל השדודה אשרי שישלם לך את גמולך שגמלת לנו׃ | 8 |
Кћери вавилонска, крвницо, благо ономе ко ти плати за дело које си нама учинила!
אשרי שיאחז ונפץ את עלליך אל הסלע׃ | 9 |
Благо ономе који узме и разбије децу твоју о камен.