תהילים 137

1 על נהרות בבל שם ישבנו גם בכינו בזכרנו את ציון׃

Na vodama Vavilonskim sjeðasmo i plakasmo opominjuæi se Siona.

2 על ערבים בתוכה תלינו כנרותינו׃

O vrbama sred njega vješasmo harfe svoje.

3 כי שם שאלונו שובינו דברי שיר ותוללינו שמחה שירו לנו משיר ציון׃

Ondje iskahu koji nas zarobiše da pjevamo, i koji nas oboriše da se veselimo: “pjevajte nam pjesmu Sionsku.”

4 איך נשיר את שיר יהוה על אדמת נכר׃

Kako æemo pjevati pjesmu Gospodnju u zemlji tuðoj?

5 אם אשכחך ירושלם תשכח ימיני׃

Ako zaboravim tebe, Jerusalime, neka me zaboravi desnica moja.

6 תדבק לשוני לחכי אם לא אזכרכי אם לא אעלה את ירושלם על ראש שמחתי׃

Neka prione jezik moj za usta moja, ako tebe ne uspamtim, ako ne uzdržim Jerusalima svrh veselja svojega.

7 זכר יהוה לבני אדום את יום ירושלם האמרים ערו ערו עד היסוד בה׃

Napomeni, Gospode, sinovima Edomovijem dan Jerusalimski, kad govoriše: raskopajte, raskopajte ga do temelja.

8 בת בבל השדודה אשרי שישלם לך את גמולך שגמלת לנו׃

Kæeri Vavilonska, krvnico, blago onome ko ti plati za djelo koje si nama uèinila!

9 אשרי שיאחז ונפץ את עלליך אל הסלע׃

Blago onome koji uzme i razbije djecu tvoju o kamen.