תהילים 137

1 על נהרות בבל שם ישבנו גם בכינו בזכרנו את ציון׃

Pie Bābeles upēm, tur mēs sēdējām un raudājām, kad pieminējām Ciānu.

2 על ערבים בתוכה תלינו כנרותינו׃

Savas kokles tur pakārām vītolos.

3 כי שם שאלונו שובינו דברי שיר ותוללינו שמחה שירו לנו משיר ציון׃

Jo mūsu aizvedēji cietumā tur no mums prasīja dziesmas un mūsu spaidītāji līksmību: Dziediet mums dziesmu no Ciānas.

4 איך נשיר את שיר יהוה על אדמת נכר׃

Kā mēs varētu dziedāt Tā Kunga dziesmu svešā zemē?

5 אם אשכחך ירושלם תשכח ימיני׃

Ja es tevi aizmirstu, Jeruzāleme, tad lai mana labā roka top aizmirsta.

6 תדבק לשוני לחכי אם לא אזכרכי אם לא אעלה את ירושלם על ראש שמחתי׃

Mana mēle lai pielīp pie mana zoda, ja es tevi nepieminu, ja es nepaceļu Jeruzālemi par savu vislielāko prieku.

7 זכר יהוה לבני אדום את יום ירושלם האמרים ערו ערו עד היסוד בה׃

Kungs, piemini Jeruzālemes dienu Edoma bērniem, kas sacīja: Nopostiet, nopostiet to līdz pat viņas pamatiem.

8 בת בבל השדודה אשרי שישלם לך את גמולך שגמלת לנו׃

Tu posta pilna Bābeles meita, svētīgs ir, kas tev atmaksā, kā tu mums esi darījusi;

9 אשרי שיאחז ונפץ את עלליך אל הסלע׃

Svētīgs būs, kas tavus jaunos bērnus sagrābs un tos satrieks pie akmens.