< תהילים 130 >
שיר המעלות ממעמקים קראתיך יהוה׃ | 1 |
Af det dybe raaber jeg til dig, Herre!
אדני שמעה בקולי תהיינה אזניך קשבות לקול תחנוני׃ | 2 |
Herre! hør paa min Røst; lad dine Øren mærke paa mine ydmyge Begæringers Røst.
אם עונות תשמר יה אדני מי יעמד׃ | 3 |
Dersom du, Herre, vil tage Vare paa Misgerninger, Herre! hvo kan da bestaa?
כי עמך הסליחה למען תורא׃ | 4 |
Men hos dig er Forladelse, paa det du maa frygtes.
קויתי יהוה קותה נפשי ולדברו הוחלתי׃ | 5 |
Jeg biede efter Herren, min Sjæl biede, og jeg haabede paa hans Ord.
נפשי לאדני משמרים לבקר שמרים לבקר׃ | 6 |
Min Sjæl længes efter Herren mere end Vægtere efter Morgenen, Vægtere efter Morgenen.
יחל ישראל אל יהוה כי עם יהוה החסד והרבה עמו פדות׃ | 7 |
Israel! haab paa Herren; thi hos Herren er Miskundhed, og megen Forløsning er hos ham.
והוא יפדה את ישראל מכל עונתיו׃ | 8 |
Og han skal forløse Israel af alle dets Misgerninger.