< תהילים 129 >

שיר המעלות רבת צררוני מנעורי יאמר נא ישראל׃ 1
En visa i högre choren. De hafva ofta trängt mig, allt ifrå min ungdom; så säge Israel;
רבת צררוני מנעורי גם לא יכלו לי׃ 2
De hafva ofta trängt mig, allt ifrå min ungdom; men de vordo mig icke öfvermägtige.
על גבי חרשו חרשים האריכו למענותם׃ 3
De plöjare hafva plöjt på min rygg, och dragit sina fårar långa.
יהוה צדיק קצץ עבות רשעים׃ 4
Herren, som rättfärdig är, hafver de ogudaktigas rep afhuggit.
יבשו ויסגו אחור כל שנאי ציון׃ 5
Ack! att på skam komma måtte och tillbakavända, alle de som Zion hätske äro.
יהיו כחציר גגות שקדמת שלף יבש׃ 6
Ack! att de måtte vara såsom gräs på taken, hvilket förtorkas, förr än det uppskärs;
שלא מלא כפו קוצר וחצנו מעמר׃ 7
Af hvilkom skördemannen icke uppfyller sina hand, ej heller han, som binder kärfvarna, sin famn;
ולא אמרו העברים ברכת יהוה אליכם ברכנו אתכם בשם יהוה׃ 8
Och de, som framom gå icke säga: Herrans välsignelse vare öfver eder; vi välsigne eder i Herrans Namn.

< תהילים 129 >