< תהילים 129 >
שיר המעלות רבת צררוני מנעורי יאמר נא ישראל׃ | 1 |
En visa i högre choren. De hafva ofta trängt mig, allt ifrå min ungdom; så säge Israel;
רבת צררוני מנעורי גם לא יכלו לי׃ | 2 |
De hafva ofta trängt mig, allt ifrå min ungdom; men de vordo mig icke öfvermägtige.
על גבי חרשו חרשים האריכו למענותם׃ | 3 |
De plöjare hafva plöjt på min rygg, och dragit sina fårar långa.
יהוה צדיק קצץ עבות רשעים׃ | 4 |
Herren, som rättfärdig är, hafver de ogudaktigas rep afhuggit.
יבשו ויסגו אחור כל שנאי ציון׃ | 5 |
Ack! att på skam komma måtte och tillbakavända, alle de som Zion hätske äro.
יהיו כחציר גגות שקדמת שלף יבש׃ | 6 |
Ack! att de måtte vara såsom gräs på taken, hvilket förtorkas, förr än det uppskärs;
שלא מלא כפו קוצר וחצנו מעמר׃ | 7 |
Af hvilkom skördemannen icke uppfyller sina hand, ej heller han, som binder kärfvarna, sin famn;
ולא אמרו העברים ברכת יהוה אליכם ברכנו אתכם בשם יהוה׃ | 8 |
Och de, som framom gå icke säga: Herrans välsignelse vare öfver eder; vi välsigne eder i Herrans Namn.