תהילים 107
| הדו ליהוה כי טוב כי לעולם חסדו׃ | 1 |
Hvalite Gospoda, jer je dobar; jer je dovijeka milost njegova.
| יאמרו גאולי יהוה אשר גאלם מיד צר׃ | 2 |
Tako neka reku koje je izbavio Gospod, koje je izbavio iz ruke neprijateljeve,
| ומארצות קבצם ממזרח וממערב מצפון ומים׃ | 3 |
Skupio ih iz zemalja, od istoka i zapada, od sjevera i mora.
| תעו במדבר בישימון דרך עיר מושב לא מצאו׃ | 4 |
Lutaše po pustinji gdje se ne živi, puta gradu naseljenome ne nahodiše;
| רעבים גם צמאים נפשם בהם תתעטף׃ | 5 |
Bjehu gladni i žedni, i duša njihova iznemagaše u njima;
| ויצעקו אל יהוה בצר להם ממצוקותיהם יצילם׃ | 6 |
Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj; i izbavi ih iz nevolje njihove.
| וידריכם בדרך ישרה ללכת אל עיר מושב׃ | 7 |
I izvede ih na prav put, koji ide u grad naseljeni.
| יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ | 8 |
Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
| כי השביע נפש שקקה ונפש רעבה מלא טוב׃ | 9 |
Jer siti dušu taštu, i dušu gladnu puni dobra.
| ישבי חשך וצלמות אסירי עני וברזל׃ | 10 |
Sjedješe u tami i u sjenu smrtnom, okovani u tugu i u gvožðe;
| כי המרו אמרי אל ועצת עליון נאצו׃ | 11 |
Jer ne slušaše rijeèi Božijih, i ne mariše za volju višnjega.
| ויכנע בעמל לבם כשלו ואין עזר׃ | 12 |
On poništi srce njihovo stradanjem; spotakoše se, i ne bješe ko da pomože.
| ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃ | 13 |
Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izbavi ih iz nevolje njihove;
| יוציאם מחשך וצלמות ומוסרותיהם ינתק׃ | 14 |
Izvede ih iz tame i sjena smrtnoga, i raskide okove njihove.
| יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ | 15 |
Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
| כי שבר דלתות נחשת ובריחי ברזל גדע׃ | 16 |
Jer razbi vrata mjedena, i prijevornice gvozdene slomi.
| אולים מדרך פשעם ומעונתיהם יתענו׃ | 17 |
Bezumnici stradaše za nevaljale putove svoje, i za nepravde svoje.
| כל אכל תתעב נפשם ויגיעו עד שערי מות׃ | 18 |
Svako se jelo gadilo duši njihovoj, i doðoše do vrata smrtnijeh.
| ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃ | 19 |
Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izbavi ih iz nevolje njihove.
| ישלח דברו וירפאם וימלט משחיתותם׃ | 20 |
Posla rijeè svoju i iscijeli ih, i izbavi ih iz groba njihova.
| יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ | 21 |
Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
| ויזבחו זבחי תודה ויספרו מעשיו ברנה׃ | 22 |
I neka prinesu žrtvu za hvalu, i kazuju djela njegova u pjesmama!
| יורדי הים באניות עשי מלאכה במים רבים׃ | 23 |
Koji plove po moru na korabljima, i rade na velikim vodama,
| המה ראו מעשי יהוה ונפלאותיו במצולה׃ | 24 |
Oni su vidjeli djela Gospodnja, i èudesa njegova u dubini.
| ויאמר ויעמד רוח סערה ותרומם גליו׃ | 25 |
Kaže, i diže se silan vjetar, i ustaju vali na njemu,
| יעלו שמים ירדו תהומות נפשם ברעה תתמוגג׃ | 26 |
Dižu se do nebesa i spuštaju do bezdana: duša se njihova u nevolji razliva;
| יחוגו וינועו כשכור וכל חכמתם תתבלע׃ | 27 |
Posræu i ljuljaju se kao pijani; sve mudrosti njihove nestaje.
| ויצעקו אל יהוה בצר להם וממצוקתיהם יוציאם׃ | 28 |
Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izvede ih iz nevolje njihove.
| יקם סערה לדממה ויחשו גליהם׃ | 29 |
On obraæa vjetar u tišinu, i vali njihovi umuknu.
| וישמחו כי ישתקו וינחם אל מחוז חפצם׃ | 30 |
Vesele se kad se stišaju, i vodi ih u pristanište koje žele.
| יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ | 31 |
Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
| וירממוהו בקהל עם ובמושב זקנים יהללוהו׃ | 32 |
Neka ga uzvišuju na saboru narodnom, na skupštini starješinskoj slave ga!
| ישם נהרות למדבר ומצאי מים לצמאון׃ | 33 |
On pretvara rijeke u pustinju, i izvore vodene u suhotu,
| ארץ פרי למלחה מרעת ישבי בה׃ | 34 |
Rodnu zemlju u slanu pustaru za nevaljalstvo onijeh koji žive na njoj.
| ישם מדבר לאגם מים וארץ ציה למצאי מים׃ | 35 |
On pretvara pustinju u jezera, i suhu zemlju u izvore vodene,
| ויושב שם רעבים ויכוננו עיר מושב׃ | 36 |
I naseljava onamo gladne. Oni zidaju gradove za življenje;
| ויזרעו שדות ויטעו כרמים ויעשו פרי תבואה׃ | 37 |
Siju polja, sade vinograde i sabiraju ljetinu.
| ויברכם וירבו מאד ובהמתם לא ימעיט׃ | 38 |
Blagosilja ih i množe se jako, i stoke im ne umaljuje.
| וימעטו וישחו מעצר רעה ויגון׃ | 39 |
Prije ih bijaše malo, padahu od zla i nevolje, što ih stizaše.
| שפך בוז על נדיבים ויתעם בתהו לא דרך׃ | 40 |
On sipa sramotu na knezove, i ostavlja ih da lutaju po pustinji gdje nema putova.
| וישגב אביון מעוני וישם כצאן משפחות׃ | 41 |
On izvlaèi ubogoga iz nevolje, i plemena množi kao stado.
| יראו ישרים וישמחו וכל עולה קפצה פיה׃ | 42 |
Dobri vide i raduju se, a svako nevaljalstvo zatiskuje usta svoja.
| מי חכם וישמר אלה ויתבוננו חסדי יהוה׃ | 43 |
Ko je mudar, neka zapamti ovo, i neka poznadu milosti Gospodnje.
