תהילים 107

1 הדו ליהוה כי טוב כי לעולם חסדו׃

Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.

2 יאמרו גאולי יהוה אשר גאלם מיד צר׃

Niech [to] mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;

3 ומארצות קבצם ממזרח וממערב מצפון ומים׃

I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.

4 תעו במדבר בישימון דרך עיר מושב לא מצאו׃

Błądzili po pustyni, po bezdrożnym pustkowiu, nie znajdując miasta, gdzie mogliby zamieszkać.

5 רעבים גם צמאים נפשם בהם תתעטף׃

[Byli] głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza.

6 ויצעקו אל יהוה בצר להם ממצוקותיהם יצילם׃

A gdy zawołali do PANA w swoim utrapieniu, uwolnił ich z ucisku;

7 וידריכם בדרך ישרה ללכת אל עיר מושב׃

I prowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta, w którym mogliby zamieszkać.

8 יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃

Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;

9 כי השביע נפש שקקה ונפש רעבה מלא טוב׃

Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.

10 ישבי חשך וצלמות אסירי עני וברזל׃

Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;

11 כי המרו אמרי אל ועצת עליון נאצו׃

Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.

12 ויכנע בעמל לבם כשלו ואין עזר׃

Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.

13 ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃

A [gdy] wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;

14 יוציאם מחשך וצלמות ומוסרותיהם ינתק׃

Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.

15 יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃

Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i za cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.

16 כי שבר דלתות נחשת ובריחי ברזל גדע׃

Bo skruszył bramy spiżowe i połamał żelazne rygle.

17 אולים מדרך פשעם ומעונתיהם יתענו׃

Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.

18 כל אכל תתעב נפשם ויגיעו עד שערי מות׃

Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.

19 ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃

A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.

20 ישלח דברו וירפאם וימלט משחיתותם׃

Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.

21 יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃

Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;

22 ויזבחו זבחי תודה ויספרו מעשיו ברנה׃

I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.

23 יורדי הים באניות עשי מלאכה במים רבים׃

Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;

24 המה ראו מעשי יהוה ונפלאותיו במצולה׃

Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.

25 ויאמר ויעמד רוח סערה ותרומם גליו׃

Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.

26 יעלו שמים ירדו תהומות נפשם ברעה תתמוגג׃

Oni wstępują aż [do] nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.

27 יחוגו וינועו כשכור וכל חכמתם תתבלע׃

Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.

28 ויצעקו אל יהוה בצר להם וממצוקתיהם יוציאם׃

Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.

29 יקם סערה לדממה ויחשו גליהם׃

Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.

30 וישמחו כי ישתקו וינחם אל מחוז חפצם׃

Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.

31 יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃

Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.

32 וירממוהו בקהל עם ובמושב זקנים יהללוהו׃

Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.

33 ישם נהרות למדבר ומצאי מים לצמאון׃

Zamienia rzeki w pustynię, a źródła wód w suchą ziemię;

34 ארץ פרי למלחה מרעת ישבי בה׃

Ziemię urodzajną [zamienia] w jałową z powodu niegodziwości tych, którzy w niej mieszkają.

35 ישם מדבר לאגם מים וארץ ציה למצאי מים׃

Pustynię zamienia w jezioro, a suchą ziemię w źródła wód.

36 ויושב שם רעבים ויכוננו עיר מושב׃

I osadza tam głodnych, aby zakładali miasta do zamieszkania;

37 ויזרעו שדות ויטעו כרמים ויעשו פרי תבואה׃

I obsiewali pole, sadzili winnice i zbierali obfity plon.

38 ויברכם וירבו מאד ובהמתם לא ימעיט׃

Błogosławi im tak, że bardzo się rozmnażają, i nie zmniejsza [liczebności] ich bydła.

39 וימעטו וישחו מעצר רעה ויגון׃

Ale potem maleje ich liczba i upokorzeni są uciskiem, nędzą i utrapieniem;

40 שפך בוז על נדיבים ויתעם בתהו לא דרך׃

On wylewa wzgardę na władców i sprawia, że błądzą po bezdrożach pustkowia.

41 וישגב אביון מעוני וישם כצאן משפחות׃

Lecz podnosi nędznego z utrapienia i rozmnaża [jego] rodzinę jak stado.

42 יראו ישרים וישמחו וכל עולה קפצה פיה׃

Widząc to, prawi rozweselą się, a wszelka nieprawość zamknie swe usta.

43 מי חכם וישמר אלה ויתבוננו חסדי יהוה׃

Kto jest tak mądry, aby tego upatrywał i rozumiał litość PANA?