תהילים 107

1 הדו ליהוה כי טוב כי לעולם חסדו׃

Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.

2 יאמרו גאולי יהוה אשר גאלם מיד צר׃

Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,

3 ומארצות קבצם ממזרח וממערב מצפון ומים׃

A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.

4 תעו במדבר בישימון דרך עיר מושב לא מצאו׃

Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.

5 רעבים גם צמאים נפשם בהם תתעטף׃

Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.

6 ויצעקו אל יהוה בצר להם ממצוקותיהם יצילם׃

A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;

7 וידריכם בדרך ישרה ללכת אל עיר מושב׃

I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.

8 יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃

Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:

9 כי השביע נפש שקקה ונפש רעבה מלא טוב׃

Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.

10 ישבי חשך וצלמות אסירי עני וברזל׃

Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,

11 כי המרו אמרי אל ועצת עליון נאצו׃

Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;

12 ויכנע בעמל לבם כשלו ואין עזר׃

Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.

13 ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃

A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.

14 יוציאם מחשך וצלמות ומוסרותיהם ינתק׃

Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.

15 יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃

Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.

16 כי שבר דלתות נחשת ובריחי ברזל גדע׃

Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.

17 אולים מדרך פשעם ומעונתיהם יתענו׃

Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.

18 כל אכל תתעב נפשם ויגיעו עד שערי מות׃

Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.

19 ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃

Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.

20 ישלח דברו וירפאם וימלט משחיתותם׃

Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.

21 יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃

Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;

22 ויזבחו זבחי תודה ויספרו מעשיו ברנה׃

I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.

23 יורדי הים באניות עשי מלאכה במים רבים׃

Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:

24 המה ראו מעשי יהוה ונפלאותיו במצולה׃

Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.

25 ויאמר ויעמד רוח סערה ותרומם גליו׃

Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.

26 יעלו שמים ירדו תהומות נפשם ברעה תתמוגג׃

Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.

27 יחוגו וינועו כשכור וכל חכמתם תתבלע׃

Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.

28 ויצעקו אל יהוה בצר להם וממצוקתיהם יוציאם׃

Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.

29 יקם סערה לדממה ויחשו גליהם׃

Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.

30 וישמחו כי ישתקו וינחם אל מחוז חפצם׃

I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.

31 יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃

Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.

32 וירממוהו בקהל עם ובמושב זקנים יהללוהו׃

Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.

33 ישם נהרות למדבר ומצאי מים לצמאון׃

Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;

34 ארץ פרי למלחה מרעת ישבי בה׃

Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.

35 ישם מדבר לאגם מים וארץ ציה למצאי מים׃

Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.

36 ויושב שם רעבים ויכוננו עיר מושב׃

I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;

37 ויזרעו שדות ויטעו כרמים ויעשו פרי תבואה׃

Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.

38 ויברכם וירבו מאד ובהמתם לא ימעיט׃

Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.

39 וימעטו וישחו מעצר רעה ויגון׃

Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;

40 שפך בוז על נדיבים ויתעם בתהו לא דרך׃

Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.

41 וישגב אביון מעוני וישם כצאן משפחות׃

Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.

42 יראו ישרים וישמחו וכל עולה קפצה פיה׃

To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.

43 מי חכם וישמר אלה ויתבוננו חסדי יהוה׃

Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?