< תהילים 107 >
הדו ליהוה כי טוב כי לעולם חסדו׃ | 1 |
Hvalite Jahvu jer je dobar, jer je dovijeka ljubav njegova!
יאמרו גאולי יהוה אשר גאלם מיד צר׃ | 2 |
Tako nek' reknu svi otkupljenici koje Jahve otkupi iz ruke dušmanske
ומארצות קבצם ממזרח וממערב מצפון ומים׃ | 3 |
i koje skupi iz svih zemalja, s istoka i sa zapada, sa sjevera i s juga.
תעו במדבר בישימון דרך עיר מושב לא מצאו׃ | 4 |
Lutahu pustinjom, u samoći pustoj, puta ne nalazeć' do naseljena grada.
רעבים גם צמאים נפשם בהם תתעטף׃ | 5 |
Gladni su bili, žeđu izmoreni, duša je klonula u njima.
ויצעקו אל יהוה בצר להם ממצוקותיהם יצילם׃ | 6 |
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi, i on ih istrže iz svih nevolja.
וידריכם בדרך ישרה ללכת אל עיר מושב׃ | 7 |
Pravim ih putem pÓovede da stignu ka gradu naseljenu.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ | 8 |
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
כי השביע נפש שקקה ונפש רעבה מלא טוב׃ | 9 |
Jer gladnu dušu on nasiti, dušu izgladnjelu on napuni dobrima.
ישבי חשך וצלמות אסירי עני וברזל׃ | 10 |
U mraku sjeđahu i u tmini, sputani bijedom i gvožđima,
כי המרו אמרי אל ועצת עליון נאצו׃ | 11 |
jer su prkosili besjedama Božjim i prezreli naum Svevišnjega.
ויכנע בעמל לבם כשלו ואין עזר׃ | 12 |
Srce im stoga skrši patnjama: posrtahu, a ne bješe nikog da im pomogne.
ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃ | 13 |
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
יוציאם מחשך וצלמות ומוסרותיהם ינתק׃ | 14 |
Izvede ih iz tmina i mraka, raskide okove njihove.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ | 15 |
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
כי שבר דלתות נחשת ובריחי ברזל גדע׃ | 16 |
Jer razbi vrata mjedena i gvozdene polomi zasune.
אולים מדרך פשעם ומעונתיהם יתענו׃ | 17 |
Zbog svojih bezakonja bolovahu oni, ispaštajuć' svoje opačine:
כל אכל תתעב נפשם ויגיעו עד שערי מות׃ | 18 |
svako se jelo gadilo duši njihovoj, do vrata smrti oni dođoše.
ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃ | 19 |
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
ישלח דברו וירפאם וימלט משחיתותם׃ | 20 |
Riječ svoju posla da ih ozdravi i život im spasi od jame grobne.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ | 21 |
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
ויזבחו זבחי תודה ויספרו מעשיו ברנה׃ | 22 |
Nek' prinose žrtve zahvalnice i kličući nek' djela njegova kazuju!
יורדי הים באניות עשי מלאכה במים רבים׃ | 23 |
Oni koji lađama zaploviše morem da po vodama silnim trguju:
המה ראו מעשי יהוה ונפלאותיו במצולה׃ | 24 |
oni vidješe djela Jahvina, čudesa njegova na pučini.
ויאמר ויעמד רוח סערה ותרומם גליו׃ | 25 |
On reče i olujni se vjetar uzvitla što u visinu diže valove mora.
יעלו שמים ירדו תהומות נפשם ברעה תתמוגג׃ | 26 |
Do neba se dizahu, u bezdan se spuštahu, u nevolji duša im ginula.
יחוגו וינועו כשכור וכל חכמתם תתבלע׃ | 27 |
Teturahu i posrtahu kao pijani, sva ih je mudrost izdala.
ויצעקו אל יהוה בצר להם וממצוקתיהם יוציאם׃ | 28 |
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
יקם סערה לדממה ויחשו גליהם׃ | 29 |
Smiri oluju u tih povjetarac, valovi morski umukoše.
וישמחו כי ישתקו וינחם אל מחוז חפצם׃ | 30 |
Obradovaše se tišini, u željenu luku on ih povede.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ | 31 |
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
וירממוהו בקהל עם ובמושב זקנים יהללוהו׃ | 32 |
Neka ga uzvisuju u narodnom zboru, neka ga hvale u vijeću staraca!
ישם נהרות למדבר ומצאי מים לצמאון׃ | 33 |
On pretvori rijeke u pustinju, a izvore vodene u žednu zemlju;
ארץ פרי למלחה מרעת ישבי בה׃ | 34 |
plodonosnu zemlju u slanu pustaru zbog zloće žitelja njezinih.
ישם מדבר לאגם מים וארץ ציה למצאי מים׃ | 35 |
On obrati pustinju u jezero, a zemlju suhu u vodene izvore
ויושב שם רעבים ויכוננו עיר מושב׃ | 36 |
i naseli ondje izgladnjele te podigoše grad gdje će živjeti.
ויזרעו שדות ויטעו כרמים ויעשו פרי תבואה׃ | 37 |
Zasijaše njive, posadiše vinograde što im doniješe obilnu ljetinu.
ויברכם וירבו מאד ובהמתם לא ימעיט׃ | 38 |
I on ih blagoslovi te se namnožiše silno i stada im se ne smanjiše.
וימעטו וישחו מעצר רעה ויגון׃ | 39 |
Prorijeđeni bjehu i prezreni pod teretom patnja i nevolja.
שפך בוז על נדיבים ויתעם בתהו לא דרך׃ | 40 |
Onaj što izlijeva prezir na knezove pusti ih da po bespuću pustom lutaju.
וישגב אביון מעוני וישם כצאן משפחות׃ | 41 |
Iz nevolje pÓodiže ubogog i obitelji k'o stada ÓumnožÄi.
יראו ישרים וישמחו וכל עולה קפצה פיה׃ | 42 |
Videć' to, čestiti neka se raduju, a zloća neka sebi usta začepi!
מי חכם וישמר אלה ויתבוננו חסדי יהוה׃ | 43 |
Tko je mudar nek' o svemu tom razmišlja i nek' uvidi dobrotu Jahvinu!