< תהילים 107 >

הדו ליהוה כי טוב כי לעולם חסדו׃ 1
Hvalite Jahvu jer je dobar, jer je dovijeka ljubav njegova!
יאמרו גאולי יהוה אשר גאלם מיד צר׃ 2
Tako nek' reknu svi otkupljenici koje Jahve otkupi iz ruke dušmanske
ומארצות קבצם ממזרח וממערב מצפון ומים׃ 3
i koje skupi iz svih zemalja, s istoka i sa zapada, sa sjevera i s juga.
תעו במדבר בישימון דרך עיר מושב לא מצאו׃ 4
Lutahu pustinjom, u samoći pustoj, puta ne nalazeć' do naseljena grada.
רעבים גם צמאים נפשם בהם תתעטף׃ 5
Gladni su bili, žeđu izmoreni, duša je klonula u njima.
ויצעקו אל יהוה בצר להם ממצוקותיהם יצילם׃ 6
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi, i on ih istrže iz svih nevolja.
וידריכם בדרך ישרה ללכת אל עיר מושב׃ 7
Pravim ih putem pÓovede da stignu ka gradu naseljenu.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ 8
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
כי השביע נפש שקקה ונפש רעבה מלא טוב׃ 9
Jer gladnu dušu on nasiti, dušu izgladnjelu on napuni dobrima.
ישבי חשך וצלמות אסירי עני וברזל׃ 10
U mraku sjeđahu i u tmini, sputani bijedom i gvožđima,
כי המרו אמרי אל ועצת עליון נאצו׃ 11
jer su prkosili besjedama Božjim i prezreli naum Svevišnjega.
ויכנע בעמל לבם כשלו ואין עזר׃ 12
Srce im stoga skrši patnjama: posrtahu, a ne bješe nikog da im pomogne.
ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃ 13
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
יוציאם מחשך וצלמות ומוסרותיהם ינתק׃ 14
Izvede ih iz tmina i mraka, raskide okove njihove.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ 15
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
כי שבר דלתות נחשת ובריחי ברזל גדע׃ 16
Jer razbi vrata mjedena i gvozdene polomi zasune.
אולים מדרך פשעם ומעונתיהם יתענו׃ 17
Zbog svojih bezakonja bolovahu oni, ispaštajuć' svoje opačine:
כל אכל תתעב נפשם ויגיעו עד שערי מות׃ 18
svako se jelo gadilo duši njihovoj, do vrata smrti oni dođoše.
ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃ 19
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
ישלח דברו וירפאם וימלט משחיתותם׃ 20
Riječ svoju posla da ih ozdravi i život im spasi od jame grobne.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ 21
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
ויזבחו זבחי תודה ויספרו מעשיו ברנה׃ 22
Nek' prinose žrtve zahvalnice i kličući nek' djela njegova kazuju!
יורדי הים באניות עשי מלאכה במים רבים׃ 23
Oni koji lađama zaploviše morem da po vodama silnim trguju:
המה ראו מעשי יהוה ונפלאותיו במצולה׃ 24
oni vidješe djela Jahvina, čudesa njegova na pučini.
ויאמר ויעמד רוח סערה ותרומם גליו׃ 25
On reče i olujni se vjetar uzvitla što u visinu diže valove mora.
יעלו שמים ירדו תהומות נפשם ברעה תתמוגג׃ 26
Do neba se dizahu, u bezdan se spuštahu, u nevolji duša im ginula.
יחוגו וינועו כשכור וכל חכמתם תתבלע׃ 27
Teturahu i posrtahu kao pijani, sva ih je mudrost izdala.
ויצעקו אל יהוה בצר להם וממצוקתיהם יוציאם׃ 28
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
יקם סערה לדממה ויחשו גליהם׃ 29
Smiri oluju u tih povjetarac, valovi morski umukoše.
וישמחו כי ישתקו וינחם אל מחוז חפצם׃ 30
Obradovaše se tišini, u željenu luku on ih povede.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃ 31
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
וירממוהו בקהל עם ובמושב זקנים יהללוהו׃ 32
Neka ga uzvisuju u narodnom zboru, neka ga hvale u vijeću staraca!
ישם נהרות למדבר ומצאי מים לצמאון׃ 33
On pretvori rijeke u pustinju, a izvore vodene u žednu zemlju;
ארץ פרי למלחה מרעת ישבי בה׃ 34
plodonosnu zemlju u slanu pustaru zbog zloće žitelja njezinih.
ישם מדבר לאגם מים וארץ ציה למצאי מים׃ 35
On obrati pustinju u jezero, a zemlju suhu u vodene izvore
ויושב שם רעבים ויכוננו עיר מושב׃ 36
i naseli ondje izgladnjele te podigoše grad gdje će živjeti.
ויזרעו שדות ויטעו כרמים ויעשו פרי תבואה׃ 37
Zasijaše njive, posadiše vinograde što im doniješe obilnu ljetinu.
ויברכם וירבו מאד ובהמתם לא ימעיט׃ 38
I on ih blagoslovi te se namnožiše silno i stada im se ne smanjiše.
וימעטו וישחו מעצר רעה ויגון׃ 39
Prorijeđeni bjehu i prezreni pod teretom patnja i nevolja.
שפך בוז על נדיבים ויתעם בתהו לא דרך׃ 40
Onaj što izlijeva prezir na knezove pusti ih da po bespuću pustom lutaju.
וישגב אביון מעוני וישם כצאן משפחות׃ 41
Iz nevolje pÓodiže ubogog i obitelji k'o stada ÓumnožÄi.
יראו ישרים וישמחו וכל עולה קפצה פיה׃ 42
Videć' to, čestiti neka se raduju, a zloća neka sebi usta začepi!
מי חכם וישמר אלה ויתבוננו חסדי יהוה׃ 43
Tko je mudar nek' o svemu tom razmišlja i nek' uvidi dobrotu Jahvinu!

< תהילים 107 >