תהילים 106

1 הללויה הודו ליהוה כי טוב כי לעולם חסדו׃

Alleluja. Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.

2 מי ימלל גבורות יהוה ישמיע כל תהלתו׃

Któż wypowie wielkie dzieła PANA i ogłosi całą jego chwałę?

3 אשרי שמרי משפט עשה צדקה בכל עת׃

Błogosławieni, którzy strzegą sądu i czynią sprawiedliwość w każdym czasie.

4 זכרני יהוה ברצון עמך פקדני בישועתך׃

Pamiętaj o mnie, PANIE, przez miłość do swego ludu; nawiedź mnie swoim zbawieniem;

5 לראות בטובת בחיריך לשמח בשמחת גויך להתהלל עם נחלתך׃

Abym widział szczęście twoich wybranych, cieszył się radością twego narodu i chlubił się razem z twoim dziedzictwem.

6 חטאנו עם אבותינו העוינו הרשענו׃

Zgrzeszyliśmy wraz z naszymi ojcami, popełniliśmy nieprawość i postąpiliśmy niegodziwie.

7 אבותינו במצרים לא השכילו נפלאותיך לא זכרו את רב חסדיך וימרו על ים בים סוף׃

Nasi ojcowie w Egipcie nie zrozumieli twoich cudów, nie pamiętali wielkości twego miłosierdzia, lecz buntowali się nad Morzem Czerwonym.

8 ויושיעם למען שמו להודיע את גבורתו׃

A jednak ich wybawił przez wzgląd na swoje imię, aby okazać swą moc.

9 ויגער בים סוף ויחרב ויוליכם בתהמות כמדבר׃

Zgromił Morze Czerwone i wyschło; i przeprowadził ich przez głębiny [jak] przez pustynię.

10 ויושיעם מיד שונא ויגאלם מיד אויב׃

Tak wybawił ich z ręki tego, który ich nienawidził, i odkupił ich z ręki wroga.

11 ויכסו מים צריהם אחד מהם לא נותר׃

Wody okryły ich ciemięzców, nie został ani jeden z nich.

12 ויאמינו בדבריו ישירו תהלתו׃

Wtedy uwierzyli jego słowom i śpiewali na jego chwałę.

13 מהרו שכחו מעשיו לא חכו לעצתו׃

Szybko [jednak] zapomnieli o jego dziełach, nie czekali na jego rady.

14 ויתאוו תאוה במדבר וינסו אל בישימון׃

Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na pustkowiu.

15 ויתן להם שאלתם וישלח רזון בנפשם׃

I dał im, czego żądali, lecz zesłał na ich dusze wycieńczenie.

16 ויקנאו למשה במחנה לאהרן קדוש יהוה׃

Gdy w obozie zazdrościli Mojżeszowi i Aaronowi, świętemu PANA;

17 תפתח ארץ ותבלע דתן ותכס על עדת אבירם׃

Otworzyła się ziemia i pochłonęła Datana, i zakryła zgromadzenie Abirama;

18 ותבער אש בעדתם להבה תלהט רשעים׃

I zapłonął ogień w tym zgromadzeniu, płomień spalił niegodziwych.

19 יעשו עגל בחרב וישתחוו למסכה׃

Zrobili cielca na Horebie i odlanemu posągowi oddali pokłon;

20 וימירו את כבודם בתבנית שור אכל עשב׃

I zamienili swą chwałę na podobieństwo wołu jedzącego trawę.

21 שכחו אל מושיעם עשה גדלות במצרים׃

Zapomnieli o Bogu, swoim wybawcy, który dokonywał wielkich czynów w Egipcie;

22 נפלאות בארץ חם נוראות על ים סוף׃

Cudownych dzieł w ziemi Chama, rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonym.

23 ויאמר להשמידם לולי משה בחירו עמד בפרץ לפניו להשיב חמתו מהשחית׃

Dlatego powiedział, że wytraciłby ich, gdyby Mojżesz, jego wybrany, nie stanął w wyłomie przed nim, aby odwrócić jego gniew, by [ich] nie wytracił.

24 וימאסו בארץ חמדה לא האמינו לדברו׃

Wzgardzili też wspaniałą ziemią, nie wierząc jego słowu.

25 וירגנו באהליהם לא שמעו בקול יהוה׃

I szemrząc w swoich namiotach, nie byli posłuszni głosowi PANA.

26 וישא ידו להם להפיל אותם במדבר׃

Dlatego podniósł na nich swoją rękę, aby ich wytracić na pustyni;

27 ולהפיל זרעם בגוים ולזרותם בארצות׃

Aby ich potomstwo rozrzucić wśród pogan i rozproszyć ich po ziemiach.

28 ויצמדו לבעל פעור ויאכלו זבחי מתים׃

Przyłączyli się też do Baal-Peor i jedli ofiary [składane] umarłym.

29 ויכעיסו במעלליהם ותפרץ בם מגפה׃

Tak pobudzili [Boga] do gniewu swymi postępkami, że spadła na nich plaga;

30 ויעמד פינחס ויפלל ותעצר המגפה׃

Wtedy powstał Pinchas, dokonał sądu i plaga ustała.

31 ותחשב לו לצדקה לדר ודר עד עולם׃

Poczytano mu to za sprawiedliwość po wszystkie pokolenia, na wieki.

32 ויקציפו על מי מריבה וירע למשה בעבורם׃

Rozgniewali go znowu u wód Meriba, [tak że] Mojżesz wiele ucierpiał z ich powodu;

33 כי המרו את רוחו ויבטא בשפתיו׃

Rozdrażnili bowiem jego ducha i mówił [nierozważnie] swymi ustami.

34 לא השמידו את העמים אשר אמר יהוה להם׃

Nie wytępili narodów, jak im to PAN nakazał.

35 ויתערבו בגוים וילמדו מעשיהם׃

Lecz zmieszali się z tymi narodami i nauczyli się ich czynów;

36 ויעבדו את עצביהם ויהיו להם למוקש׃

I służyli ich bożkom, które stały się dla nich pułapką.

37 ויזבחו את בניהם ואת בנותיהם לשדים׃

Ofiarowali bowiem demonom swoich synów i swoje córki;

38 וישפכו דם נקי דם בניהם ובנותיהם אשר זבחו לעצבי כנען ותחנף הארץ בדמים׃

I przelewali krew niewinną, krew swoich synów i córek, których ofiarowali bożkom Kanaanu, i ziemia została skalana rozlewem krwi.

39 ויטמאו במעשיהם ויזנו במעלליהם׃

Splamili się swymi czynami i cudzołożyli swymi postępkami.

40 ויחר אף יהוה בעמו ויתעב את נחלתו׃

Dlatego PAN zapłonął gniewem przeciw swemu ludowi, tak że obrzydził sobie swoje dziedzictwo.

41 ויתנם ביד גוים וימשלו בהם שנאיהם׃

I wydał ich w ręce pogan, i panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili.

42 וילחצום אויביהם ויכנעו תחת ידם׃

I uciskali ich wrogowie, ujarzmili ich swoją ręką.

43 פעמים רבות יצילם והמה ימרו בעצתם וימכו בעונם׃

Wielokrotnie ich ocalał, lecz oni rozgniewali go swymi zamysłami i zostali upokorzeni przez swoje nieprawości.

44 וירא בצר להם בשמעו את רנתם׃

A jednak wejrzał na ich ucisk i usłyszał ich wołanie.

45 ויזכר להם בריתו וינחם כרב חסדו׃

Przypomniał sobie bowiem o swoim przymierzu z nimi i pożałował według swej wielkiej litości.

46 ויתן אותם לרחמים לפני כל שוביהם׃

Wzbudził też litość dla nich u wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę.

47 הושיענו יהוה אלהינו וקבצנו מן הגוים להדות לשם קדשך להשתבח בתהלתך׃

Wybaw nas, PANIE, nasz Boże, i zgromadź nas spośród pogan, abyśmy wysławiali twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.

48 ברוך יהוה אלהי ישראל מן העולם ועד העולם ואמר כל העם אמן הללו יה׃

Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, od wieków na wieki; niech cały lud powie: Amen. Alleluja.