< תהילים 105 >
הודו ליהוה קראו בשמו הודיעו בעמים עלילותיו׃ | 1 |
Hvalite Gospoda; glasite ime njegovo; javljajte po narodima djela njegova.
שירו לו זמרו לו שיחו בכל נפלאותיו׃ | 2 |
Pjevajte mu i slavite ga; kazujte sva èudesa njegova.
התהללו בשם קדשו ישמח לב מבקשי יהוה׃ | 3 |
Hvalite se svetijem imenom njegovijem; nek se veseli srce onijeh koji traže Gospoda.
דרשו יהוה ועזו בקשו פניו תמיד׃ | 4 |
Tražite Gospoda i silu njegovu, tražite lice njegovo bez prestanka.
זכרו נפלאותיו אשר עשה מפתיו ומשפטי פיו׃ | 5 |
Pamtite èudesa njegova koja je uèinio, znake njegove i sudove usta njegovijeh.
זרע אברהם עבדו בני יעקב בחיריו׃ | 6 |
Sjeme Avramovo sluge su njegove, sinovi Jakovljevi izbrani njegovi.
הוא יהוה אלהינו בכל הארץ משפטיו׃ | 7 |
On je Gospod Bog naš, po svoj su zemlji sudovi njegovi.
זכר לעולם בריתו דבר צוה לאלף דור׃ | 8 |
Pamti uvijek zavjet svoj, rijeè, koju je dao na tisuæu koljena,
אשר כרת את אברהם ושבועתו לישחק׃ | 9 |
Što je zavjetovao Avramu, i za što se kleo Isaku.
ויעמידה ליעקב לחק לישראל ברית עולם׃ | 10 |
To je postavio Jakovu za zakon, i Izrailju za zavjet vjeèni,
לאמר לך אתן את ארץ כנען חבל נחלתכם׃ | 11 |
Govoreæi: tebi æu dati zemlju Hanansku u našljedni dio.
בהיותם מתי מספר כמעט וגרים בה׃ | 12 |
Tada ih još bijaše malo na broj, bijaše ih malo, i bjehu došljaci.
ויתהלכו מגוי אל גוי מממלכה אל עם אחר׃ | 13 |
Iðahu od naroda do naroda, iz jednoga carstva k drugome plemenu.
לא הניח אדם לעשקם ויוכח עליהם מלכים׃ | 14 |
Ne dade nikome da im naudi, i karaše za njih careve:
אל תגעו במשיחי ולנביאי אל תרעו׃ | 15 |
“Ne dirajte u pomazanike moje, i prorocima mojim ne èinite zla.”
ויקרא רעב על הארץ כל מטה לחם שבר׃ | 16 |
I pusti glad na onu zemlju; i potr sav hljeb što je za hranu.
שלח לפניהם איש לעבד נמכר יוסף׃ | 17 |
Posla pred njima èovjeka; u roblje prodan bi Josif.
ענו בכבל רגליו ברזל באה נפשו׃ | 18 |
Okovima stegoše noge njegove, gvožðe tištaše dušu njegovu,
עד עת בא דברו אמרת יהוה צרפתהו׃ | 19 |
Dok se steèe rijeè njegova, i rijeè Gospodnja proslavi ga.
שלח מלך ויתירהו משל עמים ויפתחהו׃ | 20 |
Posla car i odriješi ga; gospodar nad narodima, i pusti ga.
שמו אדון לביתו ומשל בכל קנינו׃ | 21 |
Postavi ga gospodarem nad domom svojim, i zapovjednikom nad svijem što imaše.
לאסר שריו בנפשו וזקניו יחכם׃ | 22 |
Da vlada nad knezovima njegovijem po svojoj volji, i starješine njegove urazumljuje.
ויבא ישראל מצרים ויעקב גר בארץ חם׃ | 23 |
Tada doðe Izrailj u Misir, i Jakov se preseli u zemlju Hamovu.
ויפר את עמו מאד ויעצמהו מצריו׃ | 24 |
I namnoži Bog narod svoj i uèini ga jaèega od neprijatelja njegovijeh.
הפך לבם לשנא עמו להתנכל בעבדיו׃ | 25 |
Prevrnu se srce njihovo te omrznuše na narod njegov, i èiniše lukavstvo slugama njegovijem.
שלח משה עבדו אהרן אשר בחר בו׃ | 26 |
Posla Mojsija, slugu svojega, Arona izbranika svojega.
שמו בם דברי אתותיו ומפתים בארץ חם׃ | 27 |
Pokazaše meðu njima èudotvornu silu njegovu i znake njegove u zemlji Hamovoj.
שלח חשך ויחשך ולא מרו את דבריו׃ | 28 |
Pusti mrak i zamraèi, i ne protiviše se rijeèi njegovoj.
הפך את מימיהם לדם וימת את דגתם׃ | 29 |
Pretvori vodu njihovu u krv, i pomori ribu njihovu.
שרץ ארצם צפרדעים בחדרי מלכיהם׃ | 30 |
Provre zemlja njihova žabama, i klijeti careva njihovijeh.
אמר ויבא ערב כנים בכל גבולם׃ | 31 |
Reèe, i doðoše bubine, uši po svijem krajevima njihovijem.
נתן גשמיהם ברד אש להבות בארצם׃ | 32 |
Mjesto dažda posla na njih grad, živi oganj na zemlju njihovu.
ויך גפנם ותאנתם וישבר עץ גבולם׃ | 33 |
I pobi èokote njihove i smokve njihove, i potr drveta u krajevima njihovijem.
אמר ויבא ארבה וילק ואין מספר׃ | 34 |
Reèe, i doðoše skakavci i gusjenice nebrojene;
ויאכל כל עשב בארצם ויאכל פרי אדמתם׃ | 35 |
I izjedoše svu travu po zemlji njihovoj, i pojedoše rod u polju njihovu.
ויך כל בכור בארצם ראשית לכל אונם׃ | 36 |
I pobi sve prvence u zemlji njihovoj, prvine svakoga truda njihova.
ויוציאם בכסף וזהב ואין בשבטיו כושל׃ | 37 |
Izvede Izrailjce sa srebrom i zlatom, i ne bješe sustala u plemenima njihovijem.
שמח מצרים בצאתם כי נפל פחדם עליהם׃ | 38 |
Obradova se Misir izlasku njihovu, jer strah njihov bješe na nj pao.
פרש ענן למסך ואש להאיר לילה׃ | 39 |
Razastrije im oblak za pokrivaè, i oganj da svijetli noæu.
שאל ויבא שלו ולחם שמים ישביעם׃ | 40 |
Moliše, i posla im prepelice, i hljebom ih nebeskim hrani.
פתח צור ויזובו מים הלכו בציות נהר׃ | 41 |
Otvori kamen i proteèe voda, rijeke protekoše po suhoj pustinji.
כי זכר את דבר קדשו את אברהם עבדו׃ | 42 |
Jer se opominjaše svete rijeèi svoje k Avramu, sluzi svojemu.
ויוצא עמו בששון ברנה את בחיריו׃ | 43 |
I izvede narod svoj u radosti, izbrane svoje u veselju.
ויתן להם ארצות גוים ועמל לאמים יירשו׃ | 44 |
I dade im zemlju naroda i trud tuðinaca u našljedstvo.
בעבור ישמרו חקיו ותורתיו ינצרו הללו יה׃ | 45 |
Da bi èuvali zapovijesti njegove, i zakone njegove pazili. Aliluja.