< תהילים 105 >

הודו ליהוה קראו בשמו הודיעו בעמים עלילותיו׃ 1
Hvalite Gospoda; glasite ime njegovo; javljajte po narodima djela njegova.
שירו לו זמרו לו שיחו בכל נפלאותיו׃ 2
Pjevajte mu i slavite ga; kazujte sva èudesa njegova.
התהללו בשם קדשו ישמח לב מבקשי יהוה׃ 3
Hvalite se svetijem imenom njegovijem; nek se veseli srce onijeh koji traže Gospoda.
דרשו יהוה ועזו בקשו פניו תמיד׃ 4
Tražite Gospoda i silu njegovu, tražite lice njegovo bez prestanka.
זכרו נפלאותיו אשר עשה מפתיו ומשפטי פיו׃ 5
Pamtite èudesa njegova koja je uèinio, znake njegove i sudove usta njegovijeh.
זרע אברהם עבדו בני יעקב בחיריו׃ 6
Sjeme Avramovo sluge su njegove, sinovi Jakovljevi izbrani njegovi.
הוא יהוה אלהינו בכל הארץ משפטיו׃ 7
On je Gospod Bog naš, po svoj su zemlji sudovi njegovi.
זכר לעולם בריתו דבר צוה לאלף דור׃ 8
Pamti uvijek zavjet svoj, rijeè, koju je dao na tisuæu koljena,
אשר כרת את אברהם ושבועתו לישחק׃ 9
Što je zavjetovao Avramu, i za što se kleo Isaku.
ויעמידה ליעקב לחק לישראל ברית עולם׃ 10
To je postavio Jakovu za zakon, i Izrailju za zavjet vjeèni,
לאמר לך אתן את ארץ כנען חבל נחלתכם׃ 11
Govoreæi: tebi æu dati zemlju Hanansku u našljedni dio.
בהיותם מתי מספר כמעט וגרים בה׃ 12
Tada ih još bijaše malo na broj, bijaše ih malo, i bjehu došljaci.
ויתהלכו מגוי אל גוי מממלכה אל עם אחר׃ 13
Iðahu od naroda do naroda, iz jednoga carstva k drugome plemenu.
לא הניח אדם לעשקם ויוכח עליהם מלכים׃ 14
Ne dade nikome da im naudi, i karaše za njih careve:
אל תגעו במשיחי ולנביאי אל תרעו׃ 15
“Ne dirajte u pomazanike moje, i prorocima mojim ne èinite zla.”
ויקרא רעב על הארץ כל מטה לחם שבר׃ 16
I pusti glad na onu zemlju; i potr sav hljeb što je za hranu.
שלח לפניהם איש לעבד נמכר יוסף׃ 17
Posla pred njima èovjeka; u roblje prodan bi Josif.
ענו בכבל רגליו ברזל באה נפשו׃ 18
Okovima stegoše noge njegove, gvožðe tištaše dušu njegovu,
עד עת בא דברו אמרת יהוה צרפתהו׃ 19
Dok se steèe rijeè njegova, i rijeè Gospodnja proslavi ga.
שלח מלך ויתירהו משל עמים ויפתחהו׃ 20
Posla car i odriješi ga; gospodar nad narodima, i pusti ga.
שמו אדון לביתו ומשל בכל קנינו׃ 21
Postavi ga gospodarem nad domom svojim, i zapovjednikom nad svijem što imaše.
לאסר שריו בנפשו וזקניו יחכם׃ 22
Da vlada nad knezovima njegovijem po svojoj volji, i starješine njegove urazumljuje.
ויבא ישראל מצרים ויעקב גר בארץ חם׃ 23
Tada doðe Izrailj u Misir, i Jakov se preseli u zemlju Hamovu.
ויפר את עמו מאד ויעצמהו מצריו׃ 24
I namnoži Bog narod svoj i uèini ga jaèega od neprijatelja njegovijeh.
הפך לבם לשנא עמו להתנכל בעבדיו׃ 25
Prevrnu se srce njihovo te omrznuše na narod njegov, i èiniše lukavstvo slugama njegovijem.
שלח משה עבדו אהרן אשר בחר בו׃ 26
Posla Mojsija, slugu svojega, Arona izbranika svojega.
שמו בם דברי אתותיו ומפתים בארץ חם׃ 27
Pokazaše meðu njima èudotvornu silu njegovu i znake njegove u zemlji Hamovoj.
שלח חשך ויחשך ולא מרו את דבריו׃ 28
Pusti mrak i zamraèi, i ne protiviše se rijeèi njegovoj.
הפך את מימיהם לדם וימת את דגתם׃ 29
Pretvori vodu njihovu u krv, i pomori ribu njihovu.
שרץ ארצם צפרדעים בחדרי מלכיהם׃ 30
Provre zemlja njihova žabama, i klijeti careva njihovijeh.
אמר ויבא ערב כנים בכל גבולם׃ 31
Reèe, i doðoše bubine, uši po svijem krajevima njihovijem.
נתן גשמיהם ברד אש להבות בארצם׃ 32
Mjesto dažda posla na njih grad, živi oganj na zemlju njihovu.
ויך גפנם ותאנתם וישבר עץ גבולם׃ 33
I pobi èokote njihove i smokve njihove, i potr drveta u krajevima njihovijem.
אמר ויבא ארבה וילק ואין מספר׃ 34
Reèe, i doðoše skakavci i gusjenice nebrojene;
ויאכל כל עשב בארצם ויאכל פרי אדמתם׃ 35
I izjedoše svu travu po zemlji njihovoj, i pojedoše rod u polju njihovu.
ויך כל בכור בארצם ראשית לכל אונם׃ 36
I pobi sve prvence u zemlji njihovoj, prvine svakoga truda njihova.
ויוציאם בכסף וזהב ואין בשבטיו כושל׃ 37
Izvede Izrailjce sa srebrom i zlatom, i ne bješe sustala u plemenima njihovijem.
שמח מצרים בצאתם כי נפל פחדם עליהם׃ 38
Obradova se Misir izlasku njihovu, jer strah njihov bješe na nj pao.
פרש ענן למסך ואש להאיר לילה׃ 39
Razastrije im oblak za pokrivaè, i oganj da svijetli noæu.
שאל ויבא שלו ולחם שמים ישביעם׃ 40
Moliše, i posla im prepelice, i hljebom ih nebeskim hrani.
פתח צור ויזובו מים הלכו בציות נהר׃ 41
Otvori kamen i proteèe voda, rijeke protekoše po suhoj pustinji.
כי זכר את דבר קדשו את אברהם עבדו׃ 42
Jer se opominjaše svete rijeèi svoje k Avramu, sluzi svojemu.
ויוצא עמו בששון ברנה את בחיריו׃ 43
I izvede narod svoj u radosti, izbrane svoje u veselju.
ויתן להם ארצות גוים ועמל לאמים יירשו׃ 44
I dade im zemlju naroda i trud tuðinaca u našljedstvo.
בעבור ישמרו חקיו ותורתיו ינצרו הללו יה׃ 45
Da bi èuvali zapovijesti njegove, i zakone njegove pazili. Aliluja.

< תהילים 105 >