< תהילים 105 >
הודו ליהוה קראו בשמו הודיעו בעמים עלילותיו׃ | 1 |
Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.
שירו לו זמרו לו שיחו בכל נפלאותיו׃ | 2 |
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
התהללו בשם קדשו ישמח לב מבקשי יהוה׃ | 3 |
Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.
דרשו יהוה ועזו בקשו פניו תמיד׃ | 4 |
Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
זכרו נפלאותיו אשר עשה מפתיו ומשפטי פיו׃ | 5 |
Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.
זרע אברהם עבדו בני יעקב בחיריו׃ | 6 |
[Wy], potomkowie Abrahama, jego słudzy; [wy], synowie Jakuba, jego wybrańcy!
הוא יהוה אלהינו בכל הארץ משפטיו׃ | 7 |
On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.
זכר לעולם בריתו דבר צוה לאלף דור׃ | 8 |
Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
אשר כרת את אברהם ושבועתו לישחק׃ | 9 |
[O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
ויעמידה ליעקב לחק לישראל ברית עולם׃ | 10 |
Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
לאמר לך אתן את ארץ כנען חבל נחלתכם׃ | 11 |
Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
בהיותם מתי מספר כמעט וגרים בה׃ | 12 |
Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
ויתהלכו מגוי אל גוי מממלכה אל עם אחר׃ | 13 |
I wędrowali od narodu do narodu, z [jednego] królestwa do innego ludu;
לא הניח אדם לעשקם ויוכח עליהם מלכים׃ | 14 |
Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc]:
אל תגעו במשיחי ולנביאי אל תרעו׃ | 15 |
Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
ויקרא רעב על הארץ כל מטה לחם שבר׃ | 16 |
Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
שלח לפניהם איש לעבד נמכר יוסף׃ | 17 |
Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
ענו בכבל רגליו ברזל באה נפשו׃ | 18 |
Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
עד עת בא דברו אמרת יהוה צרפתהו׃ | 19 |
Aż do [tego] czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
שלח מלך ויתירהו משל עמים ויפתחהו׃ | 20 |
Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
שמו אדון לביתו ומשל בכל קנינו׃ | 21 |
Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
לאסר שריו בנפשו וזקניו יחכם׃ | 22 |
Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
ויבא ישראל מצרים ויעקב גר בארץ חם׃ | 23 |
Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
ויפר את עמו מאד ויעצמהו מצריו׃ | 24 |
Gdzie [Bóg] bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
הפך לבם לשנא עמו להתנכל בעבדיו׃ | 25 |
Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
שלח משה עבדו אהרן אשר בחר בו׃ | 26 |
Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;
שמו בם דברי אתותיו ומפתים בארץ חם׃ | 27 |
Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.
שלח חשך ויחשך ולא מרו את דבריו׃ | 28 |
Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.
הפך את מימיהם לדם וימת את דגתם׃ | 29 |
Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.
שרץ ארצם צפרדעים בחדרי מלכיהם׃ | 30 |
Ich ziemia wydała mnóstwo żab, [były] nawet w komnatach królewskich.
אמר ויבא ערב כנים בכל גבולם׃ | 31 |
Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.
נתן גשמיהם ברד אש להבות בארצם׃ | 32 |
Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.
ויך גפנם ותאנתם וישבר עץ גבולם׃ | 33 |
Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.
אמר ויבא ארבה וילק ואין מספר׃ | 34 |
Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;
ויאכל כל עשב בארצם ויאכל פרי אדמתם׃ | 35 |
I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.
ויך כל בכור בארצם ראשית לכל אונם׃ | 36 |
Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.
ויוציאם בכסף וזהב ואין בשבטיו כושל׃ | 37 |
Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.
שמח מצרים בצאתם כי נפל פחדם עליהם׃ | 38 |
Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.
פרש ענן למסך ואש להאיר לילה׃ | 39 |
Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.
שאל ויבא שלו ולחם שמים ישביעם׃ | 40 |
Na [ich] żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.
פתח צור ויזובו מים הלכו בציות נהר׃ | 41 |
Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach [jak] rzeka;
כי זכר את דבר קדשו את אברהם עבדו׃ | 42 |
Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
ויוצא עמו בששון ברנה את בחיריו׃ | 43 |
Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.
ויתן להם ארצות גוים ועמל לאמים יירשו׃ | 44 |
I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;
בעבור ישמרו חקיו ותורתיו ינצרו הללו יה׃ | 45 |
Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.