תהילים 105

1 הודו ליהוה קראו בשמו הודיעו בעמים עלילותיו׃

خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید.

2 שירו לו זמרו לו שיחו בכל נפלאותיו׃

در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید.

3 התהללו בשם קדשו ישמח לב מבקשי יהוה׃

ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید!

4 דרשו יהוה ועזו בקשו פניו תמיד׃

خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید.

5 זכרו נפלאותיו אשר עשה מפתיו ומשפטי פיו׃

عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است.

6 זרע אברהם עבדו בני יעקב בחיריו׃

ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید.

7 הוא יהוה אלהינו בכל הארץ משפטיו׃

او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است.

8 זכר לעולם בריתו דבר צוה לאלף דור׃

عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛

9 אשר כרת את אברהם ושבועתו לישחק׃

عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق!

10 ויעמידה ליעקב לחק לישראל ברית עולם׃

او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد.

11 לאמר לך אתן את ארץ כנען חבל נחלתכם׃

او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.»

12 בהיותם מתי מספר כמעט וגרים בה׃

بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛

13 ויתהלכו מגוי אל גוי מממלכה אל עם אחר׃

میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند.

14 לא הניח אדם לעשקם ויוכח עליהם מלכים׃

اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند:

15 אל תגעו במשיחי ולנביאי אל תרעו׃

«برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!»

16 ויקרא רעב על הארץ כל מטה לחם שבר׃

خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت.

17 שלח לפניהם איש לעבד נמכר יוסף׃

او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند.

18 ענו בכבל רגליו ברזל באה נפשו׃

پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند.

19 עד עת בא דברו אמרת יהוה צרפתהו׃

او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد.

20 שלח מלך ויתירהו משל עמים ויפתחהו׃

آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند.

21 שמו אדון לביתו ומשל בכל קנינו׃

سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود

22 לאסר שריו בנפשו וזקניו יחכם׃

تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد.

23 ויבא ישראל מצרים ויעקב גר בארץ חם׃

آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند.

24 ויפר את עמו מאד ויעצמהו מצריו׃

خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد.

25 הפך לבם לשנא עמו להתנכל בעבדיו׃

اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند.

26 שלח משה עבדו אהרן אשר בחר בו׃

سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد.

27 שמו בם דברי אתותיו ומפתים בארץ חם׃

موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام.

28 שלח חשך ויחשך ולא מרו את דבריו׃

خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند.

29 הפך את מימיהם לדם וימת את דגתם׃

او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت.

30 שרץ ארצם צפרדעים בחדרי מלכיהם׃

زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد.

31 אמר ויבא ערב כנים בכל גבולם׃

به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد.

32 נתן גשמיהם ברד אש להבות בארצם׃

به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد

33 ויך גפנם ותאנתם וישבר עץ גבולם׃

و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد.

34 אמר ויבא ארבה וילק ואין מספר׃

خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند.

35 ויאכל כל עשב בארצם ויאכל פרי אדמתם׃

36 ויך כל בכור בארצם ראשית לכל אונם׃

او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت.

37 ויוציאם בכסף וזהב ואין בשבטיו כושל׃

سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد.

38 שמח מצרים בצאתם כי נפל פחדם עליהם׃

مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند.

39 פרש ענן למסך ואש להאיר לילה׃

خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد.

40 שאל ויבא שלו ולחם שמים ישביעם׃

آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد.

41 פתח צור ויזובו מים הלכו בציות נהר׃

او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید.

42 כי זכר את דבר קדשו את אברהם עבדו׃

زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد.

43 ויוצא עמו בששון ברנה את בחיריו׃

پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد،

44 ויתן להם ארצות גוים ועמל לאמים יירשו׃

و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید

45 בעבור ישמרו חקיו ותורתיו ינצרו הללו יה׃

تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند!