תהילים 105
| הודו ליהוה קראו בשמו הודיעו בעמים עלילותיו׃ | 1 |
Hvalite Jahvu, prizivajte mu ime, navješćujte među narodima djela njegova!
| שירו לו זמרו לו שיחו בכל נפלאותיו׃ | 2 |
Pjevajte mu, svirajte mu, pripovijedajte sva njegova čudesa!
| התהללו בשם קדשו ישמח לב מבקשי יהוה׃ | 3 |
Dičite se svetim imenom njegovim, neka se raduje srce onih što traže Jahvu!
| דרשו יהוה ועזו בקשו פניו תמיד׃ | 4 |
Tražite Jahvu i njegovu snagu, tražite svagda njegovo lice!
| זכרו נפלאותיו אשר עשה מפתיו ומשפטי פיו׃ | 5 |
Sjetite se čudesa koja učini, njegovih čuda i sudova usta njegovih!
| זרע אברהם עבדו בני יעקב בחיריו׃ | 6 |
Abrahamov rod sluga je njegov, sinovi Jakovljevi njegovi izabranici!
| הוא יהוה אלהינו בכל הארץ משפטיו׃ | 7 |
On je Jahve, Bog naš; po svoj su zemlji njegovi sudovi!
| זכר לעולם בריתו דבר צוה לאלף דור׃ | 8 |
On se uvijek sjeća svojega Saveza, riječi koju dade tisući naraštaja:
| אשר כרת את אברהם ושבועתו לישחק׃ | 9 |
Saveza koji sklopi s Abrahamom i zakletve svoje Izaku.
| ויעמידה ליעקב לחק לישראל ברית עולם׃ | 10 |
Ustanovi je kao zakon Jakovu, Izraelu vječni Savez,
| לאמר לך אתן את ארץ כנען חבל נחלתכם׃ | 11 |
govoreći: “Tebi ću dati kanaansku zemlju kao dio u baštinu vašu.”
| בהיותם מתי מספר כמעט וגרים בה׃ | 12 |
Kad ih još bješe malo na broju, vrlo malo, i kad bjehu pridošlice u njoj,
| ויתהלכו מגוי אל גוי מממלכה אל עם אחר׃ | 13 |
išli su od naroda do naroda, iz jednoga kraljevstva k drugom narodu,
| לא הניח אדם לעשקם ויוכח עליהם מלכים׃ | 14 |
ali ne dopusti nikom da ih tlači, kažnjavaše zbog njih kraljeve:
| אל תגעו במשיחי ולנביאי אל תרעו׃ | 15 |
“Ne dirajte u moje pomazanike, ne nanosite zla mojim prorocima!”
| ויקרא רעב על הארץ כל מטה לחם שבר׃ | 16 |
I on pozva glad na zemlju, sve zalihe uništi krušne.
| שלח לפניהם איש לעבד נמכר יוסף׃ | 17 |
Pred njima čovjeka posla: Josip u ropstvo bijaše prodan.
| ענו בכבל רגליו ברזל באה נפשו׃ | 18 |
Sputaše uzama noge njegove, u gvožđe mu vrat staviše,
| עד עת בא דברו אמרת יהוה צרפתהו׃ | 19 |
dok se ne ispuni proroštvo njegovo, Jahvina ga riječ potvrdi.
| שלח מלך ויתירהו משל עמים ויפתחהו׃ | 20 |
Kralj naredi da ga driješe, narÄodÄa poglavar oslobodi njega.
| שמו אדון לביתו ומשל בכל קנינו׃ | 21 |
Za domaćina ga stavi kući svojoj, za nadstojnika sveg imanja svoga,
| לאסר שריו בנפשו וזקניו יחכם׃ | 22 |
da velikaše njegove po volji uči i starce njegove mudrosti da vodi.
| ויבא ישראל מצרים ויעקב גר בארץ חם׃ | 23 |
Tad Izrael u Egipat uđe, Jakov došljak bješe u Kamovoj zemlji.
| ויפר את עמו מאד ויעצמהו מצריו׃ | 24 |
Narod svoj umnoži veoma, učini ga jačim od dušmana.
| הפך לבם לשנא עמו להתנכל בעבדיו׃ | 25 |
Okrenu im srce da zamrze narod njegov, da slugama njegovim opaki budu.
| שלח משה עבדו אהרן אשר בחר בו׃ | 26 |
Mojsija posla, slugu svoga, Arona, kog odabra.
| שמו בם דברי אתותיו ומפתים בארץ חם׃ | 27 |
Činjahu među njima znake njegove i čudesa u Kamovoj zemlji.
| שלח חשך ויחשך ולא מרו את דבריו׃ | 28 |
Posla tmine, i smrknu se, al' prkosiše oni riječima njegovim.
| הפך את מימיהם לדם וימת את דגתם׃ | 29 |
U krv im vode prometnu i pobi ribe njihove.
| שרץ ארצם צפרדעים בחדרי מלכיהם׃ | 30 |
Zemljom im žabe provrvješe, prodriješe i u dvore kraljevske.
| אמר ויבא ערב כנים בכל גבולם׃ | 31 |
Reče, i muha roj doletje i komarci u sve kraje njine.
| נתן גשמיהם ברד אש להבות בארצם׃ | 32 |
Mjesto kiše grÓad im dade, ognjene munje po njihovoj zemlji.
| ויך גפנם ותאנתם וישבר עץ גבולם׃ | 33 |
Udari im lozu i smokve, polomi stabla u krajima njinim.
| אמר ויבא ארבה וילק ואין מספר׃ | 34 |
Reče, i skakavci dođoše i bezbrojne gusjenice s njima.
| ויאכל כל עשב בארצם ויאכל פרי אדמתם׃ | 35 |
U zemlji im proždriješe svu bilinu, proždriješe rod njihovih njiva.
| ויך כל בכור בארצם ראשית לכל אונם׃ | 36 |
Pobi sve prvorođene u njihovoj zemlji, sve prvine snage njihove.
| ויוציאם בכסף וזהב ואין בשבטיו כושל׃ | 37 |
Izvede ih sa srebrom i zlatom; u plemenima njinim bolesnih ne bješe.
| שמח מצרים בצאתם כי נפל פחדם עליהם׃ | 38 |
Odlasku njihovu Egipat se obradova, jer ga od njih strah spopade.
| פרש ענן למסך ואש להאיר לילה׃ | 39 |
Rasprostro je oblak kao pokrov i oganj da se obnoć sja.
| שאל ויבא שלו ולחם שמים ישביעם׃ | 40 |
Zamoliše, i dovede prepelice, nebeskim ih kruhom tad nahrani.
| פתח צור ויזובו מים הלכו בציות נהר׃ | 41 |
Hrid rascijepi, i provri voda, pustinjom poteče kao rijeka.
| כי זכר את דבר קדשו את אברהם עבדו׃ | 42 |
Tad se sjeti svete riječi svoje što je zada sluzi svome Abrahamu.
| ויוצא עמו בששון ברנה את בחיריו׃ | 43 |
Puk svoj s klicanjem izvede i s veseljem izabrane svoje.
| ויתן להם ארצות גוים ועמל לאמים יירשו׃ | 44 |
I dade im zemlje poganske, trud naroda baštiniše,
| בעבור ישמרו חקיו ותורתיו ינצרו הללו יה׃ | 45 |
da čuvaju naredbe njegove i zakone da mu paze. Aleluja!
