תהילים 104

1 ברכי נפשי את יהוה יהוה אלהי גדלת מאד הוד והדר לבשת׃

Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур, и җеним! И Пәрвәрдигар Худайим, интайин улуқсән; Шану-шәвкәт вә һәйвәт билән кийингәнсән;

2 עטה אור כשלמה נוטה שמים כיריעה׃

Либас билән пүркәнгәндәк йоруқлуққа пүркәнгәнсән, Асманларни чедир пәрдиси кәби яйғансән.

3 המקרה במים עליותיו השם עבים רכובו המהלך על כנפי רוח׃

У жуқуриқи равақлириниң лимлирини суларға орнатқан, Булутларни җәң һарвуси қилип, Шамал қанатлири үстидә маңиду;

4 עשה מלאכיו רוחות משרתיו אש להט׃

У пәриштилирини шамаллар, Хизмәткарлирини от ялқуни қилиду.

5 יסד ארץ על מכוניה בל תמוט עולם ועד׃

Йәрни У һуллири үстигә орнатқан; У әсла тәвринип кәтмәйду.

6 תהום כלבוש כסיתו על הרים יעמדו מים׃

Либас билән оралғандәк, уни чоңқур деңизлар билән ориғансән, Сулар тағлар чоққилири үстидә турди.

7 מן גערתך ינוסון מן קול רעמך יחפזון׃

Сениң тәнбиһиң билән сулар бәдәр қачти, Гүлдүрмамаңниң садасидин улар тездин янди;

8 יעלו הרים ירדו בקעות אל מקום זה יסדת להם׃

Тағлар өрләп чиқти, Вадилар чүшүп кәтти, [Сулар] Сән бекиткән җайға чүшүп кәтти.

9 גבול שמת בל יעברון בל ישובון לכסות הארץ׃

Улар тешип, йәрни йәнә қаплимисун дәп, Сән уларға чәклимә қойғансән.

10 המשלח מעינים בנחלים בין הרים יהלכון׃

[Тәңри] вадиларда булақларни ечип урғутиду, Сулири тағлар арисида ақиду.

11 ישקו כל חיתו שדי ישברו פראים צמאם׃

Даладики һәр бир җаниварға уссулуқ бериду, Явайи ешәкләр уссузлуқини қандуриду.

12 עליהם עוף השמים ישכון מבין עפאים יתנו קול׃

Көктики қушлар уларниң бойида қониду, Дәрәқ шахлири арисида сайрайду.

13 משקה הרים מעליותיו מפרי מעשיך תשבע הארץ׃

У жуқуридики равақлиридин тағларни суғириду; Йәр Сениң ясиғанлириңниң мевилиридин қандурулиду!

14 מצמיח חציר לבהמה ועשב לעבדת האדם להוציא לחם מן הארץ׃

У маллар үчүн от-чөпләрни, Инсанлар үчүн көктатларни өстүриду, Шундақла нанни йәрдин чиқириду;

15 ויין ישמח לבב אנוש להצהיל פנים משמן ולחם לבב אנוש יסעד׃

Адәмниң көңлини хуш қилидиған шарапни, Инсан йүзини пақиритидиған майни чиқириду; Инсанниң жүригигә нан билән қувәт бериду;

16 ישבעו עצי יהוה ארזי לבנון אשר נטע׃

Пәрвәрдигарниң дәрәқлири, Йәни Өзи тиккән Ливан кедир дәрәқлири [су ичип] қанаәтлиниду.

17 אשר שם צפרים יקננו חסידה ברושים ביתה׃

Әнә ашулар арисиға қушлар уга ясайду, Ләйләк болса, арча дәрәқлирини макан қилиду.

18 הרים הגבהים ליעלים סלעים מחסה לשפנים׃

Егиз чоққилар тағ өшкилириниң, Тик ярлар суғурларниң панаһи болиду.

19 עשה ירח למועדים שמש ידע מבואו׃

Пәсилләрни бекитмәк үчүн У айни яратти, Қуяш болса петишини билиду.

20 תשת חשך ויהי לילה בו תרמש כל חיתו יער׃

Сән қараңғулуқ чүшүрисән, түн болиду; Ормандики җаниварларниң һәммиси униңда шипир-шипир кезип жүриду.

21 הכפירים שאגים לטרף ולבקש מאל אכלם׃

Асланлар олҗа издәп һөкирәйду, Тәңридин озуқ-түлүк соришиду;

22 תזרח השמש יאספון ואל מעונתם ירבצון׃

Қуяш чиқипла, улар чекиниду, Қайтип кирип угилирида ятиду.

23 יצא אדם לפעלו ולעבדתו עדי ערב׃

Инсан болса өз ишиға чиқиду, Та кәчкичә меһнәттә болиду.

24 מה רבו מעשיך יהוה כלם בחכמה עשית מלאה הארץ קנינך׃

И Пәрвәрдигар, ясиған һәр хил нәрсилириң нәқәдәр көптур! Һәммисини һекмәт билән яратқансән, Йәр йүзи иҗат-байлиқлириң билән толди.

25 זה הים גדול ורחב ידים שם רמש ואין מספר חיות קטנות עם גדלות׃

Әнә бүйүк бепаян деңиз туриду! Униңда сан-санақсиз ғуж-ғуж җаниварлар, Чоң вә кичик һайванлар бар.

26 שם אניות יהלכון לויתן זה יצרת לשחק בו׃

Шу йәрдә кемиләр қатнайду, Униңда ойнақлисун дәп сән ясиған левиатанму бар;

27 כלם אליך ישברון לתת אכלם בעתו׃

Вақтида озуқ-түлүк бәргин дәп, Буларниң һәммиси Саңа қарайду.

28 תתן להם ילקטון תפתח ידך ישבעון טוב׃

Уларға бәргиниңдә, теривалиду, Қолуңни ачқиниңдила, улар назу-немәтләргә тойиду.

29 תסתיר פניך יבהלון תסף רוחם יגועון ואל עפרם ישובון׃

Йүзүңни йошурсаң, улар дәккә-дүккигә чүшиду, Роһлирини алсаң, улар җан үзүп, Йәнә тупраққа қайтиду.

30 תשלח רוחך יבראון ותחדש פני אדמה׃

Роһуңни әвәткиниңдә, улар яритилиду, Йәр-йүзи йеңи [бир дәвир билән] алмишиду.

31 יהי כבוד יהוה לעולם ישמח יהוה במעשיו׃

Пәрвәрдигарниң шан-шөһрити әбәдийдур, Пәрвәрдигар Өз яратқанлиридин хурсән болиду.

32 המביט לארץ ותרעד יגע בהרים ויעשנו׃

У йәргә баққинида, йәр титрәйду, Тағларға тәккинидә, улар түтүн чиқириду.

33 אשירה ליהוה בחיי אזמרה לאלהי בעודי׃

Һаятла болидикәнмән, Пәрвәрдигарға нахша ейтимән; Вуҗудум болсила Худайимни күйләймән.

34 יערב עליו שיחי אנכי אשמח ביהוה׃

У сүргән ой-хияллиримдин сөйүнсә! Пәрвәрдигарда хошаллинимән!

35 יתמו חטאים מן הארץ ורשעים עוד אינם ברכי נפשי את יהוה הללו יה׃

Гунакарлар йәр йүзидин түгитилиду, Рәзилләр йоқ болиду. И җеним, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур! Һәмдусана!