< תהילים 104 >
ברכי נפשי את יהוה יהוה אלהי גדלת מאד הוד והדר לבשת׃ | 1 |
Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.
עטה אור כשלמה נוטה שמים כיריעה׃ | 2 |
Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.
המקרה במים עליותיו השם עבים רכובו המהלך על כנפי רוח׃ | 3 |
Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;
עשה מלאכיו רוחות משרתיו אש להט׃ | 4 |
Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.
יסד ארץ על מכוניה בל תמוט עולם ועד׃ | 5 |
Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.
תהום כלבוש כסיתו על הרים יעמדו מים׃ | 6 |
Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.
מן גערתך ינוסון מן קול רעמך יחפזון׃ | 7 |
Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.
יעלו הרים ירדו בקעות אל מקום זה יסדת להם׃ | 8 |
Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.
גבול שמת בל יעברון בל ישובון לכסות הארץ׃ | 9 |
Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.
המשלח מעינים בנחלים בין הרים יהלכון׃ | 10 |
Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,
ישקו כל חיתו שדי ישברו פראים צמאם׃ | 11 |
A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.
עליהם עוף השמים ישכון מבין עפאים יתנו קול׃ | 12 |
Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.
משקה הרים מעליותיו מפרי מעשיך תשבע הארץ׃ | 13 |
Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.
מצמיח חציר לבהמה ועשב לעבדת האדם להוציא לחם מן הארץ׃ | 14 |
Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:
ויין ישמח לבב אנוש להצהיל פנים משמן ולחם לבב אנוש יסעד׃ | 15 |
I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.
ישבעו עצי יהוה ארזי לבנון אשר נטע׃ | 16 |
Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;
אשר שם צפרים יקננו חסידה ברושים ביתה׃ | 17 |
Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.
הרים הגבהים ליעלים סלעים מחסה לשפנים׃ | 18 |
Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.
עשה ירח למועדים שמש ידע מבואו׃ | 19 |
Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.
תשת חשך ויהי לילה בו תרמש כל חיתו יער׃ | 20 |
Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
הכפירים שאגים לטרף ולבקש מאל אכלם׃ | 21 |
Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.
תזרח השמש יאספון ואל מעונתם ירבצון׃ | 22 |
Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.
יצא אדם לפעלו ולעבדתו עדי ערב׃ | 23 |
Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.
מה רבו מעשיך יהוה כלם בחכמה עשית מלאה הארץ קנינך׃ | 24 |
O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.
זה הים גדול ורחב ידים שם רמש ואין מספר חיות קטנות עם גדלות׃ | 25 |
W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.
שם אניות יהלכון לויתן זה יצרת לשחק בו׃ | 26 |
Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.
כלם אליך ישברון לתת אכלם בעתו׃ | 27 |
Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.
תתן להם ילקטון תפתח ידך ישבעון טוב׃ | 28 |
Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.
תסתיר פניך יבהלון תסף רוחם יגועון ואל עפרם ישובון׃ | 29 |
Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.
תשלח רוחך יבראון ותחדש פני אדמה׃ | 30 |
Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.
יהי כבוד יהוה לעולם ישמח יהוה במעשיו׃ | 31 |
Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.
המביט לארץ ותרעד יגע בהרים ויעשנו׃ | 32 |
On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.
אשירה ליהוה בחיי אזמרה לאלהי בעודי׃ | 33 |
Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.
יערב עליו שיחי אנכי אשמח ביהוה׃ | 34 |
O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.
יתמו חטאים מן הארץ ורשעים עוד אינם ברכי נפשי את יהוה הללו יה׃ | 35 |
Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.