תהילים 104
| ברכי נפשי את יהוה יהוה אלהי גדלת מאד הוד והדר לבשת׃ | 1 |
Loof den HEERE, mijn ziel! O HEERE, mijn God! Gij zijt zeer groot, Gij zijt bekleed met majesteit en heerlijkheid.
| עטה אור כשלמה נוטה שמים כיריעה׃ | 2 |
Hij bedekt Zich met het licht, als met een kleed; Hij rekt den hemel uit als een gordijn.
| המקרה במים עליותיו השם עבים רכובו המהלך על כנפי רוח׃ | 3 |
Die Zijn opperzalen zoldert in de wateren, Die van de wolken Zijn wagen maakt, Die op de vleugelen des winds wandelt.
| עשה מלאכיו רוחות משרתיו אש להט׃ | 4 |
Hij maakt Zijn engelen geesten, Zijn dienaars tot een vlammend vuur.
| יסד ארץ על מכוניה בל תמוט עולם ועד׃ | 5 |
Hij heeft de aarde gegrond op haar grondvesten; zij zal nimmermeer noch eeuwiglijk wankelen.
| תהום כלבוש כסיתו על הרים יעמדו מים׃ | 6 |
Gij hadt ze met den afgrond als een kleed overdekt; de wateren stonden boven de bergen.
| מן גערתך ינוסון מן קול רעמך יחפזון׃ | 7 |
Van Uw schelden vloden zij, zij haastten zich weg voor de stem Uws donders.
| יעלו הרים ירדו בקעות אל מקום זה יסדת להם׃ | 8 |
De bergen rezen op, de dalen daalden, ter plaatse, die Gij voor hen gegrond hadt.
| גבול שמת בל יעברון בל ישובון לכסות הארץ׃ | 9 |
Gij hebt een paal gesteld, dien zij niet overgaan zullen; zij zullen de aarde niet weder bedekken.
| המשלח מעינים בנחלים בין הרים יהלכון׃ | 10 |
Die de fonteinen uitzendt door de dalen, dat zij tussen de gebergten henen wandelen.
| ישקו כל חיתו שדי ישברו פראים צמאם׃ | 11 |
Zij drenken al het gedierte des velds; de woudezels breken er hun dorst mede.
| עליהם עוף השמים ישכון מבין עפאים יתנו קול׃ | 12 |
Bij dezelve woont het gevogelte des hemels, een stem gevende van tussen de takken.
| משקה הרים מעליותיו מפרי מעשיך תשבע הארץ׃ | 13 |
Hij drenkt de bergen uit Zijn opperzalen; de aarde wordt verzadigd van de vrucht Uwer werken.
| מצמיח חציר לבהמה ועשב לעבדת האדם להוציא לחם מן הארץ׃ | 14 |
Hij doet het gras uitspruiten voor de beesten, en het kruid tot dienst des mensen, doende het brood uit de aarde voortkomen.
| ויין ישמח לבב אנוש להצהיל פנים משמן ולחם לבב אנוש יסעד׃ | 15 |
En den wijn, die het hart des mensen verheugt, doende het aangezicht blinken van olie; en het brood, dat het hart des mensen sterkt.
| ישבעו עצי יהוה ארזי לבנון אשר נטע׃ | 16 |
De bomen des HEEREN worden verzadigd, de cederbomen van Libanon, die Hij geplant heeft;
| אשר שם צפרים יקננו חסידה ברושים ביתה׃ | 17 |
Alwaar de vogeltjes nestelen; des ooievaars huis zijn de dennebomen.
| הרים הגבהים ליעלים סלעים מחסה לשפנים׃ | 18 |
De hoge bergen zijn voor de steenbokken; de steenrotsen zijn een vertrek voor de konijnen.
| עשה ירח למועדים שמש ידע מבואו׃ | 19 |
Hij heeft de maan gemaakt tot de gezette tijden, de zon weet haar ondergang.
| תשת חשך ויהי לילה בו תרמש כל חיתו יער׃ | 20 |
Gij beschikt de duisternis, en het wordt nacht, in denwelken al het gedierte des wouds uittreedt:
| הכפירים שאגים לטרף ולבקש מאל אכלם׃ | 21 |
De jonge leeuwen, briesende om een roof, en om hun spijs van God te zoeken.
| תזרח השמש יאספון ואל מעונתם ירבצון׃ | 22 |
De zon opgaande, maken zij zich weg, en liggen neder in hun holen.
| יצא אדם לפעלו ולעבדתו עדי ערב׃ | 23 |
De mens gaat dan uit tot zijn werk, en naar zijn arbeid tot den avond toe.
| מה רבו מעשיך יהוה כלם בחכמה עשית מלאה הארץ קנינך׃ | 24 |
Hoe groot zijn Uw werken, o HEERE! Gij hebt ze alle met wijsheid gemaakt; het aardrijk is vol van Uw goederen.
| זה הים גדול ורחב ידים שם רמש ואין מספר חיות קטנות עם גדלות׃ | 25 |
Deze zee, die groot en wijd van ruimte is, daarin is het wriemelende gedierte, en dat zonder getal, kleine gedierten met grote.
| שם אניות יהלכון לויתן זה יצרת לשחק בו׃ | 26 |
Daar wandelen de schepen, en de Leviathan, dien Gij geformeerd hebt, om daarin te spelen.
| כלם אליך ישברון לתת אכלם בעתו׃ | 27 |
Zij allen wachten op U, dat Gij hun hun spijze geeft te zijner tijd.
| תתן להם ילקטון תפתח ידך ישבעון טוב׃ | 28 |
Geeft Gij ze hun, zij vergaderen ze; doet Gij Uw hand open, zij worden met goed verzadigd.
| תסתיר פניך יבהלון תסף רוחם יגועון ואל עפרם ישובון׃ | 29 |
Verbergt Gij Uw aangezicht, zij worden verschrikt; neemt Gij hun adem weg, zij sterven, en zij keren weder tot hun stof.
| תשלח רוחך יבראון ותחדש פני אדמה׃ | 30 |
Zendt Gij Uw Geest uit, zo worden zij geschapen, en Gij vernieuwt het gelaat des aardrijks.
| יהי כבוד יהוה לעולם ישמח יהוה במעשיו׃ | 31 |
De heerlijkheid des HEEREN zij tot in der eeuwigheid; de HEERE verblijde Zich in Zijn werken.
| המביט לארץ ותרעד יגע בהרים ויעשנו׃ | 32 |
Als Hij de aarde aanschouwt, zo beeft zij; als Hij de bergen aanroert, zo roken zij.
| אשירה ליהוה בחיי אזמרה לאלהי בעודי׃ | 33 |
Ik zal den HEERE zingen in mijn leven; ik zal mijn God psalmzingen, terwijl ik nog ben.
| יערב עליו שיחי אנכי אשמח ביהוה׃ | 34 |
Mijn overdenking van Hem zal zoet zijn; ik zal mij in den HEERE verblijden.
| יתמו חטאים מן הארץ ורשעים עוד אינם ברכי נפשי את יהוה הללו יה׃ | 35 |
De zondaars zullen van de aarde verdaan worden, en de goddelozen zullen niet meer zijn. Loof den HEERE, mijn ziel! Hallelujah!
