< תהילים 102 >
תפלה לעני כי יעטף ולפני יהוה ישפך שיחו יהוה שמעה תפלתי ושועתי אליך תבוא׃ | 1 |
Zayıf düşünce derdini RAB'be döken mazlumun duası Ya RAB, duamı işit, Yakarışım sana erişsin.
אל תסתר פניך ממני ביום צר לי הטה אלי אזנך ביום אקרא מהר ענני׃ | 2 |
Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen.
כי כלו בעשן ימי ועצמותי כמו קד נחרו׃ | 3 |
Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.
הוכה כעשב ויבש לבי כי שכחתי מאכל לחמי׃ | 4 |
Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.
מקול אנחתי דבקה עצמי לבשרי׃ | 5 |
Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten.
דמיתי לקאת מדבר הייתי ככוס חרבות׃ | 6 |
Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim.
שקדתי ואהיה כצפור בודד על גג׃ | 7 |
Gözüme uyku girmiyor, Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim.
כל היום חרפוני אויבי מהוללי בי נשבעו׃ | 8 |
Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor, Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.
כי אפר כלחם אכלתי ושקוי בבכי מסכתי׃ | 9 |
Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.
מפני זעמך וקצפך כי נשאתני ותשליכני׃ | 10 |
ימי כצל נטוי ואני כעשב איבש׃ | 11 |
Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayım.
ואתה יהוה לעולם תשב וזכרך לדר ודר׃ | 12 |
Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Ünün kuşaklar boyu sürer.
אתה תקום תרחם ציון כי עת לחננה כי בא מועד׃ | 13 |
Kalkıp Siyon'a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.
כי רצו עבדיך את אבניה ואת עפרה יחננו׃ | 14 |
Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler.
וייראו גוים את שם יהוה וכל מלכי הארץ את כבודך׃ | 15 |
Uluslar RAB'bin adından, Yeryüzü kralları görkeminden korkacak.
כי בנה יהוה ציון נראה בכבודו׃ | 16 |
Çünkü RAB Siyon'u yeniden kuracak, Görkem içinde görünecek.
פנה אל תפלת הערער ולא בזה את תפלתם׃ | 17 |
Yoksulların duasına kulak verecek, Yalvarışlarını asla hor görmeyecek.
תכתב זאת לדור אחרון ועם נברא יהלל יה׃ | 18 |
Bunlar gelecek kuşak için yazılsın, Öyle ki, henüz doğmamış insanlar RAB'be övgüler sunsun.
כי השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל ארץ הביט׃ | 19 |
RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı, Göklerden yeryüzünü gözetledi,
לשמע אנקת אסיר לפתח בני תמותה׃ | 20 |
Tutsakların iniltisini duymak, Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.
לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם׃ | 21 |
Böylece halklar ve krallıklar RAB'be tapınmak için toplanınca, O'nun adı Siyon'da, Övgüsü Yeruşalim'de duyurulacak.
בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את יהוה׃ | 22 |
RAB gücümü kırdı yaşam yolunda, Ömrümü kısalttı.
אמר אלי אל תעלני בחצי ימי בדור דורים שנותיך׃ | 24 |
“Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!” dedim. “Senin yılların kuşaklar boyu sürer!
לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים׃ | 25 |
“Çok önceden attın dünyanın temellerini, Gökler de senin ellerinin yapıtıdır.
המה יאבדו ואתה תעמד וכלם כבגד יבלו כלבוש תחליפם ויחלפו׃ | 26 |
Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. Onları bir kaftan gibi değiştireceksin, Geçip gidecekler.
ואתה הוא ושנותיך לא יתמו׃ | 27 |
Ama sen hep aynısın, Yılların tükenmeyecek.
בני עבדיך ישכונו וזרעם לפניך יכון׃ | 28 |
Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları, Senin önünde duracak soyları.”