תהילים 102
| תפלה לעני כי יעטף ולפני יהוה ישפך שיחו יהוה שמעה תפלתי ושועתי אליך תבוא׃ | 1 |
Molitva nevoljnika koji je klonuo pa svoju tugu izlijeva Jahve, usliši molitvu moju, i vapaj moj k tebi da dođe!
| אל תסתר פניך ממני ביום צר לי הטה אלי אזנך ביום אקרא מהר ענני׃ | 2 |
Nemoj sakrivati lice od mene u dan moje nevolje! Prigni k meni uho svoje: kad te prizovem, brzo me usliši!
| כי כלו בעשן ימי ועצמותי כמו קד נחרו׃ | 3 |
Jer moji dani nestaju poput dima, a moje kosti gore kao oganj.
| הוכה כעשב ויבש לבי כי שכחתי מאכל לחמי׃ | 4 |
Srce mi se suši kao pokošena trava i kruh svoj zaboravljam jesti.
| מקול אנחתי דבקה עצמי לבשרי׃ | 5 |
Od snažnih jecaja mojih kosti mi uz kožu prionuše.
| דמיתי לקאת מדבר הייתי ככוס חרבות׃ | 6 |
Sličan sam čaplji u pustinji, postah k'o ćuk na pustoj razvalini.
| שקדתי ואהיה כצפור בודד על גג׃ | 7 |
Ne nalazim sna i uzdišem k'o samotan vrabac na krovu.
| כל היום חרפוני אויבי מהוללי בי נשבעו׃ | 8 |
Svagda me grde dušmani moji; mnome se proklinju što bjesne na me.
| כי אפר כלחם אכלתי ושקוי בבכי מסכתי׃ | 9 |
Pepeo jedem poput kruha, a piće svoje miješam sa suzama
| מפני זעמך וקצפך כי נשאתני ותשליכני׃ | 10 |
zbog tvoje ljutine i gnjeva, jer si me digao i bacio.
| ימי כצל נטוי ואני כעשב איבש׃ | 11 |
Moji su dani k'o oduljena sjena, a ja se, gle, sušim poput trave.
| ואתה יהוה לעולם תשב וזכרך לדר ודר׃ | 12 |
A ti, o Jahve, ostaješ dovijeka i tvoje ime kroza sva koljena.
| אתה תקום תרחם ציון כי עת לחננה כי בא מועד׃ | 13 |
Ustani, smiluj se Sionu: vrijeme je da mu se smiluješ - sada je čas!
| כי רצו עבדיך את אבניה ואת עפרה יחננו׃ | 14 |
Jer milo je slugama tvojim kamenje njegovo, žale ruševine njegove.
| וייראו גוים את שם יהוה וכל מלכי הארץ את כבודך׃ | 15 |
Tad će se pogani bojati, Jahve, imena tvojega i svi kraljevi zemlje slave tvoje
| כי בנה יהוה ציון נראה בכבודו׃ | 16 |
kad Jahve opet sazda Sion, kad se pokaže u slavi svojoj,
| פנה אל תפלת הערער ולא בזה את תפלתם׃ | 17 |
kad se osvrne na prošnju ubogih i ne prezre molitve njihove.
| תכתב זאת לדור אחרון ועם נברא יהלל יה׃ | 18 |
Nek' se zapiše ovo za budući naraštaj, puk što nastane neka hvali Jahvu.
| כי השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל ארץ הביט׃ | 19 |
Jer Jahve gleda sa svog uzvišenog svetišta, s nebesa na zemlju gleda
| לשמע אנקת אסיר לפתח בני תמותה׃ | 20 |
da čuje jauke sužnjeva, da izbavi smrti predane,
| לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם׃ | 21 |
da se na Sionu navijesti ime Jahvino i njegova hvala u Jeruzalemu
| בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את יהוה׃ | 22 |
kad se narodi skupe i kraljevstva da služe Jahvi.
| ענה בדרך כחו קצר ימי׃ | 23 |
Putem je istrošio sile moje, skratio mi dane.
| אמר אלי אל תעלני בחצי ימי בדור דורים שנותיך׃ | 24 |
Rekoh: “Bože moj, nemoj me uzeti u sredini dana mojih! Kroza sva koljena traju godine tvoje.
| לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים׃ | 25 |
U početku utemelji zemlju, i nebo je djelo ruku tvojih.
| המה יאבדו ואתה תעמד וכלם כבגד יבלו כלבוש תחליפם ויחלפו׃ | 26 |
Propast će, ti ćeš ostati, sve će ostarjeti kao odjeća. Mijenjaš ih poput haljine i nestaju:
| ואתה הוא ושנותיך לא יתמו׃ | 27 |
ti si uvijek isti - godinama tvojim nema kraja.
| בני עבדיך ישכונו וזרעם לפניך יכון׃ | 28 |
Djeca će tvojih slugu živjeti u miru i potomstvo će njihovo trajati pred tobom.
