< תהילים 10 >

למה יהוה תעמד ברחוק תעלים לעתות בצרה׃ 1
Dlaczego, PANIE, stoisz z daleka? [Dlaczego] ukrywasz się w czasie niedoli?
בגאות רשע ידלק עני יתפשו במזמות זו חשבו׃ 2
Niegodziwy w swej pysze prześladuje ubogiego, niech niegodziwi uwikłają się w zamysły, które uknuli.
כי הלל רשע על תאות נפשו ובצע ברך נאץ יהוה׃ 3
Bo niegodziwy chełpi się pragnieniem swej duszy, a chciwiec błogosławi [sobie i] znieważa PANA.
רשע כגבה אפו בל ידרש אין אלהים כל מזמותיו׃ 4
Niegodziwy przez pychę, którą po sobie pokazuje, nie szuka [Boga]; całe jego myślenie to że nie ma Boga.
יחילו דרכו בכל עת מרום משפטיך מנגדו כל צורריו יפיח בהם׃ 5
Jego drogi zawsze są ciężkie, twoje sądy są zbyt daleko od niego, parska na wszystkich swoich wrogów.
אמר בלבו בל אמוט לדר ודר אשר לא ברע׃ 6
Mówi w swoim sercu: Nie zachwieję się, nie [zaznam] zła po wszystkie pokolenia.
אלה פיהו מלא ומרמות ותך תחת לשונו עמל ואון׃ 7
Jego usta pełne są przekleństw, zdrady i podstępu, pod jego językiem krzywda i nieprawość.
ישב במארב חצרים במסתרים יהרג נקי עיניו לחלכה יצפנו׃ 8
Siedzi w zasadzkach wsi, w ukryciach zabija niewinnego, jego oczy wypatrują ubogiego.
יארב במסתר כאריה בסכה יארב לחטוף עני יחטף עני במשכו ברשתו׃ 9
Czyha w kryjówce jak lew w swej jaskini; czatuje, by schwytać ubogiego, porywa go i wciąga w swe sieci.
ודכה ישח ונפל בעצומיו חלכאים׃ 10
Schyla się, zniża się, od jego mocy padają ubodzy.
אמר בלבו שכח אל הסתיר פניו בל ראה לנצח׃ 11
Mówi w swym sercu: Bóg zapomniał, zakrył swoje oblicze, nigdy nie zobaczy.
קומה יהוה אל נשא ידך אל תשכח עניים׃ 12
Powstań, PANIE Boże, podnieś swą rękę; nie zapominaj o ubogich.
על מה נאץ רשע אלהים אמר בלבו לא תדרש׃ 13
Dlaczego niegodziwy znieważa Boga? Mówi w swym sercu: Nie będziesz się upominał.
ראתה כי אתה עמל וכעס תביט לתת בידך עליך יעזב חלכה יתום אתה היית עוזר׃ 14
Lecz ty widzisz utrapienie i patrzysz na krzywdę, aby za nie odpłacić twą ręką. Na ciebie się zdaje ubogi, ty jesteś pomocnikiem sierocie.
שבר זרוע רשע ורע תדרוש רשעו בל תמצא׃ 15
Złam ramię niegodziwego i złego, dochodź jego nieprawości, aż jej już nie będzie.
יהוה מלך עולם ועד אבדו גוים מארצו׃ 16
PAN [jest] Królem na wieki wieków, z jego ziemi zniknęły narody.
תאות ענוים שמעת יהוה תכין לבם תקשיב אזנך׃ 17
Usłyszałeś pragnienia pokornych, PANIE, utwierdzisz ich serca, nakłonisz swego ucha;
לשפט יתום ודך בל יוסיף עוד לערץ אנוש מן הארץ׃ 18
Aby bronić sieroty i udręczonego, aby śmiertelny człowiek nie gnębił już na ziemi.

< תהילים 10 >