< תהילים 10 >
למה יהוה תעמד ברחוק תעלים לעתות בצרה׃ | 1 |
Kāpēc Tu, Kungs, stāvi no tālienes, paslēpies bēdu laikā?
בגאות רשע ידלק עני יתפשו במזמות זו חשבו׃ | 2 |
No bezdievīgā lepnības bailes nāk nabagam; lai tie top gūstīti savās blēņās, ko tie izdomājuši.
כי הלל רשע על תאות נפשו ובצע ברך נאץ יהוה׃ | 3 |
Jo bezdievīgais lielās ar savas dvēseles kārību, plēsējs lād, viņš zaimo To Kungu.
רשע כגבה אפו בל ידרש אין אלהים כל מזמותיו׃ | 4 |
Bezdievīgais savā lielā lepnībā nebēdā par nevienu; visas viņa domas ir: Dieva neesam.
יחילו דרכו בכל עת מרום משפטיך מנגדו כל צורריו יפיח בהם׃ | 5 |
Viņa ceļi allažiņ izdodas, Tava sodība ir tālu no viņa; šņākdams viņš turas pret visiem saviem pretiniekiem.
אמר בלבו בל אמוט לדר ודר אשר לא ברע׃ | 6 |
Viņš saka savā sirdī: es netapšu kustināts, jo ļaunumā es nenākšu līdz radu radiem.
אלה פיהו מלא ומרמות ותך תחת לשונו עמל ואון׃ | 7 |
Viņa mute pilna lāstu un viltus un varmācības, apakš viņa mēles ir grūtums un bēdas.
ישב במארב חצרים במסתרים יהרג נקי עיניו לחלכה יצפנו׃ | 8 |
Viņš, sēž paslēpies aiz sētām, viņš nokauj nenoziedzīgo slepenās vietās, viņa acis glūn uz nabagu.
יארב במסתר כאריה בסכה יארב לחטוף עני יחטף עני במשכו ברשתו׃ | 9 |
Viņš glūn slepenībā kā lauva savā alā, viņš glūn sakampt bēdīgo, viņš sakampj bēdīgo, to ievilkdams savā tīklā.
ודכה ישח ונפל בעצומיו חלכאים׃ | 10 |
Viņš tup un nometās un uzkrīt ar varu nelaimīgiem.
אמר בלבו שכח אל הסתיר פניו בל ראה לנצח׃ | 11 |
Viņš saka savā sirdī: Dievs ir aizmirsis, Viņš Savu vaigu apslēpis, Viņš neredz ne mūžam.
קומה יהוה אל נשא ידך אל תשכח עניים׃ | 12 |
Celies, ak Dievs Kungs, pacel Savu roku, neaizmirsti bēdīgos.
על מה נאץ רשע אלהים אמר בלבו לא תדרש׃ | 13 |
Kādēļ bezdievīgais Dievu zaimos un sacīs savā sirdī: Tu nemeklēsi?
ראתה כי אתה עמל וכעס תביט לתת בידך עליך יעזב חלכה יתום אתה היית עוזר׃ | 14 |
Tu gan redzi, jo Tu uzlūko mokas un sirdēstus, likdams to Savās rokās; nelaimīgais uz Tevi paļaujas, Tu esi bāriņa palīgs.
שבר זרוע רשע ורע תדרוש רשעו בל תמצא׃ | 15 |
Salauz bezdievīgā elkoni un meklē ļaunā bezdievību, ka to vairs neatrod.
יהוה מלך עולם ועד אבדו גוים מארצו׃ | 16 |
Tas Kungs ir ķēniņš mūžīgi mūžam; pagāni ir bojā gājuši no Viņa zemes,
תאות ענוים שמעת יהוה תכין לבם תקשיב אזנך׃ | 17 |
Nabagu ilgošanos Tu klausi, ak Kungs! Tu viņiem sirdi stiprini, Tava auss to liek vērā,
לשפט יתום ודך בל יוסיף עוד לערץ אנוש מן הארץ׃ | 18 |
Tiesu nesdams bāriņam un apspiestam, lai cilvēks, kas no zemes, vairs nedara varas darbus.