מִשְׁלֵי 1
| משלי שלמה בן דוד מלך ישראל׃ | 1 |
Prièe Solomuna sina Davidova, cara Izrailjeva,
| לדעת חכמה ומוסר להבין אמרי בינה׃ | 2 |
Da se poznaje mudrost i nastava, da se razumiju rijeèi razumne,
| לקחת מוסר השכל צדק ומשפט ומישרים׃ | 3 |
Da se prima nastava u razumu, u pravdi, u sudu i u svemu što je pravo,
| לתת לפתאים ערמה לנער דעת ומזמה׃ | 4 |
Da se daje ludima razboritost, mladiæima znanje i pomnjivost.
| ישמע חכם ויוסף לקח ונבון תחבלות יקנה׃ | 5 |
Mudar æe slušati i više æe znati, i razuman æe steæi mudrost,
| להבין משל ומליצה דברי חכמים וחידתם׃ | 6 |
Da razumije prièe i znaèenje, rijeèi mudrijeh ljudi i zagonetke njihove.
| יראת יהוה ראשית דעת חכמה ומוסר אוילים בזו׃ | 7 |
Poèetak je mudrosti strah Gospodnji; ludi preziru mudrost i nastavu.
| שמע בני מוסר אביך ואל תטש תורת אמך׃ | 8 |
Slušaj, sine, nastavu oca svojega, i ne ostavljaj nauke matere svoje.
| כי לוית חן הם לראשך וענקים לגרגרתיך׃ | 9 |
Jer æe biti vijenac od milina oko glave tvoje, i grivna na grlu tvom.
| בני אם יפתוך חטאים אל תבא׃ | 10 |
Sine moj, ako bi te mamili grješnici, ne pristaj;
| אם יאמרו לכה אתנו נארבה לדם נצפנה לנקי חנם׃ | 11 |
Ako bi rekli: hodi s nama da vrebamo krv, da zasjedamo pravome ni za što;
| נבלעם כשאול חיים ותמימים כיורדי בור׃ (Sheol h7585) | 12 |
Proždrijeæemo ih kao grob žive, i svekolike kao one koji slaze u jamu; (Sheol h7585)
| כל הון יקר נמצא נמלא בתינו שלל׃ | 13 |
Svakojakoga blaga dobiæemo, napuniæemo kuæe svoje plijena;
| גורלך תפיל בתוכנו כיס אחד יהיה לכלנו׃ | 14 |
Bacaæeš ždrijeb svoj s nama; jedan æe nam tobolac biti svjema;
| בני אל תלך בדרך אתם מנע רגלך מנתיבתם׃ | 15 |
Sine moj, ne idi na put s njima, èuvaj nogu svoju od staze njihove.
| כי רגליהם לרע ירוצו וימהרו לשפך דם׃ | 16 |
Jer nogama svojim trèe na zlo i hite da proljevaju krv.
| כי חנם מזרה הרשת בעיני כל בעל כנף׃ | 17 |
Jer se uzalud razapinje mreža na oèi svakoj ptici;
| והם לדמם יארבו יצפנו לנפשתם׃ | 18 |
A oni vrebaju svoju krv i zasjedaju svojoj duši.
| כן ארחות כל בצע בצע את נפש בעליו יקח׃ | 19 |
Taki su putovi svijeh lakomijeh na dobitak, koji uzima dušu svojim gospodarima.
| חכמות בחוץ תרנה ברחבות תתן קולה׃ | 20 |
Premudrost vièe na polju, na ulicama pušta glas svoj;
| בראש המיות תקרא בפתחי שערים בעיר אמריה תאמר׃ | 21 |
U najveæoj vrevi vièe, na vratima, u gradu govori svoje besjede:
| עד מתי פתים תאהבו פתי ולצים לצון חמדו להם וכסילים ישנאו דעת׃ | 22 |
Ludi, dokle æete ljubiti ludost? i potsmjevaèima dokle æe biti mio potsmijeh? i bezumni dokle æe mrziti na znanje?
| תשובו לתוכחתי הנה אביעה לכם רוחי אודיעה דברי אתכם׃ | 23 |
Obratite se na karanje moje; evo, izasuæu vam duh svoj, kazaæu vam rijeèi svoje.
| יען קראתי ותמאנו נטיתי ידי ואין מקשיב׃ | 24 |
Što zvah, ali ne htjeste, pružah ruku svoju, ali niko ne mari,
| ותפרעו כל עצתי ותוכחתי לא אביתם׃ | 25 |
Nego odbaciste svaki savjet moj, i karanja mojega ne htjeste primiti;
| גם אני באידכם אשחק אלעג בבא פחדכם׃ | 26 |
Zato æu se i ja smijati vašoj nevolji, rugaæu se kad doðe èega se bojite;
| בבא כשאוה פחדכם ואידכם כסופה יאתה בבא עליכם צרה וצוקה׃ | 27 |
Kad kao pustoš doðe èega se bojite, i pogibao vaša kao oluja kad doðe, kad navali na vas nevolja i muka.
| אז יקראנני ולא אענה ישחרנני ולא ימצאנני׃ | 28 |
Tada æe me zvati, ali se neæu odazvati; rano æe tražiti, ali me neæe naæi.
| תחת כי שנאו דעת ויראת יהוה לא בחרו׃ | 29 |
Jer mrziše na znanje, i straha Gospodnjega ne izabraše;
| לא אבו לעצתי נאצו כל תוכחתי׃ | 30 |
Ne pristaše na moj svjet, i preziraše sva karanja moja.
| ויאכלו מפרי דרכם וממעצתיהם ישבעו׃ | 31 |
Zato æe jesti plod od putova svojih, i nasitiæe se savjeta svojih.
| כי משובת פתים תהרגם ושלות כסילים תאבדם׃ | 32 |
Jer æe lude ubiti mir njihov, i bezumne æe pogubiti sreæa njihova.
| ושמע לי ישכן בטח ושאנן מפחד רעה׃ | 33 |
Ali ko me sluša, boraviæe bezbrižno, i biæe na miru ne bojeæi se zla.
