מִשְׁלֵי 8

1 הלא חכמה תקרא ותבונה תתן קולה׃

Не виче ли мудрост? И разум не пушта ли глас свој?

2 בראש מרומים עלי דרך בית נתיבות נצבה׃

Наврх висина, на путу, на распутицама стоји,

3 ליד שערים לפי קרת מבוא פתחים תרנה׃

Код врата, на уласку у град, где се отварају врата, виче:

4 אליכם אישים אקרא וקולי אל בני אדם׃

Вас вичем, о људи, и глас свој обраћам к синовима људским.

5 הבינו פתאים ערמה וכסילים הבינו לב׃

Научите се луди мудрости, и безумни оразумите се.

6 שמעו כי נגידים אדבר ומפתח שפתי מישרים׃

Слушајте, јер ћу говорити велике ствари, и усне моје отварајући се казиваће шта је право.

7 כי אמת יהגה חכי ותועבת שפתי רשע׃

Јер уста моја говоре истину, и мрска је уснама мојим безбожност.

8 בצדק כל אמרי פי אין בהם נפתל ועקש׃

Праве су све речи уста мојих, ништа нема у њима криво ни изопачено.

9 כלם נכחים למבין וישרים למצאי דעת׃

Све су обичне разумном и праве су онима који налазе знање.

10 קחו מוסרי ואל כסף ודעת מחרוץ נבחר׃

Примите наставу моју, а не сребро, и знање радије него најбоље злато.

11 כי טובה חכמה מפנינים וכל חפצים לא ישוו בה׃

Јер је боља мудрост од драгог камења, и шта је год најмилијих ствари не могу се изједначити с њом.

12 אני חכמה שכנתי ערמה ודעת מזמות אמצא׃

Ја мудрост боравим с разборитошћу, и разумно знање налазим.

13 יראת יהוה שנאת רע גאה וגאון ודרך רע ופי תהפכות שנאתי׃

Страх је Господњи мржња на зло; ја мрзим на поноситост и на охолост и на зли пут и на уста опака.

14 לי עצה ותושיה אני בינה לי גבורה׃

Мој је савет и шта год јесте; ја сам разум и моја је сила.

15 בי מלכים ימלכו ורוזנים יחקקו צדק׃

Мном цареви царују, и владаоци постављају правду.

16 בי שרים ישרו ונדיבים כל שפטי צדק׃

Мном владају кнезови и поглавари и све судије земаљске.

17 אני אהביה אהב ומשחרי ימצאנני׃

Ја љубим оне који мене љубе, и који ме добро траже налазе ме.

18 עשר וכבוד אתי הון עתק וצדקה׃

У мене је богатство и слава, постојано добро и правда.

19 טוב פריי מחרוץ ומפז ותבואתי מכסף נבחר׃

Плод је мој бољи од злата и од најбољег злата, и добитак је мој бољи и од најбољег сребра.

20 בארח צדקה אהלך בתוך נתיבות משפט׃

Путем праведним ходим, посред стаза правице,

21 להנחיל אהבי יש ואצרתיהם אמלא׃

Да онима који ме љубе дам оно што јесте, и ризнице њихове да напуним.

22 יהוה קנני ראשית דרכו קדם מפעליו מאז׃

Господ ме је имао у почетку пута свог, пре дела својих, пре сваког времена.

23 מעולם נסכתי מראש מקדמי ארץ׃

Пре векова постављена сам, пре почетка, пре постања земље.

24 באין תהמות חוללתי באין מעינות נכבדי מים׃

Кад још не беше бездана, родила сам се, кад још не беше извора обилатих водом.

25 בטרם הרים הטבעו לפני גבעות חוללתי׃

Пре него се горе основаше, пре хумова ја сам се родила;

26 עד לא עשה ארץ וחוצות וראש עפרות תבל׃

Још не беше начинио земље ни поља ни почетка праху васиљенском;

27 בהכינו שמים שם אני בחוקו חוג על פני תהום׃

Кад је уређивао небеса, онде бејах; кад је размеравао круг над безданом.

28 באמצו שחקים ממעל בעזוז עינות תהום׃

Кад је утврђивао облаке горе и крепио изворе бездану;

29 בשומו לים חקו ומים לא יעברו פיו בחוקו מוסדי ארץ׃

Кад је постављао мору међу и водама да не преступају заповести Његове, кад је постављао темеље земљи;

30 ואהיה אצלו אמון ואהיה שעשעים יום יום משחקת לפניו בכל עת׃

Тада бејах код Њега храњеница, бејах Му милина сваки дан, и весељах се пред Њим свагда;

31 משחקת בתבל ארצו ושעשעי את בני אדם׃

Весељах се на васиљени Његовој, и милина ми је са синовима људским.

32 ועתה בנים שמעו לי ואשרי דרכי ישמרו׃

Тако, дакле, синови, послушајте ме, јер благо онима који се држе путева мојих.

33 שמעו מוסר וחכמו ואל תפרעו׃

Слушајте наставу, и будите мудри, и немојте је одбацити.

34 אשרי אדם שמע לי לשקד על דלתתי יום יום לשמר מזוזת פתחי׃

Благо човеку који ме слуша стражећи на вратима мојим сваки дан и чувајући прагове врата мојих.

35 כי מצאי מצאי חיים ויפק רצון מיהוה׃

Јер ко мене налази, налази живот и добија љубав од Господа.

36 וחטאי חמס נפשו כל משנאי אהבו מות׃

А ко о мене греши, чини криво души својој; сви који мрзе на ме, љубе смрт.