מִשְׁלֵי 7
| בני שמר אמרי ומצותי תצפן אתך׃ | 1 |
Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
| שמר מצותי וחיה ותורתי כאישון עיניך׃ | 2 |
Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
| קשרם על אצבעתיך כתבם על לוח לבך׃ | 3 |
Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
| אמר לחכמה אחתי את ומדע לבינה תקרא׃ | 4 |
Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
| לשמרך מאשה זרה מנכריה אמריה החליקה׃ | 5 |
Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
| כי בחלון ביתי בעד אשנבי נשקפתי׃ | 6 |
Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
| וארא בפתאים אבינה בבנים נער חסר לב׃ | 7 |
I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
| עבר בשוק אצל פנה ודרך ביתה יצעד׃ | 8 |
Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
| בנשף בערב יום באישון לילה ואפלה׃ | 9 |
Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
| והנה אשה לקראתו שית זונה ונצרת לב׃ | 10 |
A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
| המיה היא וסררת בביתה לא ישכנו רגליה׃ | 11 |
Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
| פעם בחוץ פעם ברחבות ואצל כל פנה תארב׃ | 12 |
Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
| והחזיקה בו ונשקה לו העזה פניה ותאמר לו׃ | 13 |
I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
| זבחי שלמים עלי היום שלמתי נדרי׃ | 14 |
Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
| על כן יצאתי לקראתך לשחר פניך ואמצאך׃ | 15 |
Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
| מרבדים רבדתי ערשי חטבות אטון מצרים׃ | 16 |
Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
| נפתי משכבי מר אהלים וקנמון׃ | 17 |
Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
| לכה נרוה דדים עד הבקר נתעלסה באהבים׃ | 18 |
Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
| כי אין האיש בביתו הלך בדרך מרחוק׃ | 19 |
Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
| צרור הכסף לקח בידו ליום הכסא יבא ביתו׃ | 20 |
Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
| הטתו ברב לקחה בחלק שפתיה תדיחנו׃ | 21 |
I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
| הולך אחריה פתאם כשור אל טבח יבוא וכעכס אל מוסר אויל׃ | 22 |
Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
| עד יפלח חץ כבדו כמהר צפור אל פח ולא ידע כי בנפשו הוא׃ | 23 |
I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
| ועתה בנים שמעו לי והקשיבו לאמרי פי׃ | 24 |
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
| אל ישט אל דרכיה לבך אל תתע בנתיבותיה׃ | 25 |
Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
| כי רבים חללים הפילה ועצמים כל הרגיה׃ | 26 |
Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
