מִשְׁלֵי 6

1 בני אם ערבת לרעך תקעת לזר כפיך׃

Synu mój! jeźlibyś ręczył za przyjaciela twego, a dałbyś obcemu rękę twoję:

2 נוקשת באמרי פיך נלכדת באמרי פיך׃

Usidliłeś się słowy ust twoich, pojmanyś mowami ust twoich.

3 עשה זאת אפוא בני והנצל כי באת בכף רעך לך התרפס ורהב רעיך׃

Przetoż uczyń tak, synu mój! a wyzwól się, gdyżeś wpadł w rękę przyjaciela twego; idźże, upokórz się, a nalegaj na przyjaciela twego.

4 אל תתן שנה לעיניך ותנומה לעפעפיך׃

Nie dawaj snu oczom twoim, ani drzemania powiekom twoim.

5 הנצל כצבי מיד וכצפור מיד יקוש׃

Wyrwij się jako łani z rąk myśliwca i jako ptak z ręki ptasznika.

6 לך אל נמלה עצל ראה דרכיה וחכם׃

Idź do mrówki, leniwcze! obacz drogi jej, a nabądź mądrości;

7 אשר אין לה קצין שטר ומשל׃

Która, choć nie ma wodza, ani przełożonego, ani pana,

8 תכין בקיץ לחמה אגרה בקציר מאכלה׃

Przecież w lecie gotuje pokarm swój, a zgromadza w żniwa żywność swoję.

9 עד מתי עצל תשכב מתי תקום משנתך׃

Leniwcze! dokądże leżeć będziesz? kiedyż wstaniesz ze snu swego?

10 מעט שנות מעט תנומות מעט חבק ידים לשכב׃

Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał.

11 ובא כמהלך ראשך ומחסרך כאיש מגן׃

A wtem ubóstwo twoje przyjdzie jako podróżny, a niedostatek twój, jako mąż zbrojny.

12 אדם בליעל איש און הולך עקשות פה׃

Człowiek niepobożny, mąż złośliwy chodzi w przewrotności ust;

13 קרץ בעינו מלל ברגלו מרה באצבעתיו׃

Mruga oczyma swemi, mówi nogami swemi, ukazuje palcami swemi;

14 תהפכות בלבו חרש רע בכל עת מדנים ישלח׃

Przewrotności są w sercu jego, myśli złe na każdy czas, a zwady rozsiewa.

15 על כן פתאם יבוא אידו פתע ישבר ואין מרפא׃

Przetoż prędko przyjdzie upadek jego; nagle skruszony będzie bez uleczenia.

16 שש הנה שנא יהוה ושבע תועבות נפשו׃

Sześć jest rzeczy, których nienawidzi Pan, a siódma jest obrzydliwością duszy jego;

17 עינים רמות לשון שקר וידים שפכות דם נקי׃

Oczów wyniosłych, języka kłamliwego, i rąk wylewających krew niewinną;

18 לב חרש מחשבות און רגלים ממהרות לרוץ לרעה׃

Serca, które knuje myśli złe; nóg, które się kwapią bieżeć ku złemu;

19 יפיח כזבים עד שקר ומשלח מדנים בין אחים׃

Świadka fałszywego, który mówi kłamstwo, i tego, który sieje rosterki między braćmi.

20 נצר בני מצות אביך ואל תטש תורת אמך׃

Strzeżże, synu mój! przykazania ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.

21 קשרם על לבך תמיד ענדם על גרגרתך׃

Wiążże je zawżdy u serca twego, a wieszaj je u szyi twojej.

22 בהתהלכך תנחה אתך בשכבך תשמר עליך והקיצות היא תשיחך׃

Gdziekolwiek pójdziesz, poprowadzi cię; gdy, zaśniesz strzedz cię będzie, a gdy się ocucisz, rozmawiać z tobą będzie,

23 כי נר מצוה ותורה אור ודרך חיים תוכחות מוסר׃

(Bo przykazanie jest pochodnią, nauka światłością, a drogą żywota są karności ćwiczenia.)

24 לשמרך מאשת רע מחלקת לשון נכריה׃

Aby cię strzegły od niewiasty złej, i od łagodnego języka niewiasty obcej.

25 אל תחמד יפיה בלבבך ואל תקחך בעפעפיה׃

Nie pożądaj piękności jej w sercu twojem, a niech cię nie łowi powiekami swemi.

26 כי בעד אשה זונה עד ככר לחם ואשת איש נפש יקרה תצוד׃

Albowiem dla niewiasty wszetecznej zubożeje człowiek aż do kęsa chleba; owszem żona cudzołożna drogą duszę łowi.

27 היחתה איש אש בחיקו ובגדיו לא תשרפנה׃

Izaż może kto brać ogień do zanadrzy swoich, aby szaty jego nie zgorzały?

28 אם יהלך איש על הגחלים ורגליו לא תכוינה׃

Izaż może kto chodzić po rozpalonym węglu, aby się nogi jego nie poparzyły?

29 כן הבא אל אשת רעהו לא ינקה כל הנגע בה׃

Tak kto wchodzi do żony bliźniego swego, nie będzie bez winy, ktokolwiek się jej dotknie.

30 לא יבוזו לגנב כי יגנוב למלא נפשו כי ירעב׃

Nie kładą hańby na złodzieja, jeżliż co ukradnie, chcąc nasycić duszę swoję, będąc głodnym;

31 ונמצא ישלם שבעתים את כל הון ביתו יתן׃

Ale gdy go zastaną, nagradza siedmiorako, albo wszystkę majętność domu swego daje.

32 נאף אשה חסר לב משחית נפשו הוא יעשנה׃

Lecz cudzołożący z niewiastą głupi jest, a kto chce zatracić duszę swoję, ten to czyni.

33 נגע וקלון ימצא וחרפתו לא תמחה׃

Karanie i zelżywość odniesie, a hańba jego nie będzie zgładzona.

34 כי קנאה חמת גבר ולא יחמול ביום נקם׃

Bo zawisna miłość jest zapalczywością męża, a nie sfolguje w dzień pomsty.

35 לא ישא פני כל כפר ולא יאבה כי תרבה שחד׃

Nie będzie miał względu na żaden okup, ani przyjmie, chociażby mu najwięcej darów dawano.