מִשְׁלֵי 6

1 בני אם ערבת לרעך תקעת לזר כפיך׃

Mans bērns, ja tu priekš sava tuvākā galvojis un roku devis priekš cita,

2 נוקשת באמרי פיך נלכדת באמרי פיך׃

Tad tu esi sasaistīts ar savas mutes valodu un savaldzināts ar savas mutes vārdiem.

3 עשה זאת אפוא בני והנצל כי באת בכף רעך לך התרפס ורהב רעיך׃

Tad dari jel tā mans bērns, un izglābies, ja tu savam tuvākam rokā esi nācis; ej, meties zemē priekš viņa un spied savu tuvāko;

4 אל תתן שנה לעיניך ותנומה לעפעפיך׃

Nedod savām acīm miega, nedod savām acīm dusas;

5 הנצל כצבי מיד וכצפור מיד יקוש׃

Izglābies kā stirna no viņa rokas un kā putns no mednieka rokas!

6 לך אל נמלה עצל ראה דרכיה וחכם׃

Ej pie skudras, sliņķi, skaties viņas ceļus un topi gudrs!

7 אשר אין לה קצין שטר ומשל׃

Lai tai nav valdnieka, ne virsnieka, ne kunga,

8 תכין בקיץ לחמה אגרה בקציר מאכלה׃

Tā tomēr savu maizi sagādā vasarā, savu barību sakrāj pļaujamā laikā.

9 עד מתי עצל תשכב מתי תקום משנתך׃

Cik ilgi tu gulēsi, sliņķi? Kad tu celsies no sava miega?

10 מעט שנות מעט תנומות מעט חבק ידים לשכב׃

Guli maķenīt, snaudi maķenīt, saliec maķenīt rokas miegā;

11 ובא כמהלך ראשך ומחסרך כאיש מגן׃

Tad tava nabadzība tev pienāks nākdama, un tavs trūkums, kā apbruņots vīrs.

12 אדם בליעל איש און הולך עקשות פה׃

Nelieša cilvēks ir tāds negants vīrs, kas staigā ar netiklu muti,

13 קרץ בעינו מלל ברגלו מרה באצבעתיו׃

Met ar acīm, piegrūž ar kājām, zīmē ar pirkstiem.

14 תהפכות בלבו חרש רע בכל עת מדנים ישלח׃

Netiklība ir viņa sirdī, viņš domā vienmēr uz ļaunu, saceļ ķildas.

15 על כן פתאם יבוא אידו פתע ישבר ואין מרפא׃

Tādēļ viņam nelaime nāks piepeši, viņš ātri taps satriekts un dziedināšanas nebūs.

16 שש הנה שנא יהוה ושבע תועבות נפשו׃

Šās sešas lietas Tas Kungs ienīst, un tā septītā viņam ir negantība:

17 עינים רמות לשון שקר וידים שפכות דם נקי׃

Lepnas acis, melu mēle un rokas, kas nenoziedzīgas asinis izlej,

18 לב חרש מחשבות און רגלים ממהרות לרוץ לרעה׃

Sirds, kas negantus nodomus perē; kājas, kas mudīgas uz ļaunu skriet;

19 יפיח כזבים עד שקר ומשלח מדנים בין אחים׃

Viltīgs liecinieks, kas droši melus runā, un kas ķildu ceļ starp brāļiem. -

20 נצר בני מצות אביך ואל תטש תורת אמך׃

Mans bērns, glabā sava tēva pamācīšanu un nepamet savas mātes mācību.

21 קשרם על לבך תמיד ענדם על גרגרתך׃

Sasien to allažiņ uz savas sirds un sien to ap savu kaklu.

22 בהתהלכך תנחה אתך בשכבך תשמר עליך והקיצות היא תשיחך׃

Kad tu staigā, tad tā tevi pavadīs; kad tu apgulies, tad tā tevi apsargās, un kad tu uzmodies, tad tā ar tevi runās;

23 כי נר מצוה ותורה אור ודרך חיים תוכחות מוסר׃

Jo pamācīšana ir spīdeklis, un mācība gaišums, un kad pārmāca un rāj, tas ir dzīvības ceļš;

24 לשמרך מאשת רע מחלקת לשון נכריה׃

Ka tās tev izsargā no negodīgas sievas, no svešas sievietes mīkstās mēles.

25 אל תחמד יפיה בלבבך ואל תקחך בעפעפיה׃

Nekāro savā sirdī pēc viņas skaistuma, un lai viņa tevi nesagūsta ar savām acīm;

26 כי בעד אשה זונה עד ככר לחם ואשת איש נפש יקרה תצוד׃

Jo caur mauku tiek līdz maizes drupekļiem, un vīra sieva tev notvers pat dārgo dzīvību.

27 היחתה איש אש בחיקו ובגדיו לא תשרפנה׃

Vai arī uguni var klēpī ņemt, un drēbes nesadegtu?

28 אם יהלך איש על הגחלים ורגליו לא תכוינה׃

Vai uz kvēlošām oglēm var iet un nesadedzinātu kājas?

29 כן הבא אל אשת רעהו לא ינקה כל הנגע בה׃

Tāpat, kas ieiet pie otra sievas; nesodīts nepaliks, kas to aizskar.

30 לא יבוזו לגנב כי יגנוב למלא נפשו כי ירעב׃

Zaglim nepiedod vis, ka zog izsalcis, vēderu pildīt.

31 ונמצא ישלם שבעתים את כל הון ביתו יתן׃

Bet pieķerts tas septiņkārt atlīdzinās, visu sava nama padomu tas atdos.

32 נאף אשה חסר לב משחית נפשו הוא יעשנה׃

Kas ar sievu laulību pārkāpj, tam prāta nav; to tik dara, kas sev dzīvību grib nogalināt.

33 נגע וקלון ימצא וחרפתו לא תמחה׃

Tam būs kāviens un kauns un negods bez gala;

34 כי קנאה חמת גבר ולא יחמול ביום נקם׃

Jo viņas vīra dusmas iekarsušās netaupīs atriebšanas laikā.

35 לא ישא פני כל כפר ולא יאבה כי תרבה שחד׃

Tas nebēdās ne par kādu līdzību(izpirkumu), un nebūs miera, cik dāvanu arī nedotu.