< מִשְׁלֵי 5 >
בני לחכמתי הקשיבה לתבונתי הט אזנך׃ | 1 |
И оғлум, даналиғимға көңүл қойғин, Идраклик сөзлиримгә қулақ салғин.
לשמר מזמות ודעת שפתיך ינצרו׃ | 2 |
Шундақ қилғиниңда ишқа сәзгүрлүк билән қарайдиған болисән, Ләвлириң пәм-парасәттин айрилмайду.
כי נפת תטפנה שפתי זרה וחלק משמן חכה׃ | 3 |
Чүнки бузуқ хотунниң ағзидин һәсәл тамиду, Ләвлири зәйтун йеғидин силиқтур;
ואחריתה מרה כלענה חדה כחרב פיות׃ | 4 |
Лекин униң ақивити кәкридәк аччиқ, Икки бислиқ қиличтәк өткүр.
רגליה ירדות מות שאול צעדיה יתמכו׃ (Sheol ) | 5 |
Униң қәдәмлири өлүм гирдавиға елип бариду, Тутқан йоли гөргә башлайду. (Sheol )
ארח חיים פן תפלס נעו מעגלתיה לא תדע׃ | 6 |
Һаятлиқ йолини қилчә билгүм йоқ дәп, Басқан қәдәмлири турақсиз болиду, Нәгә баридиғанлиғини һеч билмәйду.
ועתה בנים שמעו לי ואל תסורו מאמרי פי׃ | 7 |
Шуңа, и оғуллирим, сөзлиримни көңүл қоюп аңлаңлар, Мениң дегәнлиримдин чиқмаңлар.
הרחק מעליה דרכך ואל תקרב אל פתח ביתה׃ | 8 |
Ундақ хотундин жирақ қач! Ишиги алдиғиму йеқин йолима!
פן תתן לאחרים הודך ושנתיך לאכזרי׃ | 9 |
Болмиса, иззәт-абруюңни башқиларға тутқузуп қойисән, [Яшлиқ] жиллириңни рәһимсизләрниң қолиға тапшурисән!
פן ישבעו זרים כחך ועצביך בבית נכרי׃ | 10 |
Ят адәмләр байлиқлириң билән өзини толдуриду, Җапалиқ әҗирлириңниң мевиси яқа жутлуқниң өйигә өтүп кетиду;
ונהמת באחריתך בכלות בשרך ושארך׃ | 11 |
Әҗилиңдә налә-пәряд көтәргиниңдә, Әзайи-бәдиниң йәм болғанда,
ואמרת איך שנאתי מוסר ותוכחת נאץ לבי׃ | 12 |
Шу чағда сән: — «Аһ, несиһәтләрдин неманчә нәпрәтләнгәндимән! Көңлүмдә тәнбиһләрни неманчә кәмситкәндимән!
ולא שמעתי בקול מורי ולמלמדי לא הטיתי אזני׃ | 13 |
Немишкә устазлиримниң сөзини аңлимиғандимән? Маңа тәрбийә бәргәнләргә қулақ салмиғандимән?
כמעט הייתי בכל רע בתוך קהל ועדה׃ | 14 |
Җәмийәттиму, җамаәт алдидиму һәр хил номусқа қалғандәк болдум!» — дәп қалисән.
שתה מים מבורך ונזלים מתוך בארך׃ | 15 |
Өзүңниң көлчигиңдики суни ичкин, Өз булиқиңдин еқиватқан судин һозурлан.
יפוצו מעינתיך חוצה ברחבות פלגי מים׃ | 16 |
Булақлириң урғуп һәр йәргә тарқилип кәтсә [боламду]? Ериқлириңдики сулар кочиларда еқип жүрсә боламду?
יהיו לך לבדך ואין לזרים אתך׃ | 17 |
Булар саңила хас болсун, Ят кишиләргә тәгмисун!
יהי מקורך ברוך ושמח מאשת נעורך׃ | 18 |
Булиқиң бәхит-бәрикәтлик болғай! Яшлиғиңда алған хотунуң билән һозурлан.
אילת אהבים ויעלת חן דדיה ירוך בכל עת באהבתה תשגה תמיד׃ | 19 |
У чиши кейиктәк чирайлиқ! Җәрәндәк сөйүмлүк! Униң бағридин һемишә қанаәттә болғайсән, Униң қайнақ муһәббитидин дайим хошаллиққа патқайсән.
ולמה תשגה בני בזרה ותחבק חק נכריה׃ | 20 |
И оғлум, немишкә ят аялға шәйда болисән? Немишкә ят хотунниң қойниға өзүңни атисән?
כי נכח עיני יהוה דרכי איש וכל מעגלתיו מפלס׃ | 21 |
Чүнки инсанниң һәммә қилғанлири Пәрвәрдигарниң көз алдида ашкаридур, У униң һәммә маңған йоллирини таразиға селип туриду.
עוונותיו ילכדנו את הרשע ובחבלי חטאתו יתמך׃ | 22 |
Яман адәмниң өз қәбиһликлири өзини қапқанқа чүшүриду, У өз гунайи билән сиртмаққа елиниду.
הוא ימות באין מוסר וברב אולתו ישגה׃ | 23 |
У йолйоруқтин мәһрум болғанлиғидин җенидин айрилиду, Чекидин ашқан һамақәтлиги түпәйлидин йолдин езип кетиду.