מִשְׁלֵי 5

1 בני לחכמתי הקשיבה לתבונתי הט אזנך׃

Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,

2 לשמר מזמות ודעת שפתיך ינצרו׃

Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.

3 כי נפת תטפנה שפתי זרה וחלק משמן חכה׃

Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:

4 ואחריתה מרה כלענה חדה כחרב פיות׃

Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.

5 רגליה ירדות מות שאול צעדיה יתמכו׃ (Sheol h7585)

Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi. (Sheol h7585)

6 ארח חיים פן תפלס נעו מעגלתיה לא תדע׃

Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.

7 ועתה בנים שמעו לי ואל תסורו מאמרי פי׃

Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.

8 הרחק מעליה דרכך ואל תקרב אל פתח ביתה׃

Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.

9 פן תתן לאחרים הודך ושנתיך לאכזרי׃

Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;

10 פן ישבעו זרים כחך ועצביך בבית נכרי׃

By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;

11 ונהמת באחריתך בכלות בשרך ושארך׃

I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;

12 ואמרת איך שנאתי מוסר ותוכחת נאץ לבי׃

I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!

13 ולא שמעתי בקול מורי ולמלמדי לא הטיתי אזני׃

Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!

14 כמעט הייתי בכל רע בתוך קהל ועדה׃

Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.

15 שתה מים מבורך ונזלים מתוך בארך׃

Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!

16 יפוצו מעינתיך חוצה ברחבות פלגי מים׃

Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.

17 יהיו לך לבדך ואין לזרים אתך׃

Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.

18 יהי מקורך ברוך ושמח מאשת נעורך׃

Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.

19 אילת אהבים ויעלת חן דדיה ירוך בכל עת באהבתה תשגה תמיד׃

Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.

20 ולמה תשגה בני בזרה ותחבק חק נכריה׃

Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?

21 כי נכח עיני יהוה דרכי איש וכל מעגלתיו מפלס׃

Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.

22 עוונותיו ילכדנו את הרשע ובחבלי חטאתו יתמך׃

Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.

23 הוא ימות באין מוסר וברב אולתו ישגה׃

Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.