< מִשְׁלֵי 31 >

דברי למואל מלך משא אשר יסרתו אמו׃ 1
Төвәндикиләр, падиша Ләмуәлгә униң аниси арқилиқ вәһий билән кәлгән сөзләрдур; аниси бу сөзләрни униңға үгәткән:
מה ברי ומה בר בטני ומה בר נדרי׃ 2
И оғлум, и мениң амриғим, қәсәмләр билән тилигән арзулуғум, мән саңа немә дәй?
אל תתן לנשים חילך ודרכיך למחות מלכין׃ 3
Күч-қуввитиңни аял-хотунлар тәрипигә сәрп қилмиғин; Яки падишаларниму вәйран қилидиған ишларға берилгүчи болма!
אל למלכים למואל אל למלכים שתו יין ולרוזנים או שכר׃ 4
И Ләмуәл, шарап ичиш падишаларға лайиқ әмәс, Әмирләргиму һараққа хумар болуш ярашмас.
פן ישתה וישכח מחקק וישנה דין כל בני עני׃ 5
Болмиса улар шарап ичип, [муқәддәс] бәлгүлимиләрни унтуп, Бозәк бәндиләрниң һәққини астин-үстүн қиливетиши мүмкин.
תנו שכר לאובד ויין למרי נפש׃ 6
Күчлүк һарақ өлгүси кәлгәнләргә, һәсрәткә чөмгәнләргә берилсун!
ישתה וישכח רישו ועמלו לא יזכר עוד׃ 7
Улар шарапни ичип, мискинлигини унтуп, Қайтидин дәрд-әлимини есигә кәлтүрмисун!
פתח פיך לאלם אל דין כל בני חלוף׃ 8
Өзлири үчүн гәп қилалмайдиғанларға ағзиңни ачқин, Һалак болай дегәнләрниң дәвасидә гәп қил.
פתח פיך שפט צדק ודין עני ואביון׃ 9
Сүкүт қилма, улар үчүн лилла һөкүм қил, Езилгәнләрниң вә мискинләрниң дәрдигә дәрман бол.
אשת חיל מי ימצא ורחק מפנינים מכרה׃ 10
Пәзиләтлик аялни ким тапалайду? Униң қиммити ләәл-яқутлардинму зор ешип чүшиду.
בטח בה לב בעלה ושלל לא יחסר׃ 11
Ериниң көңли униңға тайинип хатирҗәм туриду, У болғачқа ериниң алған олҗиси кам әмәстур!
גמלתהו טוב ולא רע כל ימי חייה׃ 12
У өмүр бойи еригә вападар болуп яхшилиқ қилиду, Уни зиянға учратмайду.
דרשה צמר ופשתים ותעש בחפץ כפיה׃ 13
У қой жуңи вә кәндир тепип, Өз қоли билән җан дәп әҗир қилиду.
היתה כאניות סוחר ממרחק תביא לחמה׃ 14
У сода кемилиригә охшаш, [Аилини беқиштики] озуқ-түлүкләрни жирақ җайлардин тошуйду.
ותקם בעוד לילה ותתן טרף לביתה וחק לנערתיה׃ 15
Таң йорумаста у орнидин туриду, Аилисидикиләргә йемәклик тәйярлайду, Хизмәткар-дедәкләргә несивисини тәқсим қилиду.
זממה שדה ותקחהו מפרי כפיה נטע כרם׃ 16
У бир парчә етизни өзи көрүп алиду; Қоли билән жиққан дарамәттин у бир үзүмзар бена қилиду.
חגרה בעוז מתניה ותאמץ זרעותיה׃ 17
[Ишқа қарап] у белини күч билән бағлар, Биләклирини күчләндүрәр;
טעמה כי טוב סחרה לא יכבה בליל נרה׃ 18
Өз ишиниң пайдилиқлиғиға көзи йетәр, Кечичә чириғини өчүрмәй иш қилар.
ידיה שלחה בכישור וכפיה תמכו פלך׃ 19
У қоллири билән чақни чөрәр, Бармақлири жип урчуқини тутар.
כפה פרשה לעני וידיה שלחה לאביון׃ 20
Аҗизларға ярдәм қолини узитар; Һаҗәтмәнләргә қоллирини созар.
לא תירא לביתה משלג כי כל ביתה לבש שנים׃ 21
Қар яққанда у аилиси тоғрилиқ әндишә қилмайду, Өйидикиләрниң һәммисигә қизил кийимләр кийдүрүлгән.
מרבדים עשתה לה שש וארגמן לבושה׃ 22
Кариват япқучлирини өзи тоқуйду; Өзиниң кийим-кечәклири канап вә сөсүн рәхттиндур.
נודע בשערים בעלה בשבתו עם זקני ארץ׃ 23
Ериниң шәһәр дәрвазилирида абройи бар; Шу йәрдә у жуттики ақсақаллар қатаридин орун алиду.
סדין עשתה ותמכר וחגור נתנה לכנעני׃ 24
У нәпис канаптин кийим-кечәк тикип уни сатиду; Бәлвағларни тикип содигәрләрни тәминләйду.
עז והדר לבושה ותשחק ליום אחרון׃ 25
Кийими күч-қудрәт вә иззәт-һөрмәттур; У келәчәккә үмүт билән күлүп қарайду.
פיה פתחה בחכמה ותורת חסד על לשונה׃ 26
Ағзини ачсила, дана сөз қилиду, Тилида меһриванә несиһәтләр бар.
צופיה הליכות ביתה ולחם עצלות לא תאכל׃ 27
Аилисидики ишлардин дайим хәвәр алиду, Бекарға нан йемәйду.
קמו בניה ויאשרוה בעלה ויהללה׃ 28
Пәрзәнтлири орнидин туруп униңға бәхит-бәрикәт тиләйду; Ериму мубарәкләп уни махтап: —
רבות בנות עשו חיל ואת עלית על כלנה׃ 29
«Пәзиләт билән яшиған аяллар көптур, Бирақ сән уларниң һәммисидинму ешип чүшисән» — дәйду.
שקר החן והבל היפי אשה יראת יהוה היא תתהלל׃ 30
Гөзәллик сеһри алдамчидур, Һөсн-җамалму пәқәт бир көпүк, халас, Пәқәт Пәрвәрдигардин қорқидиған аялла махтилиду!
תנו לה מפרי ידיה ויהללוה בשערים מעשיה׃ 31
У өз меһнитиниң мевилиридин бәһримән болсун! Әҗирлири уни дәрвазиларда һөрмәт-шөһрәткә ериштүрсун!

< מִשְׁלֵי 31 >