מִשְׁלֵי 31

1 דברי למואל מלך משא אשר יסרתו אמו׃

۱ کلام لموئیل پادشاه، پیغامی که مادرش به او تعلیم داد.

2 מה ברי ומה בר בטני ומה בר נדרי׃

۲ چه گویم‌ای پسر من، چه گویم‌ای پسر رحم من! و چه گویم‌ای پسر نذرهای من!

3 אל תתן לנשים חילך ודרכיך למחות מלכין׃

۳ قوت خود را به زنان مده، و نه طریقهای خویش را به آنچه باعث هلاکت پادشاهان است.

4 אל למלכים למואל אל למלכים שתו יין ולרוזנים או שכר׃

۴ پادشاهان را نمی شاید‌ای لموئیل، پادشاهان را نمی شاید که شراب بنوشند، و نه امیران را که مسکرات را بخواهند.

5 פן ישתה וישכח מחקק וישנה דין כל בני עני׃

۵ مبادا بنوشند و فرایض را فراموش کنند، وداوری جمیع ذلیلان را منحرف سازند.

6 תנו שכר לאובד ויין למרי נפש׃

۶ مسکرات را به آنانی که مشرف به هلاکتندبده. و شراب را به تلخ جانان،

7 ישתה וישכח רישו ועמלו לא יזכר עוד׃

۷ تا بنوشند و فقر خود را فراموش کنند، ومشقت خویش را دیگر بیاد نیاورند.

8 פתח פיך לאלם אל דין כל בני חלוף׃

۸ دهان خود را برای گنگان باز کن، و برای دادرسی جمیع بیچارگان.

9 פתח פיך שפט צדק ודין עני ואביון׃

۹ دهان خود را باز کرده، به انصاف داوری نما، و فقیر و مسکین را دادرسی فرما.

10 אשת חיל מי ימצא ורחק מפנינים מכרה׃

۱۰ زن صالحه را کیست که پیدا تواند کرد؟ قیمت او از لعلها گرانتر است.

11 בטח בה לב בעלה ושלל לא יחסר׃

۱۱ دل شوهرش بر او اعتماد دارد، و محتاج منفعت نخواهد بود.

12 גמלתהו טוב ולא רע כל ימי חייה׃

۱۲ برایش تمامی روزهای عمر خود، خوبی خواهد کرد و نه بدی.

13 דרשה צמר ופשתים ותעש בחפץ כפיה׃

۱۳ پشم و کتان را می‌جوید. و به‌دستهای خودبا رغبت کار می‌کند.

14 היתה כאניות סוחר ממרחק תביא לחמה׃

۱۴ او مثل کشتیهای تجار است، که خوراک خود را از دور می‌آورد.

15 ותקם בעוד לילה ותתן טרף לביתה וחק לנערתיה׃

۱۵ وقتی که هنوز شب است برمی خیزد، و به اهل خانه‌اش خوراک و به کنیزانش حصه ایشان را می دهد.

16 זממה שדה ותקחהו מפרי כפיה נטע כרם׃

۱۶ درباره مزرعه فکر کرده، آن را می‌خرد، و ازکسب دستهای خود تاکستان غرس می‌نماید.

17 חגרה בעוז מתניה ותאמץ זרעותיה׃

۱۷ کمر خود را با قوت می‌بندد، و بازوهای خویش را قوی می‌سازد.

18 טעמה כי טוב סחרה לא יכבה בליל נרה׃

۱۸ تجارت خود را می‌بیند که نیکو است، وچراغش در شب خاموش نمی شود.

19 ידיה שלחה בכישור וכפיה תמכו פלך׃

۱۹ دستهای خود را به دوک دراز می‌کند، وانگشتهایش چرخ را می‌گیرد.

20 כפה פרשה לעני וידיה שלחה לאביון׃

۲۰ کفهای خود را برای فقیران مبسوطمی سازد، و دستهای خویش را برای مسکینان دراز می‌نماید.

21 לא תירא לביתה משלג כי כל ביתה לבש שנים׃

۲۱ به جهت اهل خانه‌اش از برف نمی ترسد، زیرا که جمیع اهل خانه او به اطلس ملبس هستند.

22 מרבדים עשתה לה שש וארגמן לבושה׃

۲۲ برای خود اسبابهای زینت می‌سازد. لباسش از کتان نازک و ارغوان می‌باشد.

23 נודע בשערים בעלה בשבתו עם זקני ארץ׃

۲۳ شوهرش در دربارها معروف می‌باشد، و در میان مشایخ ولایت می‌نشیند.

24 סדין עשתה ותמכר וחגור נתנה לכנעני׃

۲۴ جامه های کتان ساخته آنها را می‌فروشد، وکمربندها به تاجران می‌دهد.

25 עז והדר לבושה ותשחק ליום אחרון׃

۲۵ قوت و عزت، لباس او است، و درباره وقت آینده می‌خندد.

26 פיה פתחה בחכמה ותורת חסד על לשונה׃

۲۶ دهان خود را به حکمت می‌گشاید، و تعلیم محبت‌آمیز بر زبان وی است.

27 צופיה הליכות ביתה ולחם עצלות לא תאכל׃

۲۷ به رفتار اهل خانه خود متوجه می‌شود، وخوراک کاهلی نمی خورد.

28 קמו בניה ויאשרוה בעלה ויהללה׃

۲۸ پسرانش برخاسته، او را خوشحال می‌گویند، و شوهرش نیز او را می‌ستاید.

29 רבות בנות עשו חיל ואת עלית על כלנה׃

۲۹ دختران بسیار اعمال صالحه نمودند، اما توبر جمیع ایشان برتری داری.

30 שקר החן והבל היפי אשה יראת יהוה היא תתהלל׃

۳۰ جمال، فریبنده و زیبایی، باطل است، اما زنی که از خداوند می‌ترسد ممدوح خواهدشد.

31 תנו לה מפרי ידיה ויהללוה בשערים מעשיה׃

۳۱ وی را از ثمره دستهایش بدهید و اعمالش او را نزد دروازه‌ها بستاید.