מִשְׁלֵי 27
| אל תתהלל ביום מחר כי לא תדע מה ילד יום׃ | 1 |
Nelielies ar rītdienu; jo tu nezini, ko diena atnesīs.
| יהללך זר ולא פיך נכרי ואל שפתיך׃ | 2 |
Lai cits tevi slavē un ne paša mute, svešs un ne paša lūpas.
| כבד אבן ונטל החול וכעס אויל כבד משניהם׃ | 3 |
Akmens ir grūts un smiltis smagas, bet ģeķa sēras sūrākas nekā abi.
| אכזריות חמה ושטף אף ומי יעמד לפני קנאה׃ | 4 |
Nežēlība ir briesmīga lieta un bardzība ir kā plūdi; bet priekš skaudības, kas tur pastāvēs!
| טובה תוכחת מגלה מאהבה מסתרת׃ | 5 |
Labāki skaidri pārmācīt, nekā mīlestība, ko nedabū redzēt.
| נאמנים פצעי אוהב ונעתרות נשיקות שונא׃ | 6 |
Drauga sitieni nāk no labas sirds, bet viltīga ir nīdētāja skūpstīšana.
| נפש שבעה תבוס נפת ונפש רעבה כל מר מתוק׃ | 7 |
Paēdis arī tīru medu min pa kājām, bet izsalkušam ikviens rūgtums ir salds.
| כצפור נודדת מן קנה כן איש נודד ממקומו׃ | 8 |
Kā putns, kas savu ligzdu atstājis, tāds ir cilvēks, no dzimtenes aizgājis.
| שמן וקטרת ישמח לב ומתק רעהו מעצת נפש׃ | 9 |
Eļļa un kvēpināšana iepriecina sirdi; tāds mīlīgs ir draugs, kas padomu dod no sirds.
| רעך ורעה אביך אל תעזב ובית אחיך אל תבוא ביום אידך טוב שכן קרוב מאח רחוק׃ | 10 |
Neatstāj savu draugu, nedz sava tēva draugu, un savā bēdu laikā neej sava brāļa namā; labāks ir kaimiņš tuvumā, nekā brālis tālumā.
| חכם בני ושמח לבי ואשיבה חרפי דבר׃ | 11 |
Esi gudrs, mans dēls, tad mana sirds priecāsies, un es varēšu atbildēt saviem nievātājiem.
| ערום ראה רעה נסתר פתאים עברו נענשו׃ | 12 |
Gudrais paredz nelaimi un paglābjās; bet neprāta ļaudis skrien vien un dabū ciest.
| קח בגדו כי ערב זר ובעד נכריה חבלהו׃ | 13 |
„Atņem tam drēbi; jo viņš priekš sveša galvojis, un tā nezināmā vietā ķīlā to.“
| מברך רעהו בקול גדול בבקר השכים קללה תחשב לו׃ | 14 |
Ja arī cilvēks no paša rīta skaņā balsī savu tuvāko svētī, to viņam tomēr var pārgriezt par lāstiem.
| דלף טורד ביום סגריר ואשת מדונים נשתוה׃ | 15 |
Bez gala pil, kad lietus līst, un rējēja sieva tāda pat.
| צפניה צפן רוח ושמן ימינו יקרא׃ | 16 |
Kas tādu grib valdīt, tas valda vēju un tur eļļu savā rokā.
| ברזל בברזל יחד ואיש יחד פני רעהו׃ | 17 |
Dzelzs trinās pie dzelzs un cilvēks trinās pie cilvēka.
| נצר תאנה יאכל פריה ושמר אדניו יכבד׃ | 18 |
Kas vīģes koku kopj, ēdīs viņa augļus, un kas par savu kungu gādā, taps godā.
| כמים הפנים לפנים כן לב האדם לאדם׃ | 19 |
Kā vaigam vaigs atspīd ūdenī, tā cilvēka sirds cilvēkam.
| שאול ואבדה לא תשבענה ועיני האדם לא תשבענה׃ (Sheol h7585) | 20 |
Elle un bezdibenis nav pildāmi, tāpat cilvēka acis nav pildāmas. (Sheol h7585)
| מצרף לכסף וכור לזהב ואיש לפי מהללו׃ | 21 |
Kausējams katls sudrabam, ceplis zeltam, un vīrs pēc savas slavas.
| אם תכתוש את האויל במכתש בתוך הריפות בעלי לא תסור מעליו אולתו׃ | 22 |
Ja tu ģeķi piestā ar piestalu putraimos sagrūstu, ģeķība no viņa neatstāsies.
| ידע תדע פני צאנך שית לבך לעדרים׃ | 23 |
Liec labi ziņā savus sīkos lopus un ņem vērā savus ganāmos,
| כי לא לעולם חסן ואם נזר לדור דור׃ | 24 |
Jo mantas nepaliek mūžīgi, nedz ķēniņa kronis uz radu radiem.
| גלה חציר ונראה דשא ונאספו עשבות הרים׃ | 25 |
(Bet) kad siens nopļauts, un jauns zaļums nācis, un zāles uz kalniem salasītas,
| כבשים ללבושך ומחיר שדה עתודים׃ | 26 |
Tad tev jēri būs apģērbam, un āži par tīruma maksu,
| ודי חלב עזים ללחמך ללחם ביתך וחיים לנערותיך׃ | 27 |
Un kazu piena būs diezgan tev un tavam namam par barību un par uzturu tavām kalponēm.
