מִשְׁלֵי 23

1 כי תשב ללחום את מושל בין תבין את אשר לפניך׃

Kad tu sēdies, maizi ēst ar valdnieku, tad ņem labi vērā, kas tavā priekšā.

2 ושמת שכין בלעך אם בעל נפש אתה׃

Tu nazi lieci pie savas rīkles, ja esi negausis cilvēks.

3 אל תתאו למטעמותיו והוא לחם כזבים׃

Neiegribies viņa gardumu; jo tā ir viltus maize.

4 אל תיגע להעשיר מבינתך חדל׃

Nedzenies bagāts tapt, atmet tādu savu padomu.

5 התעוף עיניך בו ואיננו כי עשה יעשה לו כנפים כנשר ועיף השמים׃

Vai tu savām acīm ļausi laisties, kur nav nekā? Jo tas tiešām ņemsies spārnus, kā ērglis, kas pret debesi skrien.

6 אל תלחם את לחם רע עין ואל תתאו למטעמתיו׃

Neēd tā maizi, kam skaudīga acs, un nekāro viņa gardumus;

7 כי כמו שער בנפשו כן הוא אכל ושתה יאמר לך ולבו בל עמך׃

Jo kādas viņa sirds domas, tāds viņš ir. „Ēd un dzer!“tā viņš tev saka, bet viņa sirds nav ar tevi.

8 פתך אכלת תקיאנה ושחת דבריך הנעימים׃

Tavi kumosi, ko tu ieēdis, tev būs jāaizvemj, un tavi mīlīgie vārdi būs bijuši veltīgi.

9 באזני כסיל אל תדבר כי יבוז לשכל מליך׃

Nerunā priekš ģeķa ausīm; jo viņš tik nievās tavus prātīgos vārdus.

10 אל תסג גבול עולם ובשדי יתומים אל תבא׃

Neatcel vecās robežas un nenāc uz bāreņu tīrumiem;

11 כי גאלם חזק הוא יריב את ריבם אתך׃

Jo viņu atriebējs ir varens; tas iztiesās viņu tiesu pret tevi.

12 הביאה למוסר לבך ואזנך לאמרי דעת׃

Loki savu sirdi pie pamācīšanas un savas ausis pie prātīgas valodas.

13 אל תמנע מנער מוסר כי תכנו בשבט לא ימות׃

Neatrauj bērnam pārmācību; ja tu viņu ar rīkstēm šaustīsi, tad tādēļ jau nemirs.

14 אתה בשבט תכנו ונפשו משאול תציל׃ (Sheol h7585)

Tu viņu šaustīsi ar rīkstēm un izglābsi viņa dvēseli no elles. (Sheol h7585)

15 בני אם חכם לבך ישמח לבי גם אני׃

Mans dēls, ja tava sirds gudra, tad mana sirds priecāsies, tiešām tā priecāsies;

16 ותעלזנה כליותי בדבר שפתיך מישרים׃

Un manas īkstis no prieka lēks, ja tavas lūpas runās skaidrību.

17 אל יקנא לבך בחטאים כי אם ביראת יהוה כל היום׃

Lai tava sirds nedeg uz grēciniekiem; bet turies vienmēr Tā Kunga bijāšanā.

18 כי אם יש אחרית ותקותך לא תכרת׃

Jo tiešām nāks pastara diena, un tava gaidīšana nebūs veltīga.

19 שמע אתה בני וחכם ואשר בדרך לבך׃

Klausies tu, mans bērns, un esi gudrs un turi savu sirdi taisnā ceļā.

20 אל תהי בסבאי יין בזללי בשר למו׃

Neesi ar vīna dzērājiem, kas rijot savu pašu miesu rij;

21 כי סבא וזולל יורש וקרעים תלביש נומה׃

Jo dzērājs un rijējs panīks, un paģiras vilks skrandas mugurā.

22 שמע לאביך זה ילדך ואל תבוז כי זקנה אמך׃

Klausi savam tēvam, kas tevi dzemdinājis, un nenicini savu māti, kad tā būs veca.

23 אמת קנה ואל תמכר חכמה ומוסר ובינה׃

Pērc patiesību, un nepārdod gudrību, pamācīšanu un atzīšanu.

24 גול יגול אבי צדיק יולד חכם וישמח בו׃

Ar lielu prieku priecāsies taisnā tēvs, un kas gudru dzemdina, tas līksmosies par viņu.

25 ישמח אביך ואמך ותגל יולדתך׃

Lai tavs tēvs un tava māte priecājās, un lai līksmojās, kas tevi dzemdējusi.

26 תנה בני לבך לי ועיניך דרכי תרצנה׃

Dod man savu sirdi, mans dēls, un lai mans ceļš tavām acīm labi patīk.

27 כי שוחה עמקה זונה ובאר צרה נכריה׃

Jo mauka ir dziļa bedre, un sveša sieva šaura aka.

28 אף היא כחתף תארב ובוגדים באדם תוסף׃

Tiešām tā glūn kā laupītājs, un vairo atkāpējus pasaulē.

29 למי אוי למי אבוי למי מדונים למי שיח למי פצעים חנם למי חכללות עינים׃

Kam gaudas? Kam vaidi? Kam bāršanās? Kam žēlabas? Kam skrambas par velti? Kam neskaidras acis?

30 למאחרים על היין לבאים לחקר ממסך׃

Tiem, kas pie vīna kavējās, tiem, kas nāk salda dzēriena meklēt.

31 אל תרא יין כי יתאדם כי יתן בכיס עינו יתהלך במישרים׃

Neskaties pēc vīna, ka viņš tāds sarkans, ka biķerī tas zvīļo, ka tik vēlīgi nostaigā lejā.

32 אחריתו כנחש ישך וכצפעני יפרש׃

Pēc viņš dzeļ kā čūska un dur kā odze.

33 עיניך יראו זרות ולבך ידבר תהפכות׃

Tavas acis skatās pēc svešām sievām, un tava sirds runā netiklību,

34 והיית כשכב בלב ים וכשכב בראש חבל׃

Un tu esi, kā kas jūras vidū guļ, un kā kas masta virsgalā guļ.

35 הכוני בל חליתי הלמוני בל ידעתי מתי אקיץ אוסיף אבקשנו עוד׃

„Mani sit, bet man nesāp; mani grūsta, bet es nejūtu. Kad jel uzmodīšos? Tad sākšu atkal no gala!“