מִשְׁלֵי 2

1 בני אם תקח אמרי ומצותי תצפן אתך׃

Mans bērns, ja tu pieņemsi manus vārdus, un sirdī glabāsi manu mācību,

2 להקשיב לחכמה אזנך תטה לבך לתבונה׃

Savu ausi griezt uz gudrību un savu sirdi uz atzīšanu,

3 כי אם לבינה תקרא לתבונה תתן קולך׃

Tiešām, ja tu atzīšanas lūgsies un savu balsi pacelsi pēc saprašanas,

4 אם תבקשנה ככסף וכמטמונים תחפשנה׃

Ja tu viņu meklēsi kā sudrabu un tai pakaļ dzīsies kā mantai;

5 אז תבין יראת יהוה ודעת אלהים תמצא׃

Tad tu sapratīsi Tā Kunga bijāšanu un atradīsi Dieva atzīšanu;

6 כי יהוה יתן חכמה מפיו דעת ותבונה׃

(Jo Tas Kungs dod gudrību, no viņa mutes nāk atzīšana un saprašana:

7 וצפן לישרים תושיה מגן להלכי תם׃

Viņš taisniem paglabā labklāšanos un ir par bruņām tiem, kas bezvainībā staigā,

8 לנצר ארחות משפט ודרך חסידו ישמר׃

Sargādams taisnības ceļus un pasargādams savu taisno tekas; )

9 אז תבין צדק ומשפט ומישרים כל מעגל טוב׃

Tad tu atzīsi, kas taisnība un tiesa, un kas skaidrība un ceļš uz visu labu,

10 כי תבוא חכמה בלבך ודעת לנפשך ינעם׃

Ja gudrība nāks tavā sirdī, un atzīšana tavai dvēselei būs mīļa,

11 מזמה תשמר עליך תבונה תנצרכה׃

Tad labs padoms tevi pasargās un saprašana tevi paglabās,

12 להצילך מדרך רע מאיש מדבר תהפכות׃

Ka tā tevi izglābj no ļauna ceļa, no vīra, kas netiklību runā,

13 העזבים ארחות ישר ללכת בדרכי חשך׃

Kas atstājuši skaidrības ceļus, staigā pa tumsības ceļiem,

14 השמחים לעשות רע יגילו בתהפכות רע׃

Kas priecājās ļaunu darīt un prieku atrod netiklībā un viltībā,

15 אשר ארחתיהם עקשים ונלוזים במעגלותם׃

Kuru ceļi ir greizi, un kas savās tekās netikli;

16 להצילך מאשה זרה מנכריה אמריה החליקה׃

Ka tā tevi izglābj no svešas sievas, no svešnieces ar mīkstiem vārdiem,

17 העזבת אלוף נעוריה ואת ברית אלהיה שכחה׃

Kas atstāj savas jaunības vīru, un aizmirst sava Dieva derību;

18 כי שחה אל מות ביתה ואל רפאים מעגלתיה׃

(Jo viņas nams pašķiebjās uz nāvi, un viņas ceļi pie miroņiem;

19 כל באיה לא ישובון ולא ישיגו ארחות חיים׃

Visi, kas pie tās ieiet, negriežas atpakaļ, nedz atrod dzīvības ceļus; )

20 למען תלך בדרך טובים וארחות צדיקים תשמר׃

Ka, lai tu staigā pa labo ceļiem un sargi taisno tekas;

21 כי ישרים ישכנו ארץ ותמימים יותרו בה׃

Jo taisnie dzīvos zemē, un sirdsskaidrie tur paliks;

22 ורשעים מארץ יכרתו ובוגדים יסחו ממנה׃

Bet bezdievīgie no zemes taps izdeldēti, un kas ticību netur, no tās taps izsakņoti.