< מִשְׁלֵי 2 >
בני אם תקח אמרי ומצותי תצפן אתך׃ | 1 |
Fili mi, si susceperis sermones meos, et mandata mea absconderis penes te,
להקשיב לחכמה אזנך תטה לבך לתבונה׃ | 2 |
ut audiat sapientiam auris tua: inclina cor tuum ad cognoscendam prudentiam.
כי אם לבינה תקרא לתבונה תתן קולך׃ | 3 |
Si enim sapientiam invocaveris, et inclinaveris cor tuum prudentiae:
אם תבקשנה ככסף וכמטמונים תחפשנה׃ | 4 |
si quaesieris eam quasi pecuniam, et sicut thesauros effoderis illam:
אז תבין יראת יהוה ודעת אלהים תמצא׃ | 5 |
tunc intelliges timorem Domini, et scientiam Dei invenies:
כי יהוה יתן חכמה מפיו דעת ותבונה׃ | 6 |
quia Dominus dat sapientiam: et ex ore eius prudentia, et scientia.
וצפן לישרים תושיה מגן להלכי תם׃ | 7 |
Custodiet rectorum salutem, et proteget gradientes simpliciter,
לנצר ארחות משפט ודרך חסידו ישמר׃ | 8 |
servans semitas iustitiae, et vias sanctorum custodiens.
אז תבין צדק ומשפט ומישרים כל מעגל טוב׃ | 9 |
Tunc intelliges iustitiam, et iudicium, et aequitatem, et omnem semitam bonam.
כי תבוא חכמה בלבך ודעת לנפשך ינעם׃ | 10 |
Si intraverit sapientia cor tuum, et scientia animae tuae placuerit:
מזמה תשמר עליך תבונה תנצרכה׃ | 11 |
consilium custodiet te, et prudentia servabit te,
להצילך מדרך רע מאיש מדבר תהפכות׃ | 12 |
ut eruaris a via mala, et ab homine, qui perversa loquitur:
העזבים ארחות ישר ללכת בדרכי חשך׃ | 13 |
qui relinquunt iter rectum, et ambulant per vias tenebrosas:
השמחים לעשות רע יגילו בתהפכות רע׃ | 14 |
qui laetantur cum malefecerint, et exultant in rebus pessimis:
אשר ארחתיהם עקשים ונלוזים במעגלותם׃ | 15 |
quorum viae perversae sunt, et infames gressus eorum.
להצילך מאשה זרה מנכריה אמריה החליקה׃ | 16 |
Ut eruaris a muliere aliena, et ab extranea, quae mollit sermones suos,
העזבת אלוף נעוריה ואת ברית אלהיה שכחה׃ | 17 |
et relinquit ducem pubertatis suae,
כי שחה אל מות ביתה ואל רפאים מעגלתיה׃ | 18 |
et pacti Dei sui oblita est. inclinata est enim ad mortem domus eius, et ad inferos semitae ipsius. ()
כל באיה לא ישובון ולא ישיגו ארחות חיים׃ | 19 |
omnes, qui ingrediuntur ad eam, non revertentur, nec apprehendent semitas vitae.
למען תלך בדרך טובים וארחות צדיקים תשמר׃ | 20 |
Ut ambules in via bona: et calles iustorum custodias.
כי ישרים ישכנו ארץ ותמימים יותרו בה׃ | 21 |
Qui enim recti sunt, habitabunt in terra, et simplices permanebunt in ea.
ורשעים מארץ יכרתו ובוגדים יסחו ממנה׃ | 22 |
Impii vero de terra perdentur: et qui inique agunt, auferentur ex ea.