< מִשְׁלֵי 2 >
בני אם תקח אמרי ומצותי תצפן אתך׃ | 1 |
Mijn zoon! zo gij mijn redenen aanneemt, en mijn geboden bij u weglegt;
להקשיב לחכמה אזנך תטה לבך לתבונה׃ | 2 |
Om uw oren naar wijsheid te doen opmerken; zo gij uw hart tot verstandigheid neigt;
כי אם לבינה תקרא לתבונה תתן קולך׃ | 3 |
Ja, zo gij tot het verstand roept, uw stem verheft tot de verstandigheid;
אם תבקשנה ככסף וכמטמונים תחפשנה׃ | 4 |
Zo gij haar zoekt als zilver, en naspeurt als verborgen schatten;
אז תבין יראת יהוה ודעת אלהים תמצא׃ | 5 |
Dan zult gij de vreze des HEEREN verstaan, en zult de kennis van God vinden.
כי יהוה יתן חכמה מפיו דעת ותבונה׃ | 6 |
Want de HEERE geeft wijsheid; uit Zijn mond komt kennis en verstand.
וצפן לישרים תושיה מגן להלכי תם׃ | 7 |
Hij legt weg voor de oprechten een bestendig wezen; Hij is een Schild dengenen, die oprechtelijk wandelen;
לנצר ארחות משפט ודרך חסידו ישמר׃ | 8 |
Opdat zij de paden des rechts houden; en Hij zal den weg Zijner gunstgenoten bewaren.
אז תבין צדק ומשפט ומישרים כל מעגל טוב׃ | 9 |
Dan zult gij verstaan gerechtigheid, en recht, en billijkheden, en alle goed pad.
כי תבוא חכמה בלבך ודעת לנפשך ינעם׃ | 10 |
Als de wijsheid in uw hart zal gekomen zijn, en de wetenschap voor uw ziel zal liefelijk zijn;
מזמה תשמר עליך תבונה תנצרכה׃ | 11 |
Zo zal de bedachtzaamheid over u de wacht houden, de verstandigheid zal u behoeden;
להצילך מדרך רע מאיש מדבר תהפכות׃ | 12 |
Om u te redden van den kwaden weg, van den man, die verkeerdheden spreekt;
העזבים ארחות ישר ללכת בדרכי חשך׃ | 13 |
Van degenen, die de paden der oprechtheid verlaten, om te gaan in de wegen der duisternis;
השמחים לעשות רע יגילו בתהפכות רע׃ | 14 |
Die blijde zijn in het kwaad doen, zich verheugen in de verkeerdheden des kwaden;
אשר ארחתיהם עקשים ונלוזים במעגלותם׃ | 15 |
Welker paden verkeerd zijn, en afwijkende in hun sporen;
להצילך מאשה זרה מנכריה אמריה החליקה׃ | 16 |
Om u te redden van de vreemde vrouw, van de onbekende, die met haar redenen vleit;
העזבת אלוף נעוריה ואת ברית אלהיה שכחה׃ | 17 |
Die den leidsman harer jonkheid verlaat, en het verbond haars Gods vergeet;
כי שחה אל מות ביתה ואל רפאים מעגלתיה׃ | 18 |
Want haar huis helt naar den dood, en haar paden naar de overledenen.
כל באיה לא ישובון ולא ישיגו ארחות חיים׃ | 19 |
Allen die tot haar ingaan, zullen niet wederkomen, en zullen de paden des levens niet aantreffen;
למען תלך בדרך טובים וארחות צדיקים תשמר׃ | 20 |
Opdat gij wandelt op den weg der goeden, en houdt de paden der rechtvaardigen.
כי ישרים ישכנו ארץ ותמימים יותרו בה׃ | 21 |
Want de vromen zullen de aarde bewonen, en de oprechten zullen daarin overblijven;
ורשעים מארץ יכרתו ובוגדים יסחו ממנה׃ | 22 |
Maar de goddelozen zullen van de aarde uitgeroeid worden, en de trouwelozen zullen er van uitgerukt worden.